Republika Kuwejtu

Republika Kuwejtu
جمهورية الكويت
1990
Flaga Republiki Kuwejtu
Flaga Republiki Kuwejtu
Język urzędowy

arabski

Stolica

Kuwejt

Ustrój polityczny

republika

Zależne od

 Iraku

Szef rządu

premier Ala Husajn Ali

Religia dominująca

Islam

Republika Kuwejtu (جمهورية الكويت) – krótkotrwała i samozwańcza republika powstała w następstwie agresji Iraku na Kuwejt we wczesnym etapie I wojny w Zatoce Perskiej. W trakcie inwazji rząd Iraku oświadczył, że wysłał wojska do Kuwejtu w celu wsparcia wewnętrznego zamachu stanu (na życzenie puczystów) zainicjowanego przez tamtejszych rewolucjonistów[1].

Historia

Tymczasowy Rząd Wolnego Kuwejtu został powołany 4 sierpnia przez irackie władze. Na czele rządu stanęło dziewięciu kuwejckich oficerów (czterech pułkowników i pięciu majorów), a premierem został Ala Husajn Ali, który jednocześnie był głową państwa (Ra’is al-Wuzara), dowódcą naczelnym armii, ministrem obrony i ministrem spraw wewnętrznych[2]. Obalony emir Dżabir as-Sabah uciekł z Kuwejtu i założył rząd na uchodźstwie z siedzibą w Arabii Saudyjskiej[3]. Emir i rodzina królewska przez wojskowych puczystów oskarżeni zostali o działania antyludowe, antydemokratyczne, proimperialistyczne i syjonistyczne. Dotychczasowy rząd oskarżony został również o defraudacje środków państwowych w celu osobistego wzbogacenia się rodziny[4]. W wyniku inwazji irackiej dotychczasowe formacje wojskowe zastąpiła kuwejcka Armia Ludowa licząca według niej samej 100 tysięcy ochotników[5], a prawa obywatelskie nadano arabskim emigrantom przebywającym w kraju[6]. Republikański rząd wydawał własne pismo An-Nida[7][8].

7 sierpnia Tymczasowy Rząd Wolnego Kuwejtu ogłosił Kuwejt republiką z premierem Husajnem Alim na czele[9]. Dzień później rząd ogłosił zjednoczenie Iraku i Kuwejtu, co usprawiedliwiano historycznymi roszczeniami[10]. Na mocy zjednoczenia Husajn Ali został wicepremierem Iraku, a gubernatorem Kuwejtu mianowany został Ali Hasan al-Madżid. Rząd twierdził, że iracka obecność w Kuwejcie ograniczy się do wspierania rządu na czas zagrożeń dla jego bezpieczeństwa oraz pozwoli doprowadzić Kuwejt do „nowej ery wolności, demokracji, sprawiedliwości i prawdziwego dobrobytu w społeczeństwie”[11]. Rząd realizował proiracką politykę, minister spraw zagranicznych republiki Walid Sa’ud Abd Allah zdołał osiągnąć rozgłos po tym, gdy zagroził użyciem siły wobec państw nalegających na agresje wobec Iraku i republikański Kuwejt[12]. Irak w celu wzmocnienia rządu tymczasowego już 4 sierpnia wysłał do kraju Sabawiego Ibrahima al-Tikritiego (przyrodniego brata Saddama Husajna) ze służb Głównej Dyrekcji Wywiadu w celu budowy kuwejckich służb bezpieczeństwa[13]. Rząd nieudolnie próbował nakłonić kuwejckie grupy opozycyjne względem monarchy do udziału w pracach rządu – grupy te odmówiły jednak współpracy i udzieliły poparcia monarchii[14][15].

28 sierpnia terytorium Republiki Kuwejtu zostało przekształcone w Gubernatorstwo Kuwejtu – 19. prowincję Iraku[16]. Utworzenie republiki, a następnie jej włączenie do Iraku spotkało się ze sprzeciwem ze strony Zachodu. W związku z odmową wycofania się Irakijczyków z Kuwejtu Stany Zjednoczone doprowadziły do zbrojnej interwencji przeciwko rządowi irackiemu, a 26 lutego 1991 roku rządy irackie w Kuwejcie zostały zakończone[17].

Skład rządu

  • Premier, minister obrony i spraw wewnętrznych: pułkownik Ala Husajn Ali
  • Minister spraw zagranicznych: pułkownik Walid Muhammad Abd Allah Sa’ud
  • Minister ropy i finansów: pułkownik Fu’ad Husajn Ahmad
  • Minister informacji i transportu: major Fadil Hajdar al-Wafiki
  • Minister zdrowia publicznego i mieszkalnictwa: major Miszal Sad al-Hadab
  • Minister spraw społecznych, zatrudnienia i pracy: pułkownik Husajn Ali asz-Szammari Duhajman
  • Minister edukacji i szkolnictwa Wyższego: major Nasir al-Mandil Mansur
  • Minister sprawiedliwości i spraw prawnych oraz minister spraw islamskich i Wakf: major Isam Abd al-Madżid Husajn
  • Minister handlu, elektryczności i planowania: major Jakub Muhammad Szallal[18]

Przypisy

  1. ↑ Clive H. Schofield & Richard N. Schofield (Ed.). The Middle East and North Africa. New York: Routledge. 1994. s. 147.
  2. ↑ Newsweek wol. 116. 1990. s. 20.
  3. ↑ Michael S. Casey. The History of Kuwait. Westport, CT: Greenwood Press. 2007. s. 93.
  4. ↑ Daily Report: Soviet Union. Issues 147-153. 1990. s. 124.
  5. ↑ Jerry Mark Long. Saddam’s War of Words: Politics, Religion, and the Iraqi Invasion of Kuwait. Austin, TX: University of Texas Press. 2004. s. 27.
  6. ↑ Dilip Hiro. Desert Shield to Desert Storm: The Second Gulf War. Lincoln, NE: iUniverse, Inc. 2003. s. 105.
  7. ↑ Human Rights Watch World Report 1992: Events of 1991. New York: Human Rights Watch. 1991. s. 652.
  8. ↑ Itamar Rabinovich i Haim Shaked (red.). Middle East Contemporary Survey Vol. 14. Oxford: Westview Press. 1990. s. 403.
  9. ↑ Richard Alan Schwartz. The 1990s. New York: Facts on File, Inc. 2006. s. 74.
  10. ↑ A Choice of Enemies: America Confronts the Middle East. New York: PublicAffairs. 2008. s. 217–218. s. 403–404.
  11. ↑ Rabinovich i Shaked, s. 403.
  12. ↑ Quoted in Yossi Shain, Juan José Linz i Lynn Berat. Between States: Interim Governments and Democratic Transitions. New York: Cambridge University Press. 1995. s. 113.
  13. ↑ Ibrahim Al-Marashi i Sammy Salama. Iraq’s Armed Forces: An Analytical History. New York: Routledge. 2008. s. 177.
  14. ↑ Malcolm B. Russell. The Middle East and South Asia: 2008. West Virginia: Stryker-Post Publications. 2008. s. 112.
  15. ↑ Christian Koch & David E. Long (red.). Gulf Security in the Twenty-First Century. Abu Dhabi: Emirates Center for Strategic Studies and Research. 1997. s. 217–218.
  16. ↑ The Europa World Year Book: 1994, tom 2 s. 1746.
  17. ↑ John Clements Clements’ International Report (1993) s. 90.
  18. ↑ Richard N. Schofield (Ed.). The Iraq-Kuwait Dispute Vol. 6. Farnham Common: Archive Editions. 1994. s. 821.

Media użyte na tej stronie

Flag of Iraq (1963–1991).svg
Flag of Iraq, 1963-1991. Also flag of Syria, 1963-1972.