Revox

Revox B77 MK II (około 1985 roku)

Revox PR99 Mk II do zastosowań profesjonalnych w radiu, około 1985 roku

Revox – rynkowa marka wysokiej klasy sprzętu audio stworzona 27 marca 1951 roku przez firmę Studer, utworzoną w Herisau w 1948 roku. Jej właścicielem i założycielem był szwajcarski elektronik Wilhelm Studer, którego celem początkowo była jedynie produkcja magnetofonów szpulowych na rynek europejski. Dziś pod nadal istniejącą i dobrze kojarzoną przez audiofilów marką wytwarza się i sprzedaje kompletne systemy audio do użytku domowego.

Historia

Sześcioosobowa załoga firmy Studer rozpoczyna produkcję pierwszego magnetofonu – szpulowego Dynavox w roku 1949.

• W 1950 roku opracowano pierwszy magnetofon do użytku profesjonalnego.
• Rok 1951: Studer zaczyna nazywać swoje urządzenia „Revox”, dzieląc produkty na linię do użytku profesjonalnego – sprzedawane pod marką „Studer” i wysokiej klasy sprzęt do użytku domowego/amatorskiego trafiający na rynek właśnie pod marką Revox.
• W roku 1958 w niemieckim Gießen zostaje utworzona spółka Revox GmbH, zajmująca się sprzedażą i dystrybucją produktów firmy.
• W 1965 roku powstaje 50-tysięczny magnetofon Revox. Do tej chwili szpulowe magnetofony Revox i Studer stają się standardem w studiach dźwiękowych i radiowych na całym świecie. W słynnych studiach na Abbey Road w Londynie, przy użyciu studyjnego magnetofonu szpulowego Studer J37 powstają na przykład przeboje The Beatles.

• W 1989 roku, z aktywnej działalności wycofuje się założyciel i właściciel firmy – 77-letni podówczas Willi Studer. Firma zatrudnia w tym momencie 1576 pracowników i osiąga obroty na poziomie 215 milionów franków szwajcarskich (CHF) rocznie.

• W kolejnych latach przedsiębiorstwo zostaje przejęte przez Motor Columbus AG, a w 1991 zostaje podzielone na działy Studer, Revox oraz „Baugruppen und Elemente” („Podzespoły i elementy”).

• Do roku 1993 w wyniku „racjonalizacji” produkcji likwidacji ulega niemal 1000 stanowisk pracy, a zarówno Studer, jak i Revox popadają w poważne kłopoty finansowe.

• W 1994 roku część firmy jaką jest Studer zostaje sprzedana amerykańskiemu producentowi sprzętu audio – Harman International.

Revox z kolei jest obecnie własnością większościowych szwajcarskich udziałowców instytucjonalnych i prywatnych.

• 1 marca 1996 umiera 83-letni Willi Studer, założyciel firmy.

Historia produktów

Dwa lata po pierwszym urządzeniu firmy – magnetofonie Dynavox z 1949 roku,

• w 1951 opracowano Revox T26 ze zintegrowanym odbiornikiem radiowym.
• Rok 1954: Revox 60 – pierwszy, monofoniczny gramofon Revox.
• W 1955 roku pojawia się pierwszy szpulowy magnetofon z 3 odrębnymi silnikami – jednym do transportu taśmy i dwoma napędzającymi niezależnie talerzyki szpul – Revox A36.
• Rok 1957 to moment wprowadzenia na rynek nowego, mobilnego magnetofonu studyjnego B30.
• W 1958 do produkcji trafia kolejny model magnetofonu szpulowego Revox C36.
• W 1960 roku ukazuje się magnetofon Revox D36 – pierwszy, który pozwala na stereofoniczny zapis dźwięku dwu- (2 ścieżki w jednym kierunku) lub czterościeżkowy (2 ścieżki w każdą ze stron przewijającej się w trakcie nagrywania taśmy, odwracanej po zakończeniu jej zapasu na danej szpuli – tym samym, kosztem nieznacznego pogorszenia jakości, na takiej samej taśmie można było zapisać dwa razy dłuższy materiał dźwiękowy).

W kolejnych latach firma opracowuje urządzenia:

• 1961 – magnetofon szpulowy Revox E36,
• 1962 – magnetofon szpulowy Revox F36, a w roku
• 1963 – magnetofon szpulowy Revox G36, który dzięki cenionemu brzmieniu swoich lamp oraz ogromnej trwałości mechanicznej, cieszy się ogromnym uznaniem i popytem wśród audiofilów i melomanów jeszcze 20 lat później.

• Rok 1967 (-1977) to początek produkcji stereofonicznego szpulowego magnetofonu Revox A77.

Wytwarzany w wersjach MK I do MK IV, cieszył się ogromnym powodzeniem, o czym świadczy fakt, iż powstało 186 wersji, w łącznej ilości ponad 350 tysięcy sztuk(!).

Magnetofon stał się ikoną ówczesnej techniki audio i synonimem hi-end dla wymagających użytkowników domowych. W późniejszym okresie był również wyposażany w najnowocześniejszy wtedy układ redukcji szumów Dolby B. Od wersji A77 MK II Revox stosował głowice o wydłużonej żywotności „Revodur”, wytwarzane na wyłączne zamówienie firmy ze specjalnego stopu Recovac, opracowanego i produkowanego w zakładach metalurgicznych i hucie „Vacuumschmelze Hanau”.

Równolegle do A77 paletę produktów uzupełniły dalsze urządzenia hi-fi – tuner i wzmacniacz, w późniejszym okresie wprowadzono do produkcji także zestawy głośnikowe i gramofony analogowe z nowatorskim wtedy ramieniem tangencjalnym i kwarcowo stabilizowanym napędem bezpośrednim.

Firma, rozrastając się, opracowywała kolejne produkty – stoły reżyserskie (potocznie „miksery”), słuchawki i mikrofony.

• 1969 (–1977): Revox A76 (wersje MK I do MK III) – pierwszy tuner FM.

• W 1974 roku, w modelu A700 po raz pierwszy zastosowano cyfrowe układy logiki sterowania napędem i kwarcową stabilizację prędkości silnika napędu taśmy. Urządzenia tamtej generacji wyróżniają obudowy i elementy chassis wykonane z niskorezonansowych odlewów. Magnetofony fabrycznie, indywidualnie kalibrowano osobno dla każdej ze ścieżek i prędkości przesuwu taśmy w odniesieniu do oryginalnych taśm Revox, co pozwalało uzyskać niezwykle liniowe charakterystyki pasma przenoszenia dźwięku.

• 1977 (-1999): na rynek trafia Revox B77, wkrótce, podobnie jak poprzednik – A77 w latach 60. i 70. stanie się ikoną sprzętu high-end lat 80., oferowaną w 61 wersjach różniących się prędkościami przesuwu taśmy i dodatkowym wyposażeniem. Równolegle do sprzedaży trafia nowa linia produktów: wzmacniacz B750, tuner FM – B760 i:

• 1977 – Revox B790, pierwszy gramofon z ramieniem tangencjalnym.

• 1981 – Revox B710, pierwszy profesjonalny, 3-głowicowy, 4-silnikowy magnetofon kasetowy.

Magnetofon ten był pierwszym tak zaawansowanym technologicznie – i przez pewien czas jedynym wśród kasetowych – z 4 silnikami (a jednym z nielicznych w historii urządzeń kasetowych w ogóle). Dzięki takiej ilości silników – nie posiadał żadnych, typowych dla magnetofonów tzw. sprzęgieł ciernych, pasków napędowych i mechanicznych hamulców taśmy – elementów wpływających bezpośrednio na jakość przesuwu taśmy, a tym samym – bezpośrednio na jakość dźwięku. Niezwykle zaawansowana na swój czas konstrukcja przewidywała napęd kasety poprzez 2 oddzielne silniki: rozwijający i zwijający taśmę w kasecie oraz 2 silniki odpowiedzialne za przesuw taśmy przed głowicą.

Silniki te, tzw. napędu bezpośredniego, stabilizowane wspólnym generatorem kwarcowym, poruszały 2 oddzielne wałki napędowe – umieszczone przed i za głowicą nagrywającą i odtwarzającą. Precyzyjny mechanizm napędowy, obchodzący się z dużą delikatnością z cienką taśmą w kasecie, stosowano później również w profesjonalnych magnetofonach kasetowych Studer.

W sekcji audio znajdowały się m.in. 4 odrębne układy procesora Dolby B. Wersję MK II wyposażono również w układ redukcji szumów Dolby C.

W latach produkcji (1981-84) magnetofon w wersji MK I kosztował 2.475 Franków szwajcarskich (CHF), a MK II: 2.625 CHF.

• 1983 – Revox B225, pierwszy odtwarzacz CD Revoxa, wyposażony w 14-bitowy przetwornik cyfrowo-analogowy (D/A) pierwszej generacji, z 4-krotnym oversamplingiem.

• W 1983 roku Revox zaprezentował również, jako pierwszy producent, system Multiroom (równoczesne nagłośnienie wielu pomieszczeń), bazujący na urządzeniach serii B200.

• W 1985 roku na rynek trafia Revox B215 sterowany 3 mikroprocesorami (całkowite novum), również 3-głowicowy i 4-silnikowy – następca B710, wyposażony m.in. w zdalne sterowanie na podczerwień (rzadkość w tamtych czasach) oraz zautomatyzowany system pomiaru własności taśmy i kalibracji oraz optymalizacji parametrów zapisu w oparciu o sterowaną przez procesor, 20-sekundową procedurę pomiarowo-kalibracyjną.

Elektronika magnetofonu zawierała w części sterującej i automatyzującej wiele zadań 3 mikroprocesory komunikujące się ze sobą za pomocą wspólnej, dwukierunkowej magistrali danych typu I²C (jeden z mikroprocesorów był dedykowany wyłącznie do obsługi funkcji transportu taśmy i silników napędowych i przewijających). Rozwiązania zastosowane w tym urządzeniu były w tym czasie unikatowe i nowatorskie w skali światowej, wyznaczając kierunki rozwoju sprzętu audio na wiele kolejnych lat.

Produkowany do roku 1990, przez wiele lat uważany za urządzenie referencyjne. W 1985 roku kosztował 2.625 CHF.

• W 1988 roku opracowano ostatnie nowe konstrukcje magnetofonów szpulowych, były to urządzenia serii C (modele C270 2-śladowy, C274 – 4-śladowy, C278 – 8-śladowy).

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa firmy Revox (Schweiz) AG
• Strona internetowa firmy Studer Professional Audio AG
• Raport Video na temat Revox podczas targów High End 2010 (niem.)
• Portal informacyjny Studer i Revox (niem.) (strona prywatna)
• „Intelligente Präzision – B215; die neue REVOX Kassetten Tonbandmaschine” Czasopismo firmowe Studer Revox „Swiss Sound” nr 11, kwiecień 1985, s. 8–9 (skan artykułu nt. B215 na serwerze FTP firmy Studer) (niem.) [dostęp 2012-01-20]
• „Intelligent precision – B215; the new REVOX cassette tape recorder” Swiss Sound nr 11, kwiecień 1985, s. 8–9 (ang.) [dostęp 2012-01-20]