Rezerwat przyrody Łęgi koło Słubic

Łęgi koło Słubic
Ambona łowiecka w rezerwacie Łęgi koło Słubic
rezerwat leśny
Typ	biocenotyczny i fizjocenotyczny[1]
Podtyp	biocenoz naturalnych i półnaturalnych[1]
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Położenie	gmina Słubice
Mezoregion	Lubuski Przełom Odry
Data utworzenia	23 kwietnia 2003
Akt prawny	Rozporządzenie Nr 11 Wojewody Lubuskiego
Powierzchnia	376,19 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie gminy Słubice Łęgi koło Słubic
Położenie na mapie Polski Łęgi koło Słubic
Położenie na mapie województwa lubuskiego Łęgi koło Słubic
Położenie na mapie powiatu słubickiego Łęgi koło Słubic
52°22′18″N 14°33′30″E/52,371667 14,558333

Rezerwat przyrody Łęgi koło Słubic – leśny rezerwat przyrody w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Słubice^[1].

Podstawa prawna

Nr rej. Woj. – 50^[2]

Akt prawny obejmujący rezerwat ochroną

• Rozporządzenie Wojewody Lubuskiego Nr 11 z dnia 23 kwietnia 2003 r. w sprawie uznania za Rezerwat Przyrody (Dziennik Urzędowy Województwa Lubuskiego Nr 25 z dnia 30 kwietnia 2003 roku, poz. 496)^[3]

Inne akty prawne

• Zarządzenie Nr 61 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 5 grudnia 2011 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Łęgi koło Słubic” (Dziennik Urzędowy Województwa Lubuskiego Nr 139, poz. 2901)
• Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 25 października 2018 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Łęgi koło Słubic” (Dziennik Urzędowy Województwa Lubuskiego z 2018 r. poz. 2466)

Położenie

• Województwo – lubuskie
• Powiat – słubicki
• Gmina – Słubice
• Obr. ewidencyjny – Świecko, Nowy Lubusz, miasto Słubice.

Właściciel, zarządzający

Skarb Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Rzepin^[2]

Powierzchnia pod ochroną

376,19 ha^[1][2] (akt powołujący z 2003 roku podawał 397,94 ha^[3])

Opis przedmiotu poddanego ochronie

W skład rezerwatu „Łęgi koło Słubic” wchodzą dwa kompleksy lasów łęgowych – południowy i północny. Kompleks południowy stanowi zwarty obszar lasów leżący ok. 1 km na południe od Słubic i zajmuje całą szerokość doliny o powierzchni 120 ha. Kompleks północny ma charakter bardziej wydłużony, rozciąga się między Słubicami a Nowym Lubuszem^[2].

Obszary te stanowią mozaikę lasów łęgowych dominacja dębu szypułkowego, śródleśnych łąk i polan, oraz niewielkich starorzeczy. Stanowi jeden z większych kompleksów ekosystemów chronionych w zachodniej Polsce. Szata roślinna obiektu jest typowa dla dużej doliny rzecznej. W części południowej jest to fitokompleks lasów i zarośli łęgowych, w części północnej – kompleks lasów łęgowych, mannowisk, mozgowisk, płatów wiklin nadrzecznych, łęgu wierzbowego i fragmentu łęgu jesionowego. Na terenie rezerwatu zanotowano występowanie 111 gatunków roślin naczyniowych z 21 zbiorowisk roślinnych, w tym gatunki objęte ochroną prawną. Stwierdzono występowanie 48 gatunków ptaków z liczną populacją dzięcioła średniego^[2].

Ochrona

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względu na szczególne wartości przyrodnicze lasów łęgowych o cechach naturalnych wraz z charakterystycznymi gatunkami roślin i zwierząt, a także utrzymanie ciągłości spontanicznie zachodzących naturalnych procesów przyrodniczych w obszarze^[1].

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2015 roku (z późniejszymi zmianami), obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną^[1][4].

Rezerwat położony jest w granicach dwóch obszarów sieci Natura 2000: obszaru specjalnej ochrony ptaków „Dolina Środkowej Odry” PLB080004 oraz specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Łęgi Słubickie” PLH080013^[5].

Zobacz też

• Park Pionierów Słubic
• Park Rozrywki i Rekreacji w Słubicach

Przypisy