Rezerwat przyrody Beka

Beka

rezerwat faunistyczny
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Mezoregion	Pobrzeże Kaszubskie
Data utworzenia	1988
Akt prawny	M.P. z 1988 r. nr 32, poz. 292
Powierzchnia	355,60 ha
Powierzchnia otuliny	795,50 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie powiatu puckiego Beka
Położenie na mapie Polski Beka
Położenie na mapie województwa pomorskiego Beka
54°38′48″N 18°28′00″E/54,646667 18,466667

Beka na niemieckiej mapie sztabowej, przed 1939

Rezerwat przyrody Beka – faunistyczny rezerwat przyrody na Pobrzeżu Kaszubskim nad Zatoką Pucką u ujścia rzeki Redy do Bałtyku, w okolicach pochłoniętej przez morze miejscowości Beka (pozostałościami tej osady są wysokie drzewa, kamienne fundamenty i drewniany krzyż na brzegu Zatoki Puckiej).

Został utworzony w 1988 na powierzchni 193,18 ha. Zarządzenie z 1989 skorygowało jego powierzchnię do 193,01 ha^[1]. W 2018 teren rezerwatu powiększono o morskie wody wewnętrzne Zatoki Gdańskiej do 355,60 ha (a także utworzono otulinę o obszarze 795,50 ha)^[2].

Rezerwat znajduje się w granicach Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, a także dwóch obszarów Natura 2000: Obszaru Specjalnej Ochrony Ptaków „Zatoka Pucka” PLB 220005 oraz Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk „Zatoka Pucka i Półwysep Helski” PLH 220032^[3].

Rezerwat obejmuje zabagnione łąki halofilne (słone), łąki zmiennowilgotne i młaki turzycowe oraz szuwary i formacje wydmowe.

Na słonych łąkach występuje licznie szereg gatunków rzadkich, chronionych lub zagrożonych gatunków roślin halofilnych: sit Gerarda, mlecznik nadmorski, świbka morska, babka nadmorska, sitowiec nadmorski, oczeret Tabernemontana, ostrzew rudy, mannica odstająca i aster solny. Z kolei zasilana słodkimi wodami łąka w północnej części rezerwatu jest siedliskiem storczyków, takich jak stoplamki czy lipiennik Loesela, a także innych, ściśle chronionych gatunków flory: gnidosza błotnego i owadożernej rośliny tłustosza pospolitego.

Obszar rezerwatu jest siedliskiem wielu rzadkich gatunków ptaków. Do niedawna gnieździła się tu jedna z największych w Polsce populacji biegusa zmiennego (z rodzimego, tzw. atlantyckiego podgatunku Calidris alpina schinzii) – do 50 par lęgowych. Jednak na skutek zaprzestania wypasu bydła w rezerwacie rozległe obszary słonych łąk zostały opanowane przez gęste szuwary trzcinowe, co spowodowało niemal całkowity zanik biegusa zmiennego na tutejszych lęgowiskach – w 1999 stwierdzono tu zaledwie 1–2 pary gniazdujące, zaś obecnie spotyka się tu głównie osobniki tego gatunku podczas wędrówek. W rezerwacie przestał również gnieździć się batalion. Z innych cennych gatunków były tu obserwowane jako lęgowe: bąk, gęgawa, ohar, szlachar, błotniak stawowy, błotniak zbożowy, błotniak łąkowy, kropiatka, zielonka, żuraw, ostrygojad, sieweczka obrożna, krwawodziób, czajka, kszyk, rybitwa białoczelna (po 1997 roku zanikła – na skutek nadmiernej presji ludzi odwiedzających plaże rezerwatu), zimorodek, sowa błotna i pliszka cytrynowa (gnieździ się w rezerwacie od 1995 roku).

Teren rezerwatu podlega ochronie czynnej^[4]. Obecnie Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków prowadzi wieloletni projekt ochrony walorów rezerwatu, polegający m.in. na kontrolowanym wypasie bydła i koszeniu trzciny, aby przywrócić jak największą powierzchnię otwartych łąk – siedlisk najcenniejszych roślin i ptaków siewkowych^[3].

Najbliższe miejscowości to Mrzezino, Rewa i Osłonino.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Beka. W: Nadmorski Park Krajobrazowy [on-line]. Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2018-05-30].