Rezerwat przyrody Czarna Rózga

Czarna Rózga
rezerwat leśny
Typ	fitocenotyczny[1]
Podtyp	zbiorowisk leśnych[1]
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Mezoregion	Pasmo Przedborsko-Małogoskie
Data utworzenia	1996
Akt prawny	M.P. z 1996 r. nr 75, poz. 677
Powierzchnia	185,60 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie gminy Przedbórz Czarna Rózga
Położenie na mapie Polski Czarna Rózga
Położenie na mapie województwa łódzkiego Czarna Rózga
Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego Czarna Rózga
50°59′36″N 20°01′18″E/50,993333 20,021667

Czarna Rózga – leśny rezerwat przyrody w gminie Przedbórz, w powiecie radomszczańskim, w województwie łódzkim^[1], po wschodniej stronie Pasma Przeborsko-Małogoskiego w Przedborskim Parku Krajobrazowym, w pobliżu miejscowości Żeleźnica, przy granicy województwa świętokrzyskiego, na terenie wybitnie podmokłym.

Utworzony w roku 1996 na powierzchni 185,60 ha w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnych ekosystemów wilgotnych lasów liściastych z licznymi drzewami pomnikowymi oraz gatunkami rzadkich chronionych roślin zielnych^[1].

Utworzenie rezerwatu ma za zadanie chronić ten obszar przed zmianami powodującymi osuszenie terenu. W sieci obszarów chronionych Wyżyny Małopolskiej, a także całej środkowej Polski nie ma już nigdzie tak dużej powierzchni mokrych eutroficznych lasów liściastych z całą różnorodnością biologiczną. Rezerwat „Czarna Rózga” uzupełnia tę sieć o obiekt wartości unikatowej^[2].

W rezerwacie gatunkiem dominującym jest olsza, a ponadto rosną tu: jodła, brzoza, buk, sosna, dąb, grab, osika. W granicach rezerwatu drzewostany są prawie wyłącznie naturalnego pochodzenia. Ekosystem tego lasu ma ogromną siłę regeneracji, toteż szybko zanikają ślady dawnych zrębów, wypasu itp. W rezerwacie rośnie grupa starych dębów i innych drzew, które pozostawiono w toku przeszłej gospodarki leśnej. Niektóre mają imponujący wygląd, wszystkie są prawdziwą ozdobą lasu, spełniając jednocześnie rolę dawców cennego materiału siewnego, jak i będąc miejscem gnieżdżenia się dużych ptaków. Na florę rezerwatu składa się ponad 300 gatunków. Do najcenniejszych należą rośliny górskie o nielicznych stanowiskach występowania na niżu, takie jak: widłak wroniec, kokoryczka okółkowa, trybula lśniąca, nerecznica szerokolistna. W rezerwacie rosną następujące gatunki roślin chronionych całkowicie: wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, widłaki (jałowcowaty, wroniec, goździsty) i pomocnik baldaszkowy^[2].

Zwierzęta znajdują tutaj doskonałe warunki do życia. Spotkać tu można żmiję zygzakowatą, padalca, zaskrońca, rzekotkę drzewną, a z ptaków stale gnieżdżącego się tu myszołowa oraz sporadycznie bociana czarnego^[2].

Obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną^[1].

Przypisy