Rezerwat przyrody Jeziora Gołyńskie

Jeziora Gołyńskie
rezerwat torfowiskowy
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Mezoregion	Bruzda Zbąszyńska
Data utworzenia	23 czerwca 1972
Akt prawny	M.P. z 1972 r. nr 36, poz. 202
Powierzchnia	3,10 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie gminy Pszczew Jeziora Gołyńskie
Położenie na mapie Polski Jeziora Gołyńskie
Położenie na mapie województwa lubuskiego Jeziora Gołyńskie
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego Jeziora Gołyńskie
52°26′40″N 15°46′14″E/52,444444 15,770556

Jeziora Gołyńskie – torfowiskowy rezerwat przyrody w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzecki, w gminie Pszczew. Leży w granicach Pszczewskiego Parku Krajobrazowego^[1].

Obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną^[2].

Podstawa prawna

Nr rej. woj. – 20^[3]

Data i akt prawny obejmujący rezerwat ochroną

Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 czerwca 1972 r. (M.P. z 1972 r. nr 36, poz. 202)

Inne akty prawne

• Obwieszczenie Wojewody Lubuskiego z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie ustalenia wykazu rezerwatów przyrody utworzonych do dnia 31 grudnia 1998 r. (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego Nr 12, poz. 144).
• Zarządzenie Nr 36/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Jeziora Gołyńskie” (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego Nr 81, poz. 1568)

Położenie

• Województwo lubuskie
• Powiat międzyrzecki
• Gmina Pszczew
• Obr. ewidencyjny – Borowy Młyn^[3]

Właściciel, zarządzający

Skarb Państwa, Nadleśnictwo Trzciel^[3]

Powierzchnia pod ochroną

• 3,10 ha
• Dz. nr 2140 (część) – 3,10 ha^[3]

Opis przedmiotu poddanego ochronie

Rezerwat typu torfowiskowego stanowi fragment dawnego Jeziora Gołyńskiego, obecnie przez ekspansję lasu częściowo osuszonego. Jego pozostałościami są jeziora Gołyń i Gołyń Mały, a sam rezerwat składa się z dwóch płatów leżących u ich brzegów. Teren rezerwatu porośnięty jest olszą, brzozą, dębem i sosną. Występuje tu rzadka roślina – wełnianka alpejska. Teren równy, miejscami wgłębiony. Zwarcie przerywane, miejscami luźne. Gleby bagienne, torfowisko słabo zmineralizowane niskie, głęboko wilgotne, miejscami torf głęboki niski na iłach jeziornych. W runie oprócz wełnianki alpejskiej występuje rosiczka, mchy, turzyce, mietlica, trzcinnik, wierzbówka, przetacznik ożankowy^[3].

Cel ochrony

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu wilgotnego ze stanowiskami rzadkich roślin torfowiskowych^[2].

Przypisy