Rezerwat przyrody Ruda Chlebacz

Ruda Chlebacz

Tablica informacyjna
rezerwat leśny
Typ	florystyczny[1]
Podtyp	roślin zarodnikowych[1]
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Mezoregion	Równina Łowicko-Błońska
Data utworzenia	1980
Akt prawny	M.P. z 1980 r. nr 19, poz. 94, § 10
Powierzchnia	12,42 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie gminy wiejskiej Skierniewice Ruda Chlebacz
Położenie na mapie Polski Ruda Chlebacz
Położenie na mapie województwa łódzkiego Ruda Chlebacz
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego Ruda Chlebacz
51°59′19″N 20°12′34″E/51,988611 20,209444

Rezerwat przyrody Ruda Chlebacz – leśny rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Skierniewice w województwie łódzkim^[1]. Leży na skraju Bolimowskiego Parku Krajobrazowego, tuż przy północnej granicy administracyjnej miasta Skierniewice.

• powierzchnia – 12,42 ha^[1][2] (akt powołujący podawał 12,58 ha)
• rok utworzenia – 1980
• rodzaj rezerwatu – leśny
• dokument powołujący – M.P. numer 19 pozycja 94
• cel ochrony – zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu łęgu olszowego ze stanowiskiem widłaka wrońca^[1]

Rezerwat wczesną wiosną, widziany z drogi asfaltowej biegnącej wzdłuż jego wschodniej granicy

Rezerwat obejmuje fragment doliny rzeki Rawki (ze skarpą), która tworzy półkoliste obniżenie pośród położonych powyżej doliny terenów, wypełnione torfem i zasilane wodami sączącymi się spod wysoczyzny.

Dawniej teren rezerwatu był stale podmokły i porośnięty przez ols^[3]. W wyniku zmiany stosunków wodnych i obniżania się poziomu wód gruntowych, ols przekształcił się w las łęgowy, który obecnie zajmuje niemal całą powierzchnię rezerwatu^[4]. Odnotowano tu około 170 gatunków roślin^[3]. Drzewostan rezerwatu buduje ponad 100-letnia olsza czarna^[4] z domieszką dębu szypułkowego, osiki, brzozy i sosny^[3]. W warstwie krzewów rośnie czeremcha zwyczajna, trzmielina pospolita, dereń świdwa^[4].

Bogate jest runo rezerwatu, z ciekawszych roślin występują w nim: czartawa drobna, nerecznice, ostrożeń błotny, karbieniec pospolity, przytulia błotna oraz wiele gatunków turzyc^[4]. Licznie występują tu tojeść pospolita, knieć błotna, kuklik pospolity^[4]. Pnie rosnących tu drzew i krzewów oplatają psianka słodkogórz i chmiel zwyczajny^[3][4].

Osobliwością przyrodniczą rezerwatu jest stanowisko widłaka wrońca – chronionej rośliny górskiej, rzadko występującej na nizinach^[3][4].

Stwierdzono tu występowanie pięciu gatunków płazów (żaba trawna, żaba moczarowa, traszka zwyczajna, ropucha szara, rzekotka)^[4]. Z ptaków lęgowych występują m.in. drozdy, świstunki, dzięcioły, sikory czy muchołówki^[4]. Spośród ssaków można tu spotkać takie gatunki jak: nornica ruda, łasica, mysz leśna, sarna, dzik, bóbr^[4].

Dwuczłonowa nazwa rezerwatu pochodzi od wydobywanej tu niegdyś rudy darniowej (w pobliżu znajduje się też wieś Ruda) oraz od „chlibotania” wody w uginającym się, podmokłym podłożu^[3].

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2018 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną^[1][5].

Przypisy