Rezerwat przyrody Sztynort

Sztynort
Fragment chronionego jeziora Kirsajty
rezerwat faunistyczny
Typ	faunistyczny
Podtyp	bezkręgowców
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Położenie	gmina Węgorzewo
Mezoregion	Kraina Wielkich Jezior Mazurskich
Data utworzenia	30 lipca 2010
Akt prawny	Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 105, poz. 1547
Powierzchnia	448,36 ha
Położenie na mapie gminy Węgorzewo Sztynort
Położenie na mapie Polski Sztynort
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Sztynort
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego Sztynort
54°08′36″N 21°41′12″E/54,143333 21,686667

Rezerwat przyrody Sztynort – faunistyczny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Węgorzewo w powiecie węgorzewskim (województwo warmińsko-mazurskie).

Obszar chroniony utworzony został 30 lipca 2010 r. na podstawie Zarządzenia Nr 32 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 105, poz. 1547)^[1].

Położenie

Rezerwat obejmuje 448,36 ha powierzchni (akt powołujący podawał 444,88 ha^[1]) na terenie Nadleśnictwa Borki (działki ewidencyjne nr 244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254 i 255) oraz obręb Węgorzewo (dz. ew. nr 260). Obszar chroniony położony jest w całości w obrębie obszaru Natura 2000 „Ostoja Północnomazurska” PLH280045^[2].

Obszar chroniony obejmuje lasy w pobliżu miejscowości Sztynort, sięgające z jednej strony do jeziora Mamry, a z drugiej – do jeziora Dargin, a także fragment jeziora Kirsajty.

Do 2017 enklawę na jego terenie stanowił rezerwat przyrody Mokre, który 20 listopada 2017 włączono w granice rezerwatu Sztynort na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 31 października 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Sztynort” (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2017 r. poz. 4253)^[3].

Charakterystyka

„Celem ochrony rezerwatowej jest:

1. zachowanie starych okazów dębów stanowiących siedlisko chrząszczy saproksylicznych, takich jak: pachnica dębowa Osmoderma eremita, zgniotek cynobrowy Cucujus cinnaberinus, jelonek rogacz Lucans cervus;
2. zachowanie zatok jeziora Kirsajty stanowiących miejsce gniazdowania oraz koncentracji ptaków wodno-błotnych w czasie jesiennych i wiosennych migracji;
3. zachowanie fragmentu lasu olszowo-jesionowego”^[4].

Dodatkowo po włączeniu w granice obszaru dawnego rezerwatu Mokre ochroną objęto także około 150-letni las łęgowy z gatunkami takimi, jak: świerk, olsza czarna, wiąz pospolity, kruszyna pospolita, czeremcha zwyczajna, kalina koralowa, porzeczka czarna, głóg jednoszyjkowy, wiciokrzew suchodrzew i podkolan zielonawy^[5].

Przypisy