Rezerwat przyrody Zielona Góra (województwo wielkopolskie)

Rezerwat przyrody Zielona Góra
Ilustracja
Widok z drogi BiałośliwieOsiek nad Notecią
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

1968

Akt prawny

M.P. z 1968 r. nr 50, poz. 346

Powierzchnia

96,09 ha

Położenie na mapie gminy Wyrzysk
Mapa konturowa gminy Wyrzysk, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rezerwat przyrody Zielona Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Rezerwat przyrody Zielona Góra”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Rezerwat przyrody Zielona Góra”
Położenie na mapie powiatu pilskiego
Mapa konturowa powiatu pilskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rezerwat przyrody Zielona Góra”
Ziemia53°07′24″N 17°15′42″E/53,123333 17,261667
Rezerwat (w oddali) widoczny z brzegu rzeki Noteć

Rezerwat przyrody Zielona Górarezerwat leśny o powierzchni 96,09 ha, położony w województwie wielkopolskim, powiecie pilskim, gminie Wyrzysk[1][2].

Rezerwat utworzono w 1968 roku na powierzchni 14,61 ha. W 1989 roku powiększono go do 96,09 ha[3].

Lokalizacja

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów Pojezierze Krajeńskie (314.69) i Dolina Środkowej Noteci (315.33). Zajmuje on wzniesienie moreny czołowej w sąsiedztwie północnego zbocza Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej.

Znajduje się na północ od linii kolejowej BydgoszczPiła oraz ok. 1 km na zachód od miasta Osiek nad Notecią. Rezerwat jest usytuowany na jednym z największych wzniesień na Pojezierzu Krajeńskim, tj. w kompleksie lasów pokrywających Dębową Górę (192 m n.p.m.).

Charakterystyka

Celem ochrony w rezerwacie jest fragment lasu liściastego, w obrębie którego występują grądy i kwaśna dąbrowa[4]. Głównymi gatunkami są: dąb szypułkowy, sosna zwyczajna, lipa drobnolistna oraz grab zwyczajny, brzoza brodawkowata, olcha. Wiek dębów oblicza się na 200–250 lat. Pięć z nich, szczególnie potężnych, posiada w obwodzie 300 cm[4]. W warstwie podszytowej rośnie miejscami podrost dębowy[4].

Runo leśne budują cieniolubne gatunki, jak: charakterystyczna dla grądu gwiazdnica wielkokwiatowa, marzanka wonna, konwalijka dwulistna, konwalia majowa, szczawik zajęczy, przylaszczka pospolita, trawy i paprocie, borówka czernica oraz rzadki gatunek storczyka[4].

Szlak rezerwatów

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

  1. Kruszyn (leśny),
  2. Hedera (florystyczny),
  3. Las Minikowski (leśny),
  4. Łąki Ślesińskie (florystyczny, ornitologiczny),
  5. Skarpy Ślesińskie (stepowy),
  6. Borek (leśny),
  7. Zielona Góra.

W najbliższym sąsiedztwie rezerwatu przebiega szlak turystyczny żółty dalekobieżny szlak turystyczny Bydgoszcz PrądyNakło nad NoteciąOsiek nad NoteciąPiła - Ostroróg (liczący około 260 km)[5].

Podstawa prawna

  • Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 4 listopada 1968 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M. P. z 1959 r. Nr 50, 346)
  • Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Monitor Polski z 1989 r, Nr 17, Poz. 119
  • Obwieszczenie Wojewody Wielkopolskiego z dn. 4.10.2001 r. w sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody utworzonych do dn. 31.12.1998 r.
  • Zarządzenie Nr 33/11 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 1 września 2011 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Zielona Góra”

Zobacz też

Przypisy

  1. Rezerwat przyrody Zielona Góra. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-25].
  2. Rejestr rezerwatów przyrody. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Poznaniu. [dostęp 2019-01-25].
  3. Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 10 maja 1989 r. zmieniające zarządzenia w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1989 r. nr 17, poz. 119, §12)
  4. a b c d Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972
  5. Marcin Starszak, Szlak żółty z Osieka do Kaczor, Dębowa Góra Run!, 2 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-05] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Relief Map of Poland.svg
Autor: TUBSEmail Silk.svg Gallery, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Poland
Greater Poland Voivodeship Relief location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.70 N
  • S: 51.05 N
  • W: 15.68 E
  • E: 19.19 E
Green pog.svg
Shiny green button/marker widget.
POL Szlak żółty.svg
Żółty szlak turystyczny.
Noteć k Białośliwia 7.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Rzeka Noteć, w oddali rezerwat przyrody Zielona Góra
Zielona Góra rezerwat w Dolinie Noteci 4.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Rezerwat przyrody Zielona Góra w dolinie Noteci
Wyrzysk (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Wyrzysk, Polska
Powiat pilski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu pilskiego, Polska