Rezerwy walutowe

Rezerwy w walutach i złocie w 2006

Rezerwy walutowe, rezerwy dewizowe[1] – płynne aktywa zagraniczne, które są kontrolowane i posiadane przez krajowy bank centralny (np. zagraniczne waluty zdeponowane w banku centralnym). Do funkcji rezerw walutowych należy m.in. zabezpieczenie operacji wyrównujących bilans płatniczy kraju, gwarantowanie wymienialności pieniądza krajowego oraz umożliwienie interwencji na rynku walutowym[2].

Historia

Początkowo rezerwy były przetrzymywane w złocie. Po wprowadzeniu systemu z Bretton Woods, Stany Zjednoczone związały swoją walutę ze złotem. Spowodowało to, że niektóre kraje zrezygnowały z trzymania rezerw w złocie i zaczęły trzymać je w dolarach.[3] Banki centralne zazwyczaj trzymają rezerwy w kilku walutach.

Cel

Głównym celem posiadania rezerw walutowych przez banki centralne jest utrzymanie stabilności i bezpieczeństwa walutowego kraju.

Poziomy rezerw

Na koniec 2014 roku ok. 33% wszystkich oficjalnych rezerw walutowych było trzymanych w dolarach, a ok. 12 % euro[4].

Kraje, które mają największe rezerwy walutowe (w sumie posiadają ok. 80% światowych rezerw walutowych):

PozycjaPaństwomld USD (koniec miesiąca)
1Chiny3 843 (grudzień 2014)[5]
2Japonia1 261 (grudzień 2014)[6]
—Strefa euro743 (grudzień 2014)[7]
3Arabia Saudyjska732 (grudzień 2014)[8]
4Szwajcaria545 (grudzień 2014)[9]
5Tajwan419 (grudzień 2014)[10]
6Rosja385 (grudzień 2014)[11]
7Korea Południowa364 (grudzień 2014)[12]
8Brazylia364 (grudzień 2014)[13]
9Hongkong329 (grudzień 2014)[14]
10Indie320 (grudzień 2014)[15]

Poziom rezerw walutowych w Polsce

Na koniec sierpnia 2018 rezerwy walutowe NBP wynosiły 416 898,5 mln zł[16]:

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wojciech Majerkiewicz: Skąd się biorą rezerwy walutowe?. inwestycje.pl, 2007-06-20. [dostęp 2010-02-04].
  2. ↑ E. Gostomski, Ewolucja wielkości, struktury i wykorzystania oficjalnych rezerw walutowych na świecie [w:] M. Pronobis (red.), Polityka ekonomiczna i rynki finansowe a funkcjonowanie gospodarki, Warszawa, Wyższa Szkoła Bankowa w Gdańsku, 2013, ISBN 978-83-61712-41-1, s. 171
  3. ↑ Tomasz Kuźma: Zapasy na czarną godzinę - studioopinii.pl
  4. ↑ Currency Composition of Official Foreign Exchange Reserves (COFER) (ang.)
  5. ↑ Snapshot for China Monthly Foreign Exchange Reserves (CNGFOREX) (ang.). BLOOMBERG L.P. [dostęp 2015-04-24].
  6. ↑ Japan International Reserves and Foreign Currency Liquidity (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  7. ↑ EURO AREA, International Reserves and Foreign Currency Liquidity (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  8. ↑ SAUDI ARABIA, International Reserves and Foreign Currency Liquidity (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  9. ↑ SWITZERLAND, International Reserves and Foreign Currency Liquidity (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  10. ↑ Foreign Exchange Reserves (ang.). Central Bank of the Republic of China (Taiwan). [dostęp 2015-04-24].
  11. ↑ Russia’s International Reserves (ang.). The Central Bank of the Russian Federationl. [dostęp 2015-04-24].
  12. ↑ KOREA, REPUBLIC OF, International Reserves and Foreign Currency Liquidity (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  13. ↑ Brazil International Reserves and Foreign Currency Liquidity (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  14. ↑ Hong Kong Special Administrative Region, People's Republic of China (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  15. ↑ India International Reserves and Foreign Currency Liquidity (ang.). [dostęp 2015-04-24].
  16. ↑ NBP: Oficjalne aktywa rezerwowe (pol.). nbp.pl. [dostęp 2018-10-04].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

GM - ForexReserves.svg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Aaaarg z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC BY-SA 2.5

The global distribution of reserves of foreign exchange and gold in 2006. The data was taken from https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/rankorder/2188rank.html on the 27th of June 2007.

Note that en:Image:ForexReserves.png is a PNG version of this picture with a key.