Rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów

rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów

rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów
Państwo	Rosja
Miejscowość	Jekaterynburg
Styl architektoniczny	neoklasycyzm
Architekt	nieznany Michaił Małachow
Rozpoczęcie budowy	1794
Ukończenie budowy	1824
Pierwszy właściciel	Lew Rastorgujew
Położenie na mapie Jekaterynburga rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów
Położenie na mapie Rosji rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów
Położenie na mapie obwodu swierdłowskiego rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów
56°50′43″N 60°36′40″E/56,845278 60,611111

Rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów w Jekaterynburgu – neoklasycystyczny pałac budowany w latach 1794 – 1824, jeden z najcenniejszych zabytków Jekaterynburga.

Historia

Rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów. Widok w nocy.

Budowę rozpoczęto w 1794 r., na polecenie bogatego kupca jekaterynburskiego i zarazem starowiercę Lwa Rastorgujewa. Oryginalny architekt pozostaje nieznany, ale wiadomo, że w budowie brał udział jeden z wybitniejszych architektów rosyjskich tamtych czasów Michaił Małachow^[1]. W 1824 r. pałac po swoim teściu odziedziczył Piotr Charitonow, który rozpoczął rozbudowę posiadłości^[2]. Przy pałacu założono także park angielski. Pod pałacem oraz całą posiadłością przebiega kilka podziemnych korytarzy, z którymi związane są różne legendy^[3]. Jedna z teorii głosi, że Rastorgujew jako starowierca obawiał się prześladowań religijnych ze strony oficjalnej cerkwi prawosławnej i na wszelki wypadek kazał wybudować pod posiadłością kilka tuneli, które umożliwiłyby mu ucieczkę^[3]. Inna teoria głosi, że korytarze te to pozostałości dawnych tuneli mającej łączyć pałac z kopalnią złota należącą do Rastorgujewa^[3]. Kolejna legenda dotycząca tych tuneli wiąże się z kolejnym właścicielem, Piotrem Charitonowem. Znany on był z okrutnego traktowania swoich chłopów pańszczyźnianych (tzw. dusz), których to miał zadręczać torturami w piwnicach swojego pałacu^[3]. Ostatecznie liczne skargi na okrucieństwa Charitonowa dotarły do Petersburga i w 1837 r. z rozkazu imperatora Mikołaja I Charitonow został oddany pod sąd i skazany na uwięzienie w twierdzy Kexholm^[2].

Główny budynek pałacowy zbudowany został na wzniesieniu, na jego fasadzie znajduje się natomiast kolumnada sześciu kolumn doryckich, które formują w ten sposób balkony na pierwszym i drugim piętrze^[4]. Połączony jest on z kolejnym skrzydłem pałacowym, za którym znajduje się park angielski^[2].

Rezydencja Rastorgujewów i Charitonowów. Ogród angielski.

Po uwięzieniu i śmierci Piotra Charitonowa trwały nieustanne spory wśród jego spadkobierców o prawo własności do posiadłości. Sprawiło to, że przez większą część XIX stulecia pałac był niezamieszkany^[3]. Po przewrocie bolszewickim budynek został znacjonalizowany. W latach dwudziestych odbywały się tutaj spotkania uralskiego Komsomołu. Od lat trzydziestych znany był jako Pałac Młodzieży. Obecnie służy jako ośrodek dla dzieci. W 2000 r. Władimir Putin podpisał dekret o przekazaniu pałacu na cele administracji państwowej, ale wskutek protestów mieszkańców i rodziców z tego pomysłu się wycofano^[5].

Przypisy