Ric Grech

Ric Grech

Ric Grech (1969)
Imię i nazwisko	Richard Roman Grech
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1946 Bordeaux
Data i miejsce śmierci	17 marca 1990 Leicester
Przyczyna śmierci	niewydolność nerek i wątroby
Instrumenty	gitara basowa, skrzypce, altówka, wiolonczela
Gatunki	rock
Zawód	multiinstrumentalista, kompozytor
Aktywność	1965–1977
Powiązania	Family, Blind Faith, Ginger Baker’s Air Force, Traffic, KGB, Gram Parsons, The Crickets
Instrument
Fender Jazz Bass

Ric Grech, właśc. Richard Roman Grech (ur. 1 listopada 1946 w Bordeaux, zm. 17 marca 1990 w Leicesterze^[1]) – brytyjski multiinstrumentalista i kompozytor. Był znany ze współpracy z różnymi zespołami, przede wszystkim z Family (1968–1969), Blind Faith (1969) i Traffic (1970–1971).

Życiorys

Ric Grech w młodości grał w Leicester City Youth Orchestra^[2]. Karierę muzyka rockowego rozpoczął w 1965 roku dołączając do zespołu Farinas, w którym grał na gitarze basowej obok gitarzysty Johna Whitneya i saksofonisty Jima Kinga. Farinas w 1966 roku przekształcił się w Family poszerzając swój skład o wokalistę Rogera Chapmana i perkusistę Roba Townsenda. Zespół po koncercie w klubie UFO w Londynie został zauważony przez producenta Johna Gilberta, który został jego menedżerem. Family, z charakterystycznym wokalem Chapmana i grą Grecha na gitarze basowej i na skrzypcach, zdobył miano zespołu kultowego. Z Grechem w składzie nagrał dwa pierwsze albumy, Music in a Doll's House (1968) i Family Entertainment (1969)^[1]. Podczas amerykańskiej trasy koncertowej Grech porzucił zespół. Następnie dołączył do zespołu Blind Faith, a po jego rozpadzie przeszedł, wraz ze Steve’em Winwoodem, do Ginger Baker’s Air Force (1970) ^[2]. Nagrał z nim dwa albumy, Airforce i Airforce 2^[1]. W latach 1970–1971 był członkiem zespołu Traffic^[2]. Nagrał z nim dwa albumy, Welcome to the Canteen i The Low Spark of High Heeled Boys (oba z 1971)^[1]. Ze Steve’em Winwoodem wystąpił na wielu innych albumach jako muzyk sesyjny. Po opuszczeniu Traffic w grudniu 1971 roku Grech został członkiem zespołu The Crickets. Pojawiał się na sesjach nagraniowych takich muzyków jak: Jim Capaldi, Vivian Stanshall, Chuck Berry, Muddy Waters, Gordon Jackson, Graham Bond i zespół Streetwalkers. W tym ostatnim spotkał byłych kolegów z Family, Rogera Chapmana i Johna Whitneya^[2].

Później Grech przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie nawiązał współpracę z Gramem Parsonsem komponując utwór „Kiss The Children” na jego debiutancki, solowy album GP, którego był również współproducentem. Był też współautorem kolejnej piosenki z repertuaru Parsonsa, „Las Vegas”. Następnie Grech zagrał w koncercie Erica Claptona w londyńskiej Sali Rainbow, udokumentowanym albumem Eric Clapton's Rainbow Concert. Dołączył na krótko do zespołu KGB z Mikiem Bloomfieldem i Rayem Kennedym. Po powrocie do Wielkiej Brytanii utworzył zespół Square Dance Machine, ale na jego karierze coraz bardziej ciążyły problemy z narkotykami^[2]. Najlepsze nagrania Grecha zostały wydane w 1973 roku na albumie kompilacyjnym The Last Five Years. Pochodzą one z okresu jego współpracy z zespołami Family, Blind Faith, Ginger Baker’s Air Force i Traffic oraz solistami, Gramem Parsonsem i Rosettą Hightower. Sześć z dziewięciu utworów zawartych na albumie Grech skomponował, a dwa kolejne skomponował wspólnie z Rogerem Chapmanem i Gingerem Bakerem. Kompozytorem ostatniego utworu, „Sea of Joy”, był Steve Winwood^[a][3]. Ostatnie lata Grech żył w nędzy. Zmarł 17 marca 1990 roku w Leicester na niewydolność nerek i wątroby^[1].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Nick Talevski: Rock Obituaries - Knocking On Heaven's Door. London, New York; Paris, Sydney, Copenhagen, Madrid, Tokyo: Omnibus Press, 2006. ISBN 1-84609-091-1. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Rick Grech w bazie IMDb (ang.)
• Rick Grech na Discogs (ang.)