Richard Dale
 | |
| komodor | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych, I wojna berberyjska |
.jpg){kind=small} | |
Richard Dale (ur. 1756, zm. 1826) – oficer Marynarki Wojennej USA, uczestnik walk przeciwko Brytyjczykom, następnie dowódca marynarki wojennej na Morzu Śródziemnym w I wojnie berberyjskiej.
Richard Dale urodził się 6 listopada 1756 roku w Norfolk. Do służby wstąpił w wieku 12 lat, a po raz pierwszy okrętem dowodził w wieku lat 19. W 1776 roku został porucznikiem w marynarce Wirginii, a wkrótce potem został schwytany i osadzony w brytyjskim więzieniu w Norfolk, gdzie niektórzy z jego dawnych szkolnych kolegów rojalistów namówili go do służby po stronie brytyjskiej. Został ranny w starciu z amerykańskimi okrętami i w czasie rekonwalescencji postanowił walczyć po stronie amerykańskiej[1].
Po ogłoszeniu deklaracji niepodległości 4 lipca 1776 roku został midszypmenem na amerykańskim American brygu USS Lexington. Okręt został zdobyty w 1777 roku u wybrzeży Francji przez angielski kuter HMS Alert. Dale został osadzony w więzieniu w Plymouth razem z całą załogą USS Lexington, którą oskarżono o zdradę stanu, ale uciekł z wieloma współwięźniami. W lutym 1778 roku został ponownie aresztowany, znów uciekł w przebraniu brytyjskiego oficera marynarki do Francji, gdzie dołączył do eskadry Johna Paula Jonesa. Jones wkrótce mianował go pierwszym porucznikiem na USS Bonhomme Richard. Dale walczył w bitwie z HMS Serapis 23 września 1779 roku, w której został ranny. Następnie służył na USS Alliance i USS Ariel[1].
Dale powrócił do Filadelfii 28 lutego 1781 roku i został przydzielony do USS Trumbull. Ten okręt został utracony już w sierpniu w starciu z HMS Iris i HMS Monk. Dale został po raz trzeci ranny w walce. Dale został w listopadzie wymieniony z grupą jeńców, następnie służył jako kaper oraz oficer marynarki handlowej do końca wojny[1].
W 1794 roku został kapitanem, ale do roku 1801 pozostawał poza aktywną służbą. W tym roku otrzymał dowództwo nad szwadronem wysłanym na Morze Śródziemne do walki z trypolitańskimi piratami porywającymi amerykańskie statki handlowe dla okupu[1]. Wojna została wypowiedziana Stanom Zjednoczonym 14 maja 1801 roku, a sześć dni później prezydent Thomas Jefferson wydał rozkaz dla floty, nakazując wyruszenie na Morze Śródziemne. Prawdopodobnie decyzję o wysłaniu floty podjęto jeszcze przed otrzymaniem informacji o wypowiedzeniu wojny przez paszę Trypolisu. Dale otrzymał trzy fregaty (USS President, USS Philadelphia, USS Essex) i szkuner USS Enterprise. Zadaniem oddziału Dale'a było patrolowanie akwenu, ochrona amerykańskich statków i blokada portu w Trypolisie. 1 sierpnia 1801 roku USS Enterprise został zaatakowany przez piratów i stoczył jedyną w okresie dowództwa Dale'a potyczkę z trypolitańskim okrętem Triopoli, w której Amerykanie odnieśli zwycięstwo bez strat. Pod wpływem tego zwycięstwa Kongres pozwolił na użycie floty do działań bojowych. Na stanowisku dowódcy eskadry śródziemnomorskiej Dale'a zastąpił kmdr. Richard Valentine Morris[2].
W kwietniu 1802 roku Dale wrócił do USA, gdzie wydano mu polecenie powrotu na Morze Śródziemne, ale on odmówił i odszedł ze służby na emeryturę[1].
Zmarł 26 lutego 1826 roku w Filadelfii[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Commodore Richard Dale, U.S.N. (ang.). W: Biographies in Naval History [on-line]. Naval Historical Center. [dostęp 2011-07-19].
- ↑ Jakub Kudliński. US Navy kontra piraci z Trypolisu 1801 - 1805. „Mówią Wieki”. 5/2011 (616), s. 42-46. Bellona SA. ISSN 12304018 (pol.).
Media użyte na tej stronie
Photo #NH 51764. Captain Richard Dale, USN
Title: Richard Dale, U.S.N. / engraved by R.W. Dodson from a drawing by J.B. Longacre after a portrait by J. Wood. Abstract/medium: 1 print : engraving.
*Description: On a circular background of fair sky and moderate sea with land in sinister base, a tri-mast square rigged ship under way before a fair breeze with after top-sail furled, commission pennant atop the foremast, National Ensign atop the main, and the commodore's flag atop the mizzen. In front of the ship a luce-type anchor inclined slightly bendwise with the crown resting on the land and, in front of the shank and in back of the dexter fluke, an American bald eagle rising to sinister regarding to dexter, one foot on the ground, the other resting on the anchor near the shank; all in proper colors. The whole within a blue annulet bearing the inscription "Department of the Navy" at the top and "United States of America" at the bottom, separated on each side by a mullet and within a rim in the form of a rope; inscription, rope, mullet, and edges of annulet all gold. *Background: The policy for use of the Navy seal and emblem is contained in SECNAV Instr 5030.4 and SECNAV Instr 5030.6. The seal design was approved by the President of the United States by Executive Order 10736 dated October 23, 1957. Request for use of the Navy emblem should be submitted in writing to Defense Printing Service, ATTN: DPSMO, 8725 John Kingman Rd Suite 3239, Fort Belvoir, VA 22060-6220. The telephone number is (703) 767-4218. 1879 version here: http://etc.usf.edu/clipart/54900/54985/54985_seal_navy.htm