Richard Davidson

Richard J. Davidson
Ilustracja
„Richi” Davidson[a] w czasie
Mind and Life XXVII conference
(Dharamsala 2013)
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1951
Brooklyn, Nowy Jork

Zawód, zajęcie

psycholog, psychiatra

Narodowość

amerykańska

Tytuł naukowy

doktor psychologii

Alma Mater

BA: New York University (Heights)
doktorat: Harvard University (1976)

Uczelnia

Uniwersytecie Wisconsin-Madison

Wydział

Department of Psychology

Stanowisko

William James Professor,
Wilas Research Professor,
Dyrektor
Laboratory for Affective Neuroscience,
W.M. Keck Laboratory for Functional Brain Imaging and Behavior

Strona internetowa

Richard (Richie) J. Davidson (ur. 12 grudnia 1951 w Brooklynie, Nowy Jork) – amerykański psycholog i psychiatra, neuronaukowiec związany z Uniwersytetem Wisconsin–Madison, dyrektor Laboratory for Affective Neuroscience i W.M. Keck Laboratory for Functional Brain Imaging and Behavior[4], założyciel i kierownik Center for Investigating Healthy Minds[5] w Waisman Center[6], autor m.in. The Emotional Life of Your Brain, książki uznanej przez The New York Times za bestseller, m.in. na podstawie opinii zamieszczonych w Newsweek, Harvard Business Review, The Huffington Post[7] (wersja polska: Życie emocjonalne mózgu[8]).

Życiorys

Edukacja

Urodził się 12 grudnia 1951 roku w Brooklynie (NY). Tamże uczęszczał do publicznej szkoły średniej – Midwood High School. W tych latach pracował jako wolontariusz w Maimonides Medical Center (Summer Research Assistant, 1968–1971). W laboratorium specjalizującym się w elektrofizjologicznych badaniach snu i marzeń sennych (Sleep and Dream Research) zajmował się czyszczeniem elektrod, które są umieszczane na skórze głowy, klatki piersiowej i kończyn w celu obserwacji aktywności neurofizjologicznej badanego w czasie snu. Podobne elektrody stały się podstawowym narzędziem w jego późniejszej pracy zawodowej[9].

W roku 1968 rozpoczął studia w New York University. W czasie studiów był w latach 1971–1972 asystentem badawczym w zespole psychologii społecznej (współpracował z Judith Rodin(ang.)[10]). Zajmował się problemami powstawania obrazów mentalnych[b] (zob. m.in. filozofia Berkeleya, David Hume, założenia empiryczne; funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego)[9].

Po uzyskaniu w roku 1972 stopnia Bachelor of Arts studiował psychologię na Harvard University w Cambridge (Massachusetts), gdzie wykładali wówczas m.in. Gary Schwartz(ang.)[13] (ekspert w zakresie psychofizjologii) i Daniel Goleman, który niedawno wrócił z półtorarocznej podróży do Indii, zafascynowany technikami jogi i filozofią indyjską. Już w czasie pierwszego spotkania z Golemanem, będącego początkiem ich długotrwałej przyjaźni, Davidson uległ tej samej fascynacji[9].

W kolejnych latach jego naukowymi opiekunami byli m.in. Norman Geschwind(ang.), uznawany za pioniera neurologii behawioralnej (neurologiczne podstawy zachowania, pamięci, procesów poznawczych; psychologia poznawcza; leczenie zaburzeń i chorób neurologicznych)[14] i Walle J.H. Nauta, amerykański neurobiolog i neurofizjolog z MIT (specjalista w dziedzinie anatomii mózgu) oraz David McClelland[c][9].

Praca zawodowa

Po uzyskaniu licencjatu w roku 1972 zajmował w latach 1973–1985 stanowiska lub pełnił funkcje[20][21][22]:

  • 1973–1976 – wykładowcy na Wydziale Psychologii i Stosunków Społecznych Harwardu
  • 1976–1977 – pracownika naukowego w Brain Researche Laboratories (Medical College NY)
  • 1976–1980 – adiunkta psychologii na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Stanowego SUNY w Purchase
  • 1977–1982 – konsultanta w Infant Laboratory na Wydziale Pediatrii Roosvwlt Hospital (badania neurobehawioralne dzieci o normalnej i niskiej wadze)
  • 1980–1982 – konsultanta naukowego w National Institute of Aging, NIH (Laboratory Neurosciences, m.in. zastosowania PET)
  • 1980–1985 – zastępcy profesora psychologii na Wydziale Psychologii SUNY w Purchase
  • 1982–1985 – psychologa w New York State Psychiatric Researche Institute
  • 1982–1985 – wykładowcy psychiatrii na Wydziale Psychiatrii College of Physicians and Surgeons Columbia University

Od roku 1984 pracuje w University of Wisconsin-Madison jako[20][21][22]:

  • 1984–1986 – zastępca profesora psychologii
  • 1984–… – członek Clinical and Human Psychophysiology Area Groups, dyrektor Laboratory of Affective Neuroscience
  • 1986–… – członek Development Psychology Area Group
  • 1986–1994 – kierownik Human Psychophysiology Area Group
  • 1987–… – profesor psychologii i profesor psychiatrii School of Medicine
  • 1993–… – William James Professor Psychology and Psychiatry
  • 1995–… – Vilas Distinguished Professor Psychology and Psychiatry
  • 1996–… – współzałożyciel i współdyrektor Healt Emotions Research Institute
  • 2001–… – dyrektor Waisman Laboratory for Brain Imaging & Bahavior
  • 2008–… – założyciel Center for Investigating Heatthy Minds w Waisman Center

Zakres działalności zawodowej

Działalność dydaktyczna

Prowadził zajęcia dydaktyczne w ramach kursów[23]:

Koncepcje i metody psychofizjologii; Biologiczne aspekty osobowości; Psychologia świadomości; Psychobiologia świadomości; Wstęp do psychologii; Psychologia osobowości; Metody psychofizjologii; Zaburzenia psychiczne; Interdyscyplinarny kurs kreatywności; Umysł i ciało w filozofii i psychologii (wspólnie z wykładowcą filozofii); Psychologia emocji (seminarium); Seminarium lateralizacji, emocji i psychopatologii; Seminarium neuropsychologii zaburzeń afektywnych; Praktyka neuropsychologii dziecięcej; Metody badawcze w psychologii klinicznej; Kognitywne i neuropsychologiczne aspekty depresji (wspólnie z Lyn Abramson); Metody i teorie w badaniach emocji.
R. Davidson opracowuje i wdraża (m.in. w ramach programu szkoleniowego Emotion Training Program[24]) techniki opanowywania destrukcyjnych emocji, oparte na osiągnięciach neuronauki i doświadczeniach buddyzmu[25]. Doznawanie np. strachu wiąże się z aktywnością ciała migdałowatego[d], należącego do układu limbicznego. Rozwijanie się emocji zależy od zgrania tej aktywności z aktywnością hipokampa (dostosowanie działań do kontekstu sytuacyjnego) i ośrodków płata czołowego (np. planowanie)[27]. Objaśnienia:
kolor czerwony – podwzgórze, zielony – ciało migdałowate, różowy – przysadka mózgowa, niebieski – hipokamp/sklepienie, złoty – most)

W pierwszych latach XXI wieku prowadził głównie seminaria specjalistyczne, m.in. na temat:

neurobiologii emocji pozytywnych, biologicznego podejścia do zaburzeń nastroju i stanów lękowych (seminarium kliniczne), neurobiologii rozwojowej i zaburzeń emocjonalnych, podstaw neuronaukowych i klinicznej praktyki afektów, uczenia się i pamięci, teorii i badań emocji, neurologii afektywnej (dla programu szkoleniowego Emotion Training Program[24]), stanu normalnego i zaburzeń mózgu społecznego[e][23].

Tematyka pracy naukowej

Badania laboratoryjne, które prowadzi R. Davidson wraz z zespołem, dotyczą przede wszystkim neuronowego podłoża emocji i zaburzeń afektywnych, w tym depresji i zaburzeń lękowych. Wykonywane są badania kory mózgu i ośrodków podkorowych mózgu osób dorosłych i małych dzieci – zdrowych oraz narażonych na wystąpienie zaburzeń. Stosowane są techniki EEG, PET i fMRI (obrazowanie, zob. też diagnostyka obrazowa, tomografia). Szczególna waga jest przywiązywana do prób wyjaśnienia interakcji pomiędzy korą przedczołową i ciałem migdałowatym w regulacji emocji osób z wymienionymi zaburzeniami i zdrowych[29][30].

Badania były realizowane w ramach licznych programów, finansowanych z różnych źródeł. Tematami pierwszych z nich, zrealizowanych w latach 1975–1979, były[31]:

  • Musical training and modes of cerebral dominance
  • Sex differences in hemispheric organization and interaction
  • Matching relaxation strategies to types of anxiety: A patterning approach

Na lata 2016–2018 przewidziano zakończenie następujących programów (rozpoczętych w latach 2003–2014)[32]:

  • 2014–2018 – A Twin Study with Neuroimaging
  • 2013–2018 – Early neurodevelopmental origins of anxiety
  • 2011–2016 – Neural substrates of affective style and emotion regulation
  • 2011–2016 – Integrative pathways to health and illness
  • 2008–2018 – Wisconsin Center for the Neuroscience and Psychophysiology of Meditation
  • 2006–2016 – Core Support
  • 2003– 2018 – Training program in emotion research


1
2
Jedną ze stosowanych technik badawczych jest funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, pozwalające m.in. obserwować zmiany aktywności poszczególnych obszarów mózgu (zob. neuroobrazowanie), zachodzące w czasie zmian nastroju.
1
2
Buddyjscy współpracownicy R. Davidsona, mistrzowie medytacji: Barry Kerzin (zdjęcie z elektrodami EEG[f]) – mnich i lekarz, uczestnik m.in. badań wpływu pozytywnych nastrojów, na zdrowie[g][33] i Matthieu Ricard, współautor prac Davidsona m.in. na temat trwałej przebudowy mózgu pod wpływem regularnych medytacji (neuroplastyczność)

Osiągnięciem Richarda Davidsona, które wzbudziło bardzo duże zainteresowanie, było wykazanie, że w doznawaniu emocji uczestniczy kora przedczołowa, uznawana wcześniej za ośrodek odpowiedzialny wyłącznie za racjonalność. Wykazano m.in. że występowanie emocji negatywnych wiąże się z aktywacją prawego płata czołowego. Do takich emocji należą np. smutek lub trzy buddyjskie „trucizny” – złość[h], pożądanie i złudzenia upośledzające postrzeganie świata. Występowanie skrajnie silnych emocji negatywnych, np. patologicznej wściekłości połączonej z agresją, może oznaczać równoczesne upośledzenie funkcjonowania płata czołowego i ciała migdałowatego, prowadzące do zaniku umiejętności przewidywania negatywnych skutków podejmowanych działań[35][i].

Efektem wielu lat badań stał się model ludzkiej emocjonalności, uwzględniający znaczenie kory przedczołowej, w którym wyróżnia się sześć wymiarów „stylu emocjonalnego”[36]:

  • odporność, określającą jak łatwo dana osoba traci równowagę psychiczną i jak szybko ją odzyskuje (cecha zależna od połączenia między korą przedczołową i ciałem migdałowatym)
  • nastawienie, określające jak długo osoba utrzymuje pozytywne emocje (cecha zależna od poziomu aktywności w prążkowiu brzusznym, ventral striatum, stanowiącym część układu nagrody)
  • intuicję społeczną, zależną od oddziaływań między ciałem migdałowatym i fusiform regions (zob. zakręt wrzecionowaty, gyrus fusiformis, aktywny w procesie rozpoznawania twarzy i ich emocjonalnego wyrazu)
  • samoświadomość, wyrażaną jako umiejętność dostrzegania w swoim w organizmie fizycznych doznań, sygnalizujących emocje, związaną ze zdolnością wyspy do interpretowania sygnałów z ciała i narządów
  • wrażliwość na kontekst, określana jako zdolność dostosowywania swoich emocjonalnych reakcji do sytuacji (otoczenia), zależna od poziomu aktywności w hipokampie
  • uwagę, stopień jej ostrości i siły skupienia zależny od kory przedczołowej

Dla każdego z wymienionych wymiarów określa się skrajne bieguny i pośrednie wartości nasilenia cechy. Kombinacje tak określonych sześciu wartości składają się na „emocjonalne portrety” ludzi, które są niemal niepowtarzalne. Ze względu na plastyczność mózgu są one podatne na zmiany pod wpływem życiowych doświadczeń (również celowo prowadzonych ćwiczeń).

Publikacje

Artykuły naukowe, rozdziały w książkach, prace przeglądowe

Treść artykułów naukowych[37] oraz innych – bardzo licznych[j] – prac autorstwa R. Davidsona i jego współpracowników, takich jak rozdziały w książkach i prace przeglądowe[39], krótkie komunikaty naukowe[40] oraz prezentacje na konferencjach naukowych[41], ilustruje poniższe zestawienie tytułów publikacji wydanych w roku 2015[42]:

  • R.J. Brooker, R.J. Davidson, H.H. Goldsmith, Maternal negative affect in infancy is linked to disrupted patterns of change in cortisol and alpha asymmetry across contexts during childhood
  • R.J. Brooker, R.A. Phelps, R.J. Davidson, H.H. Goldsmith, Context differences in delta beta coupling are associated with neuroendocrine reactivity in infants
  • J.Z.K. Caldwell, J.M. Armstrong, J.L. Hanson, M.J. Sutterer, D.E. Stodola, M. Koenigs, N.H. Kalin, M.J. Essex, R.J. Davidson, Preschool externalizing behavior predicts gender-specific variation in adolescent neural structure
  • C.J. Dahl, A. Lutz, R.J. Davidson, Reconstructing and deconstructing the self: Cognitive mechanisms in meditation practice
  • R.J. Davidson, Comment: Affective chronometry has come of age
  • R.J. Davidson, A. Kaszniak, Conceptual and methodological issues in research on mindfulness and meditation
  • R.J. Davidson, B.S. Schuyler, Neuroscience of happiness
  • R.J. Davidson, Behavioral interventions produce robust beneficial biological alterations
  • L. Flook, S.B. Goldberg, L.J. Pinger, R.J. Davidson, Promoting prosocial behavior and self-regulatory skills in preschool children through a mindfulness-based kindness curriculum
  • A.S. Fox, J.A. Oler, A.J. Shackman, S.E. Shelton, M. Raveendran, D.R. McKay, A.K. Converse, A.L. Alexander, R.J. Davidson, J. Blangero, J. Rogers, N.H. Kalin, Intergenerational neural mediators of early-life anxious temperament
  • J.L. Hanson, B.M. Nacewicz, M.J. Sutterer, A.A. Cayo, S.M. Schaefer, K.D. Rudolph, E.A. Shirtcliff, S.D. Pollak, R.J. Davidson, Behavior problems after early life stress: Contributions of the hippocampus and amygdala
  • A.S. Heller, A.S. Fox, E.K. Wing, K.M. McQuisition, N.J. Vack, R.J. Davidson, The neurodynamics of affect in the laboratory predicts persistence of real-world emotional responses
  • A.P. Hosseinbor, M.K. Chung, C.G. Koay, S.M. Schaefer, C.M. van Reekum, L.P. Schmitz, M. Sutterer, A.L. Alexander, R.J. Davidson, 4D hyperspherical harmonic (HyperSPHARM) representation of surface anatomy: A holistic treatment of multiple disconnected anatomical structures
  • S.S. Khalsa, D. Rudrauf, R.J. Davidson, D. Tranel, The effect of meditation on regulation of internal body states
  • S.N. Light, Z.D. Moran, L. Swander, V. Le, B. Cage, C. Burghy, C. Westbrook, L. Greishar, R.J. Davidson, Electromyographically assessed empathic concern and empathic happiness predict increased prosocial behavior in adults
  • J.A. Richey, C.R. Damiano, A. Sabatino, A. Rittenberg, C. Petty, J. Bizzell, J. Voyvodic, A. Heller, M.C. Coffman, M. Smoski, R.J. Davidson, G.S. Dichter, Neural mechanisms of emotion regulation in autism spectrum disorder
  • T.V. Salomons, R. Nusslock, A. Detloff, T. Johnstone, R.J. Davidson, Neural emotion regulation circuitry underlying anxiolytic effects of perceived control over pain
  • H.Y. Weng, A.S. Fox, H.C. Hessenthaler, D.E. Stodola, R.J. Davidson, The role of compassion in altruistic helping and punishment behavior
  • L.E. Williams, J.A. Oler, A.S. Fox, D.R. McFarlin, G.M. Rogers, M.A.L. Jesson, R.J. Davidson, D.S. Pine, N.H. Kalin, Fear of the unknown: Uncertain anticipation reveals amygdala alterations in childhood anxiety disorders
Wybrane artykuły z lat 2004–2005[29]
  • R.J. Davidson, Gaze fixation and the neural circuitry of face processing in autism (2005)[43]
  • A. Lutz, L.L. Greischar, N.B. Rawlings, M. Ricard, R.J. Davidson, Long-term meditators self-induce high-amplitude gamma synchrony during mental practice (2004)[44]
  • R.J. Davidson, Well-being and affective style: neural substrates and biobehavioural correlates (2004)[45]
Książki[46]
  • R.J. Davidson, S. Begley, The Emotional Life of Your Brain: How Its Unique Patterns Affect the Way You Think, Feel, and Live - and How You Can Change Them, New York, NY: Hudson Street Press (2012)
  • J. Kabat-Zinn, R.J. Davidson (red.), The mind's own physician: A scientific dialogue with the Dalai Lama on the healing power of meditation, Oakland, CA: New Harbinger Publications (2012)
  • S.N. Light, C. Zahn-Waxler, Nature and forms of empathy in the first years of life, W: J. Decety (red.), Empathy: from bench to bedside, Cambridge, MA: MIT Press (2011)
  • P. Ekman, J. Campos, R.J. Davidson, F.B.M. De Waal (red.), Emotions inside out: 130 years after Darwin's The Expression of the Emotions in Man and Animals, Annals of the New York Academy of Sciences Vol. 1000 New York (2003)
  • R.J. Davidson, H.H. Goldsmith, K. Scherer (red.), Handbook of Affective Science, New York: Oxford University Press (2003)
  • K. Hugdahl, R.J. Davidson (red.), Brain asymmetry II, Cambridge, MA: MIT Press (2003)
  • J.T. Cacioppo, G.G. Berntson, R. Adolphs, C.S. Carter, R.J. Davidson, M.K. McClintock, B.S. McEwen, M.J. Meaney, D.L. Schacter, E.M. Sternberg, S.S. Suomi, S.E. Taylor, Foundations in Social Neuroscience, Cambridge, MA: MIT Press (2002)
  • R.J. Davidson, A. Harrington (red.), Visions of Compassion: Western Scientists and Tibetan Buddhists Examine Human Nature, New York: Oxford University Press (2002)
  • R.J. Davidson (red.), Anxiety Depression and Emotion: The First Wisconsin Symposium on Emotion, New York: Oxford University Press (2000)
  • R.J. Davidson, K. Hugdahl (red.), Brain Asymmetry, Cambridge, MA: MIT Press (1995)
  • P. Ekman, R.J. Davidson (red.), The Nature of Emotion: Fundamental Questions, New York: Oxford University Press (1994)
  • R.J. Davidson, G.E. Schwartz, D. Shapiro (red.), Consciousness and Self- Regulation, Volu. 4, New York: Plenum (1986)
  • N.A. Fox, R.J. Davidson (red.), The Psychobiology of Affective Development, Hillsdale N.J.: Erlbaum (1984)
  • R.J. Davidson, G.E. Schwartz, D. Shapiro (red.), Consciousness and Self- Regulation, Vol. 3, New York: Plenum Press (1983)
  • J.M. Davidson., R.J. Davidson (red.), The Psychobiology of Consciousness, New York: Plenum Press (1980)
  • D.J. Goleman, R.J. Davidson (red.), Consciousness, New York: Harper and Row (1978)

Członkostwo stowarzyszeń naukowych

Jest członkiem[47]:

  • American Psychological Association
  • American Association for the Advancement Science (2011–2013 – szef Sekcji Psychologii)
  • Society for Psychophysiological Research
  • New York Academy of Sciences
  • International Neuropsychological Society
  • American Psychosomatic Society
  • Society for Biological Psychiatry
  • Inernational Society for Research on Emotion (członek założyciel)
  • Society for Research in Child Development
  • American Psychopathological Assotiation
  • Society for Research in Psychopathology
  • American Psychological Society
  • Academy of Behavioral Medicine Research
  • Society for Neuroscience

Popularyzacja nauki, umacnianie więzi między dyscyplinami nauki i kulturami

Uczestnicy Mind and Life Conference on Craving, Desire and Addiction (zob. Mind and Life Institute)[k], Dharamsala 2013

Richard Davidson jest aktywnym popularyzatorem swojej gałęzi wiedzy. Corocznie bierze udział w licznych seminariach, konferencjach i innych spotkaniach, wygłaszając zamawiane prelekcje i biorąc udział w dyskusjach[51]. Działaniem o najszerszym zasięgu oddziaływania jest uczestnictwo w Konferencjach Mind & Life – debatach wybitnych neurofizjologów, neurobiologów, filozofów i innych naukowców z przedstawicielami różnych szkół buddyzmu. Konferencje są organizowane od roku 1987 z udziałem i przy wsparciu Dalajlamy XIV (historia powstania Mind and Life Institute). Mają formę debat prowadzonych z jego czynnym udziałem[52]. Publikowane są szczegółowe sprawozdania z tych debat, tj. książka Emocje destrukcyjna D. Golemana, będąca obszerną relacją z debaty przeprowadzonej w roku 2000. R. Davidson uczestniczył w niej jako prelegent i aktywny dyskutant[25][l]. W toku dyskusji pojawiła się w grupie uczestników determinacja do uruchomienia nowego programu szkoleń umiejętności emocjonalnych, wykorzystującego – poza znanymi psychologicznymi technikami doskonalenia umiejętności interpersonalnych (zob. komunikacja interpersonalna, psychoterapia) – techniki pochodzące z buddyzmu[m]. Popierając tę inicjatywę Paul Ekman powiedział m.in. że w czasie kilku godzin dyskusji „zaraził się optymizmem od Richiego”. Mówił m.in.[57]:

Wierzę teraz, że jeśli podejmiemy poważny wysiłek, to uda się nam doprowadzić do zmiany w ludzkich postawach. Potem możemy nie sprostać zapotrzebowaniu, bo jest głód […] wiedzy o tym, jak można zmienić swoje życie wewnętrzne i jak postępować z innymi. […] Pragnę byśmy przeznaczyli sporą część naszego spotkania na opracowanie konkretnego, szczegółowego planu lekcji. Cały czas powtarzam, że powinien to być plan zajęć dla dorosłych, częściowo dlatego, że sam jestem dorosły, a częściowo dlatego, że to właśnie dorośli posiadający władzę podejmują często złe decyzje i dopuszczają się okrucieństw.

Paul Ekman, Dharamsala 2000

Prelekcje R. Davidsona są również publikowane w ogólnie dostępnych serwisach internetowych, takich jak Google Tech Talk (np. wykład Transform Your Mind, Change Your Brain, 2009)[58]. Idea szkoleń umiejętności opanowywania negatywnych emocji jest popularyzowana również przez innych przedstawicieli międzynarodowego grona pomysłodawców i realizatorów, m.in. przez M. Ricarda[59][60][61].

Wyróżnienia

Otrzymał m.in.[22][21]:

  • National Institute of Mental Health Research Scientist Award
  • MERIT Award from NIMH
  • Established Investigator Award od National Alliance for Research in Schizophrenia and Affective Disorders (NARSAD)
  • Distinguished Investigator Award od NARSAD
  • William James Fellow Award od American Psychological Society
  • Hilldale Award od University of Wisconsin-Madison
  • Distinguished Scientific Contribution Award 2000 od American Psychological Association
  • Mani Bhaumik Award od UCLA
  • NYU College of Arts and Science Alumni Achievement Award
  • Paul D. MacLean Award za wybitne osiągnięcia w medycynie psychosomatycznej
  • EXTRA MILE Award od Madison Rainbow Project za wyjątkową pomoc dzieciom i rodzinom w leczeniu traumy

Został wybrany m.in. do[22][21]:

  • 2003 – American Academy of Arts and Sciences
  • 2004 – Wisconsin Academy of Sciences, Arts and Letters

W roku 2006 został wliczony przez Time Magazine do grona 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie, a w roku 2007 Madison Magazine nadał mu tytuł Person of the Year. Uczestniczy w pracach Naukowego Komitetu Doradczego w Max Planck Institute for Human Cognitive and Brain Sciences w Lipsku. Jest członkiem Global Agenda Council on Mental Health w World Economic Forum (2014–2016)[22][21].

Uwagi

  1. ↑ Obok R. Davidsona stoją (od lewej): Wendy Farley[1], Sarah Bowen[2] i Diana Chapman Walsh[3].
  2. ↑ Bodźce dostępne zmysłom umożliwiają tworzenie w umyśle trwałych lub nietrwałych „reprezentacji poznawczych” (zob. elementarne procesy poznawcze). Do reprezentacji obrazowych zalicza się wyobrażenia obiektów (nietrwałe wspomnienia spostrzeżeń), wyobraźnię (twórczą lub odtwórczą) i „obrazy mentalne” – poznawcze reprezentacje świata ściśle odpowiadające rzeczywistości (konstrukt teoretyczny)[11]. Obrazy mentalne powstają również np. w czasie lektur (np. powstawanie mapy mentalnej opisywanego świata), przy czym stwierdzono, że wizualizacje czytelnicze zależą zarówno od stylu tekstu, jak od cech czytelnika (lepsi wizualizerzy zwykle lepiej rozumieją i zapamiętują tekst)[12].
  3. ↑ Tematy artykułów opublikowanych, z uwzględnieniem jego współautorstwa[15]:
    • 1980 – The need for power, brain norepinephrine turnover and learning[16]
    • 1980 – Stress, power, motivation, sympathetic activation, immune function and illness[17]
    • 1980 – Effects of personality and semantic content of stimuli on augmenting and reducing in the event related brain potential[18]
    • 2002 – Neural and behavioral substrates of mood and mood regulation (wyd. po śmierci Davida McClellanda, zm. 1998)[19].
  4. ↑ W czasie dialogu z Dalajlamą (Dharamsala 2000) Davidson opisywał przypadek chorej, która nie odczuwała strachu po uszkodzeniu ciała migdałowatego wskutek choroby Urbacha-Weithe'a[26].
  5. ↑ Problematyka „mózgu społecznego” wiąże się m.in. z zagadnieniem neuronów lustrzanych. Między innymi dzięki nim człowiek dysponuje społeczną umiejętnością „czytania umysłów” (ang. mind-reding) na podstawie zewnętrznych oznak zachowania drugiego człowieka[28].
  6. ↑ Zobacz też – neurotrening
  7. ↑ Davidson stwierdził m.in. że optymiści mają silniejszą odpowiedź immunologiczną na szczepionki przeciw grypie. Badania populacyjne wykazały, że optymiści żyją dłużej (średnio o ok. 7 lat)[33].
  8. ↑ Nie każdy rodzaj złości jest związany z pobudzeniem prawej części płata czołowego. Jeżeli złość pojawia się w przypadkach „zachowań podejściowych”, pobudzona jest kora czołowa lewej półkuli. Davidson przytacza przykład złości dziecka, starającego się pokonać przeszkodę uniemożliwiającą dosięgnięcie zabawki, albo konstruktywnej złości dorosłych, np. uparcie rozwiązujących trudne zadanie. Emocji pojawiających się w takich okolicznościach buddyści nie nazywają złością[34].
  9. ↑ W czasie dialogu z Dalajlamą (Dharamsala 2000) R. Davidson opisywał przypadek Charlesa Whitmana, który popełnił samobójstwo po zastrzeleniu kilku osób, zostawiając list z prośbą o dokonanie badań jego mózgu. Stwierdzono, że przyczyną jego stanu był guz uciskający ciało migdałowate[35].
  10. ↑ Pełny wykaz publikacji zajmuje ponad 50 stron biogramu Richarda Davidsona[38].
  11. ↑ Na Konferencji Mind & Life nt. Craving, Desire and Addiction (Dharamsala, Indie, 28 października – 1 listopada 2013) Richard Davidson wygłosił m.in. przedpołudniowe prezentacje w drugim[48], trzecim[49], piątym[50] dniu spotkania.
  12. ↑ Tematykę debaty, która odbyła się w roku 2000 ilustruje zestawienie części podtytułów, zamieszczonych w książce D. Golemana pt. Emocje destrukcyjne: Jak możemy je przezwyciężyć? Dialog naukowy z udziałem Dalajlamy[25]
    Dzień trzeci (22 marca 2000), Wgląd w mózg[53]
    Rozdział 8. Neurobiologia emocji[54]
    Edukacja alternatywna • Nowatorstwo • Tworzenie nowej dziedziny badań • Neurobiologia dolegliwych emocji • Emocje nie na miejscu • Jak doświadczenie zmienia mózg • Mózg Einsteina • Co daje ludziom charakterystyczną dla nich inteligencję? • Mózg w kadzi • Podzielony mózg • Kobieta, która nie znała strachu • Powrót do spokoju • Złość – pierwsza z trzech trucizn • Czy to jest rzeczywiście złość, skoro jest emocją konstruktywną? • Prośba snajpera o pomoc – złość patologiczna • Pożądanie – druga trucizna • Złudzenia – trzecia trucizna
    Rozdział 9. Nasze możliwości przemiany[55]
    Subtelne wpływy • Czy umysł jest marionetką mózgu • Kiedy umysł kieruje mózgiem? • Emocje impulsywne i przemyślane • Niewiązanie myśli w łańcuch. Gołębie-wojownicy • W niewoli emocji • Kształcenie serca • Czterdzieści godzin na współczucie • Współczucie nie jest postawą religijną • Program edukacji dorosłych • Świecka forma praktyk buddyjskich • Jak nasze emocje stwarzają problemy • Sala gimnastyczna do ćwiczenia umiejętności emocjonalnych • Przykład edukacji emocjonalnej w biznesie • Nowe problemy, nowe lekarstwa • Zgoda w sprawie tego, co jest złe
  13. ↑ Związek z buddyzmem mają również stosowane od dawna techniki relaksacji (m.in. joga, trening autogenny Schultza[56]), stosowane w celu przeciwdziałania bezsenności

Przypisy

  1. ↑ Wendy Farley (ang.). W: Strona internetowa ' Emory University', Emory College of Arts and Sciences , Department of Religion [on-line]. religion.emory.edu. [dostęp 2017-02-23].
  2. ↑ Sarah Bowen, PhD (ang.). W: Strona internetowa Pacific University [on-line]. www.pacificu.edu. [dostęp 2017-02-23].
  3. ↑ ACEL Faculty > Diana Chapman Walsh (ang.). W: Strona internetowa 'Mind and Life Institute [on-line]. www.mindandlife.org. [dostęp 2016-01-08].
  4. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 544.
  5. ↑ Center Founder, Dr. Richard J. Davidson (ang.). W: www Center for Investigating Healthy Minds at the Waisman Center [on-line]. www.investigatinghealthyminds.org. [dostęp 2015-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-13)].
  6. ↑ Richard J Davidson, PHD (ang.). W: Waisman Center; Dedicated to advancing knowledge about human development, developmental disabilities, and neurodegenerative diseases [on-line]. www.waisman.wisc.edu. [dostęp 2018-04-01].
  7. ↑ The Emotional Life of Your Brain; Richard Davidson’s New York Times bestselling book (ang.). W: Strona internetowa University of Wisconsin-Madison [on-line]. centerhealthyminds.org. [dostęp 2016-01-10].
  8. ↑ Davidson Richard J., Begley Shaon: Życie emocjonalne mózgu (pol.). W: Informacje o książce [on-line]. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013. [dostęp 2015-12-12].
  9. ↑ a b c d Richard Davidson. W: Biography from „Current Biography” (pdf) [on-line]. H.W. Wilson Company, 2004. [dostęp 2015-12-13].
  10. ↑ Judith Rodin, President The Rockefeller Foundation (ang.). W: Strona internetowa Fundacji Rockefellera [on-line]. www.rockefellerfoundation.org. [dostęp 2016-06-21].
  11. ↑ Piotr Konderak: Wstęp do kognitywistyki > Psychologia poznawcza: Nietrwałe reprezentacje mentalne. W: Materiały dydaktyczne Instytutu Filozofii UMCS w Lublinie [on-line]. UMCS. [dostęp 2015-12-15].
  12. ↑ Magdalena Rembowska-Płuciennik. Wizualne efekty i afekty. Obrazowanie mentalne a emocjonalne zaangażowanie czytelnika; Dociekania. „Teksty Drugie : teoria literatury, krytyka, interpretacja : dwumiesięcznik Instytutu Badań Literackich PAN”, s. 120-134, 2009. Instytut Badań Literackich. RCIN, Repozytorium Cyfrowe Instytutów Naukowych. 
  13. ↑ Dr. Garry Schwartz > Biography (ang.). W: Strona internetowa G.E. Schwartza [on-line]. www.drgaryschwartz.com. [dostęp 2017-04-27].
  14. ↑ Albert M. Galaburda. Norman Geschwind 1926-1984. „Neuropsychologia”. 23 (3), s. 297-304, 1985. Pergamon Press LTD (ang.). 
  15. ↑ Full-Bio ↓, s. 31.
  16. ↑ David C. McClelland, Richard Davidson, Clifford Saron, Erik Floor. The Need For Power, Brain Noreplnephrine Turnover and Learning. „Biological Psychology”. 10 (2), s. 93-102, 1980. Harvard University, Cambridge, MA (ang.).  (abstract)
  17. ↑ McClelland D.C., Floor E., Davidson R.J., Saron C.. Stressed power motivation, sympathetic activation, immune function, and illness (abstract). „J. Human Stress”. 6 (2), s. 11-19, 1980. PMID: 7391555 (ang.). 
  18. ↑ Richardh J. Davidson, Clifford Saron, David C. McClelland. Effects of personality and semantic content of stimuli on augmenting and reducing in the event-related potential. „Biological Psychology (IF 3,4)”. 11 (3-4), s. 249-255, 11/1980. Department of Psychology and Social Relations, Harvard University, Cambridge, MA 02138, U.S.A. Biological Psychology. DOI: 10.1016/0301-0511(80)90059-9 (ang.). 
  19. ↑ Richard J. Davidson, David A. Lewis, Lauren B. Alloy, David G. Amaral, George Bush, Jonathan D. Cohen, Wayne C. Drevets, Martha J. Farah, Jerome Kagan, Jay L. McClelland, Susan Nolen-Hoeksema, Bradley S. Peterson. Neural and Behavioral Substrates of Mood and Mood Regulation. „Biological Psychiatry”. 52, s. 478–502, 2002 (ang.). 
  20. ↑ a b Full-Bio ↓, s. 2–3.
  21. ↑ a b c d e Center Founder, Dr. Richard J. Davidson: Full Bio (ang.). W: Strona internetowa Center for Investigating Healthy Minds [on-line]. www.investigatinghealthyminds.org. [dostęp 2015-12-12].
  22. ↑ a b c d e Biography (ang.). W: www Richard J Davidson [on-line]. richardjdavidson.com. [dostęp 2018-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)].
  23. ↑ a b Full-Bio ↓, s. 3.
  24. ↑ a b University of Wisconsin-Madison; Training Program in Emotion Research (ang.). W: Strona internetowa [on-line]. Board of Regents of the University of Wisconsin System. [dostęp 2015-12-18].
  25. ↑ a b c Goleman 2003 ↓.
  26. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 291-293.
  27. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 277–280.
  28. ↑ Piotr Przybysz: Inni w naszych głowach. Mózg społeczny. W: Charaktery [on-line]. Academia.edu, luty 2008. s. 66-71. [dostęp 2015-12-19].
  29. ↑ a b Richard Davidson (ang.). W: www University of Wisconsin-Madison, Department of Psychology [on-line]. psych.wisc.edu. [dostęp 2018-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-30)].
  30. ↑ Full-Bio ↓, s. 3–4.
  31. ↑ Full-Bio ↓, s. 4–7.
  32. ↑ Full-Bio ↓, s. 4.
  33. ↑ a b Happiness Cure (ang.). W: House Call With Dr. Sanjay Gupta; Encore Presentation [on-line]. CNN.com - Transcripts, December 16, 2006. [dostęp 2015-12-15].
  34. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 296-297.
  35. ↑ a b Goleman 2003 ↓, s. 299-301.
  36. ↑ R.J. Davidson, S. Begley (tłum. Beata Radwan): Życie emocjonalne mózgu (ISBN 978-83-233-3525-2, fragmenty). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. s. 1-12, 321-326. [dostęp 2015-12-20].
  37. ↑ Full-Bio ↓, s. 12–32.
  38. ↑ Full-Bio ↓, s. 8–60.
  39. ↑ Full-Bio ↓, s. 8–12.
  40. ↑ Full-Bio ↓, s. 32–55.
  41. ↑ Full-Bio ↓, s. 55–60.
  42. ↑ Scientific Publications (ang.). W: Strona internetowa 'Center for Investigating Healthy Minds at the Waisman Center' [on-line]. www.investigatinghealthyminds.org. [dostęp 2015-12-14].
  43. ↑ R.J. Davidson. Gaze fixation and the neural circuitry of face processing in autism. „Nature Neuroscience”, s. 519–526, 2005. ISSN 1097-6256 (ang.). 
  44. ↑ A. Lutz, L.L. Greischar, N.B. Rawlings, M. Ricard, R.J. Davidson. Long-term meditators self-induce high-amplitude gamma synchrony during mental practice. „Proceedings of the National Academy of Sciences”, s. 16369-16373, 2004. ISSN 0027-8424 (ang.). 
  45. ↑ R.J. Davidson. Well-being and affective style: neural substrates and biobehavioural correlates. „Philosophical Transactions of the Royal Society (London)”, s. 1395-1411, 2004. ISSN 1471-2970 (ang.). 
  46. ↑ Full-Bio ↓, s. 7–8.
  47. ↑ Full-Bio ↓, s. 2.
  48. ↑ Richard Davidson: Day 2 AM (ang.). W: Prezentacja na Mind and Life XXVII - Craving, Desire, and Addiction from Dharamsala, India [on-line]. youtube.com, 2013-10-29. [dostęp 2015-12-21].
  49. ↑ Richard Davidson: Day 3 AM (ang.). W: Prezentacja na Mind and Life XXVII - Craving, Desire, and Addiction from Dharamsala, India [on-line]. youtube.com, 2013-10-30. [dostęp 2015-12-21].
  50. ↑ Richard Davidson: Day 5 AM (ang.). W: Prezentacja na Mind and Life XXVII - Craving, Desire, and Addiction from Dharamsala, India [on-line]. youtube.com, 2013-11-01. [dostęp 2015-12-21].
  51. ↑ Full-Bio ↓, s. 60–75.
  52. ↑ Dialogues with the Dalai Lama (ang.). W: Strona internetowa 'Mind & Life Institute' [on-line]. www.mindandlife.org. [dostęp 2018-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-01)].
  53. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 267–345.
  54. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 269–304.
  55. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 305–345.
  56. ↑ Johannes Heinrich Schultz: Das Autogene Training (inf. na books.google.pl) (niem.). Entwicklung der Psychiatrie. [dostęp 2017-01-06].
  57. ↑ Goleman 2003 ↓, s. 333.
  58. ↑ Richard Davidson: Transform Your Mind, Change Your Brain. W: Google Tech Talk [on-line]. www.youtube.com, September 23, 2009. [dostęp 2015-12-19].
  59. ↑ Matthieu Ricard: Change your Mind Change your Brain: The Inner Conditions for Authentic Happiness (ang.). W: Prezentacja (wideo w Google Tech Talks) [on-line]. www.youtube.com, 15 marca 2007. [dostęp 2016-02-05].
  60. ↑ Le Temps; tłumaczyła Dorota Bury: Aktywne współczucie; wywiad z Matthieu Ricardem. W: Cyber Sangha > Magazyn > Magazyn nr 20 [on-line]. www.buddyzm.edu.pl, sierpień 2005. [dostęp 2015-12-19].
  61. ↑ Sometimes called the "happiest man in the world," Matthieu Ricard is a Buddhist monk, author and photographer (ang.). W: Materiały TED [on-line]. www.ted.com. [dostęp 2015-12-19].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

R.J. Davidson w Dharamsala.jpg
R.J. Davidson w Dharamsala (2013)
Barry Kerzin meditating with EEG for neuroscience research.jpg
Barry Kerzin meditating with EEG for neuroscience research
Helmand’s largest hospital introduces new MRI capabilities 111015-M-DF801-043.jpg
The MRI center that was recently opened in Helmand province is an invaluable asset to the base's concussion rehabilitation care center, which treats wounded servicemembers for head injuries. The MRI is to be fielded in order to detect brain trauma, specifically after explosions in a combat environment. (Official U.S. Marine Corps photo by Cpl. Timothy L. Solano)
Rajesh Kasturirangan at Mind and Life.jpg
Autor: Shyam.alex, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rajesh Kasturirangan and Dalai Lama Mind and Life conference
Rotating brain colored.gif
Autor: lifesciencedb, Licencja: CC BY-SA 2.1 jp
Human brain (hypothalamus=red, amygdala=green, hippocampus/fornix=blue, pons=gold, pituitary gland=pink)
Researcher-test.jpg
http://nimh.nih.gov/health/publications/neuroimaging-and-mental-illness-a-window-into-the-brain/neuroimaging-and-mental-illness-a-window-into-the-brain.shtml The image is, per that URL, in the public doman: "NIMH publications are in the public domain and may be reproduced or copied without permission from the National Institute of Mental Health"
Matthieu Ricard 2008.jpg
Autor: MEDEF, Licencja: CC BY-SA 2.0
Matthieu Ricard, philosophe français