Richard Krajicek
Państwo | Holandia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1971 Rotterdam |
Wzrost | 195 cm |
Gra | praworęczna |
Status profesjonalny | 1989 |
Zakończenie kariery | 2003 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 17 |
Najwyżej w rankingu | 4 (29 marca 1999) |
Australian Open | SF (1992) |
Roland Garros | SF (1993) |
Wimbledon | W (1996) |
US Open | QF (1997, 1999, 2000) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 3 |
Najwyżej w rankingu | 45 (26 lipca 1993) |
Australian Open | SF (1992) |
Roland Garros | 3R (1991) |
Wimbledon | 2R (1991) |
US Open | 1R (1995) |
Richard Peter Stanislav Krajicek (ur. 6 grudnia 1971 w Rotterdamie) − holenderski tenisista czeskiego pochodzenia, zwycięzca Wimbledonu 1996 w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Życie prywatne
W 1999 roku poślubił Daphne Deckers, holenderską modelkę i aktorkę, która wystąpiła w jednym z filmów o Jamesie Bondzie (Jutro nie umiera nigdy). Mają dwoje dzieci.
Młodsza przyrodnia siostra Krajicka, Michaëlla, była czołową juniorką na świecie (w tym liderką rankingu juniorek), a w czerwcu 2005 roku po raz pierwszy znalazła się w pierwszej setce rankingu WTA Tour (seniorek).
Jest synem czeskich imigrantów. Został odznaczony m.in. Orderem Lwa Niderlandzkiego.
Kariera tenisowa
Występował w gronie tenisistów zawodowych w latach 1989−2003.
W styczniu 1992 roku po raz pierwszy osiągnął w Wielkim Szlemie rundę półfinałową, podczas Australian Open pokonał m.in. Michaela Sticha i Michaela Changa, ale mecz półfinałowy oddał walkowerem późniejszemu zwycięzcy Jimowi Courierowi. Jesienią wygrał turniej w Antwerpii, dzięki czemu zakwalifikował się do turnieju ATP World Tour World Championships (odpadł po rundzie grupowej, pokonując Changa i przegrywając z Courierem i Ivaniševiciem). Dzięki wynikom uzyskanym w zawodach wielkoszlemowych wystąpił także w Pucharze Wielkiego Szlema. Sezon 1992 zakończył w czołowej dziesiątce rankingu światowego.
Ze względu na styl gry (potężny serwis, częste ataki przy siatce) uchodził za jednego z faworytów Wimbledonu, a tytuł w tej imprezie wywalczył w 1996 roku. Krajicek jako jedyny w latach 1993−2000 zdołał pokonać na tym turnieju Pete’a Samprasa. Holender wyeliminował Samprasa w ćwierćfinale, następnie Jasona Stoltenberga w półfinale oraz MaliVaia Washingtona w finale. Dzięki temu sukcesowi Krajicek zakończył rok na pozycji nr 7. na świecie oraz ponownie wystąpił w wieńczącym sezon turnieju ATP World Tour World Championships, tym razem docierając do półfinału, w którym przegrał z Borisem Beckerem.
Do innych jego ważnych osiągnięć należą wygrane w turniejach w Stuttgarcie (hala, 1995 i 1998) oraz Key Biscane (1999), finały w hali w Stuttgarcie (1993, 1997, 1999) i w Canadian Open (1998). Wygrał łącznie 17 turniejów w grze pojedynczej oraz 3 w grze podwójnej. Najwyższą pozycję w karierze zajmował w marcu 1999 (nr 4), w lipcu 1993 był 45. w klasyfikacji deblistów.
Półfinały wielkoszlemowe osiągnął jeszcze na French Open w 1993 i na Wimbledonie w 1998 (przegrał z Ivaniševiciem 3:6, 4:6, 7:5, 7:6, 13:15).
Reprezentował Holandię w Pucharze Davisa.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (17–9)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 7 kwietnia 1991 | Hongkong | Twarda | Wally Masur | 6:2, 3:6, 6:3 |
Finalista | 1. | 12 kwietnia 1992 | Tokio | Twarda | Jim Courier | 4:6, 4:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 2. | 9 sierpnia 1992 | Los Angeles | Twarda | Mark Woodforde | 6:4, 2:6, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 15 listopada 1992 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Mark Woodforde | 6:2, 6:2 |
Finalista | 2. | 21 lutego 1993 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Michael Stich | 6:4, 5:7, 6:7(4), 6:3, 5:7 |
Zwycięzca | 4. | 8 sierpnia 1993 | Los Angeles | Twarda | Michael Chang | 0:6, 7:6(3), 7:6(5) |
Zwycięzca | 5. | 10 kwietnia 1994 | Barcelona | Ceglana | Carlos Costa | 6:4, 7:6(6), 6:2 |
Zwycięzca | 6. | 12 czerwca 1994 | Rosmalen | Trawiasta | Karsten Braasch | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 7. | 9 października 1994 | Sydney | Twarda (hala) | Boris Becker | 7:6(5), 7:6(7), 2:6, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 26 lutego 1995 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Michael Stich | 7:6(4), 6:3, 6:7(6), 1:6, 6:3 |
Zwycięzca | 9. | 5 marca 1995 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | 7:6(5), 6:4 |
Finalista | 3. | 20 sierpnia 1995 | New Haven | Twarda | Andre Agassi | 6:3, 6:7(2), 3:6 |
Finalista | 4. | 19 maja 1996 | Rzym | Ceglana | Thomas Muster | 2:6, 4:6, 6:3, 3:6 |
Zwycięzca | 10. | 7 lipca 1996 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | MaliVai Washington | 6:3, 6:4, 6:3 |
Finalista | 5. | 4 sierpnia 1996 | Los Angeles | Twarda | Michael Chang | 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 11. | 9 marca 1997 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Daniel Vacek | 7:6(4), 7:6(5) |
Zwycięzca | 12. | 20 kwietnia 1997 | Tokio | Twarda | Lionel Roux | 6:2, 3:6, 6:1 |
Zwycięzca | 13. | 22 czerwca 1997 | Rosmalen | Trawiasta | Guillaume Raoux | 6:4, 7:6(7) |
Finalista | 6. | 26 października 1997 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Petr Korda | 6:7(6), 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 14. | 15 lutego 1998 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Marc Rosset | 6:4, 7:6(5) |
Finalista | 7. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Twarda | Patrick Rafter | 6:7(3), 4:6 |
Zwycięzca | 15. | 1 listopada 1998 | Stuttgart | Twarda (hala) | Jewgienij Kafielnikow | 6:4, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 16. | 28 lutego 1999 | Londyn | Dywanowa (hala) | Greg Rusedski | 7:6(6), 6:7(5), 7:5 |
Zwycięzca | 17. | 28 marca 1999 | Miami | Twarda | Sébastien Grosjean | 4:6, 6:1, 6:2, 7:5 |
Finalista | 8. | 31 października 1999 | Stuttgart | Twarda (hala) | Thomas Enqvist | 1:6, 4:6, 7:5, 5:7 |
Finalista | 9. | 18 czerwca 2000 | Halle | Trawiasta | David Prinosil | 3:6, 2:6 |
Gra podwójna (3–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 7 października 1990 | Ateny | Ceglana | Tom Kempers | Sergio Casal Javier Sánchez | 4:6, 3:6 |
Finalista | 2. | 16 czerwca 1991 | Rosmalen | Trawiasta | Jan Siemerink | Hendrik Jan Davids Paul Haarhuis | 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 1. | 28 lipca 1991 | Hilversum | Ceglana | Jan Siemerink | Francisco Clavet Magnus Gustafsson | 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 21 marca 1993 | Miami | Twarda | Jan Siemerink | Patrick McEnroe Jonathan Stark | 6:7, 6:4, 7:6 |
Finalista | 3. | 4 kwietnia 1994 | Estoril | Ceglana | Menno Oosting | Cristian Brandi Federico Mordegan | walkower |
Zwycięzca | 3. | 18 czerwca 1995 | Rosmalen | Trawiasta | Jan Siemerink | Hendrik Jan Davids Andriej Olchowski | 7:5, 6:3 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 25 grudnia 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 25 grudnia 2014].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 25 grudnia 2014].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Andrew Campbell, Licencja: CC BY 2.0
Richard Krajicek
Richard Krajicek, Aegon International Tennis Eastbourne 2011