Richey Reneberg
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 października 1965 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 1987 |
Zakończenie kariery | 2000 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 3 |
Najwyżej w rankingu | 20 (6 maja 1991) |
Australian Open | 3R (1992, 1998) |
Roland Garros | 3R (1994, 1995) |
Wimbledon | 4R (1997) |
US Open | 4R (1994) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 19 |
Najwyżej w rankingu | 1 (1 lutego 1993) |
Australian Open | W (1995) |
Roland Garros | QF (1992) |
Wimbledon | F (1992) |
US Open | W (1992) |
Richey Reneberg, właśc. Richard Arlen Reneberg (ur. 5 października 1965 w Phoenix) – amerykański tenisista, mistrz US Open 1992 i Australian Open 1995 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Reneberg występował w latach 1987–2000.
W grze pojedynczej osiągnął 7 finałów turniejów rangi ATP World Tour, z których w 3 zwyciężył.
Sukcesy Amerykanin odnosił głównie w grze podwójnej, w której triumfował w 19 turniejach ATP World Tour oraz uczestniczył w 16 finałach. W 1992 roku został mistrzem US Open wspólnie z Jimem Grabbem pokonując w finale parę Kelly Jones–Rick Leach 3:6, 7:6, 6:3, 6:3. W 1995 roku wygrał Australian Open partnerując Jaredowi Palmerowi po wyeliminowaniu wynikiem 6:3, 3:6, 6:3, 6:2 w finale Marka Knowlesa i Daniela Nestora. W 1992 roku Reneberg został finalistą Wimbledonu ponosząc porażkę z Johnem McEnroe i Michaelem Stichem. Amerykanin grał wówczas razem z Jimem Grabbem.
W latach 1993–1998 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa rozgrywając w sumie 9 meczów, z których w 6 zwyciężył.
W 1996 roku zagrał w singlowych zawodach igrzysk olimpijskich w Atlancie ulegając w 1 rundzie Leanderowi Paesowi.
Najwyżej w rankingu ATP World Tour singlistów zajmował 20. miejsce (6 maja 1991), a w rankingu deblistów 1. pozycję (1 lutego 1993). Na szczycie listu gry podwójnej był w sumie przez 13 tygodni.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–4)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 7 stycznia 1990 | Wellington | Twarda | Emilio Sánchez | 7:6, 4:6, 6:4, 4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 1. | 5 maja 1991 | Tampa | Ceglana | Petr Korda | 4:6, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 10 stycznia 1993 | Kuala Lumpur | Twarda | Olivier Delaître | 6:3, 6:1 |
Finalista | 2. | 9 stycznia 1994 | Oʻahu | Twarda | Wayne Ferreira | 4:6, 7:6(3), 1:6 |
Finalista | 3. | 21 kwietnia 1996 | Tokio | Twarda | Pete Sampras | 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 3. | 16 czerwca 1996 | Rosmalen | Trawiasta | Stéphane Simian | 6:4, 6:0 |
Finalista | 4. | 9 marca 1997 | Scottsdale | Twarda | Mark Philippoussis | 4:6, 6:7(4) |
Gra podwójna (19–16)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 19 listopada 1989 | Johannesburg | Twarda (hala) | Luke Jensen | Kelly Jones Joey Rive | 6:0, 6:4 |
Finalista | 1. | 11 lutego 1990 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Glenn Layendecker | Kelly Jones Robert Van’t Hof | 6:2, 6:7, 3:6 |
Finalista | 2. | 5 maja 1991 | Tampa | Ceglana | David Pate | Ken Flach Robert Seguso | 7:6, 4:6, 1:6 |
Finalista | 3. | 19 maja 1991 | Umag | Ceglana | David Wheaton | Gilad Blum Javier Sánchez | 6:7, 6:2, 1:6 |
Zwycięzca | 2. | 6 października 1991 | Sydney | Twarda (hala) | Jim Grabb | Luke Jensen Laurie Warder | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 13 października 1991 | Tokio | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Scott Davis David Pate | 7:5, 2:6, 7:6 |
Zwycięzca | 4. | 9 lutego 1992 | San Francisco | Twarda (hala) | Jim Grabb | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:4, 7:5 |
Finalista | 4. | 23 lutego 1990 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 5. | 14 czerwca 1992 | Rosmalen | Trawiasta | Jim Grabb | John McEnroe Michael Stich | 6:4, 6:7, 6:4 |
Finalista | 5. | 4 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jim Grabb | John McEnroe Michael Stich | 7:5, 6:7, 6:3, 6:7, 17:19 |
Zwycięzca | 6. | 23 sierpnia 1992 | Indianapolis | Twarda | Jim Grabb | Grant Connell Glenn Michibata | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 12 września 1992 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jim Grabb | Kelly Jones Rick Leach | 3:6, 7:6, 6:3, 6:3 |
Finalista | 6. | 11 października 1992 | Sydney | Twarda (hala) | Jim Grabb | Patrick McEnroe Jonathan Stark | 2:6, 3:6 |
Finalista | 7. | 18 października 1992 | Tokio | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7, 4:6 |
Zwycięzca | 8. | 21 lutego 1993 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Marcos Ondruska Brad Pearce | 6:7, 6:3, 6:0 |
Zwycięzca | 9. | 2 maja 1993 | Atlanta | Ceglana | Paul Annacone | Todd Martin Jared Palmer | 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 10. | 10 października 1993 | Sydney | Twarda (hala) | Patrick McEnroe | Alexander Mronz Lars Rehmann | 6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 11. | 17 kwietnia 1994 | Birmingham | Ceglana | Christo Van Rensburg | Brian MacPhie David Witt | 2:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 12. | 1 maja 1994 | Atlanta | Ceglana | Jared Palmer | Francisco Montana Jim Pugh | 4:6, 7:6, 6:4 |
Finalista | 8. | 8 maja 1994 | Pinehurst | Ceglana | Jared Palmer | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 2:6, 6:3, 3:6 |
Finalista | 9. | 21 sierpnia 1994 | Indianapolis | Twarda | Jim Grabb | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 13. | 28 stycznia 1995 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jared Palmer | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:3, 3:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 14. | 19 lutego 1995 | Memphis | Twarda (hala) | Jared Palmer | Tommy Ho Brett Steven | 4:6, 7:6, 6:1 |
Finalista | 10. | 7 maja 1995 | Atlanta | Ceglana | Jared Palmer | Sergio Casal Emilio Sánchez | 7:6, 3:6, 6:7 |
Finalista | 11. | 18 lutego 1996 | San José | Twarda (hala) | Jonathan Stark | Trevor Kronemann David Macpherson | 4:6, 6:3, 3:6 |
Finalista | 12. | 10 marca 1996 | Scottsdale | Twarda | Brett Steven | Patrick Galbraith Rick Leach | 7:5, 5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 15. | 18 sierpnia 1996 | Indianapolis | Twarda | Jim Grabb | Petr Korda Cyril Suk | 7:6, 4:6, 6:4 |
Zwycięzca | 16. | 6 października 1996 | Lyon | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Neil Broad Piet Norval | 6:2, 6:1 |
Zwycięzca | 17. | 9 listopada 1997 | Sztokholm | Twarda (hala) | Marc-Kevin Goellner | Ellis Ferreira Patrick Galbraith | 6:3, 3:6, 7:6 |
Finalista | 13. | 1 marca 1998 | Filadelfia | Twarda (hala) | David Macpherson | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 6:7, 7:6, 2:6 |
Finalista | 14. | 15 marca 1998 | Indian Wells | Twarda | Todd Martin | Jonas Björkman Patrick Rafter | 4:6, 6:7 |
Finalista | 15. | 3 maja 1998 | Atlanta | Ceglana | Alex O’Brien | Ellis Ferreira Brent Haygarth | 3:6, 6:0, 2:6 |
Zwycięzca | 18. | 7 marca 1999 | Scottsdale | Twarda | Justin Gimelstob | Mark Knowles Sandon Stolle | 6:4, 6:7(4), 6:3 |
Finalista | 16. | 20 lutego 2000 | Memphis | Twarda (hala) | Jim Grabb | Justin Gimelstob Sébastien Lareau | 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 19. | 12 marca 2000 | Scottsdale | Twarda | Jared Palmer | Patrick Galbraith David Macpherson | 6:3, 7:5 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.