Rick Leach
Rick Leach (2009) | |
Pełne imię i nazwisko | Ricard David Leach |
---|---|
Państwo | |
Data i miejsce urodzenia | 28 grudnia 1964 |
Wzrost | 188 cm |
Gra | leworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 1987 |
Zakończenie kariery | 2005 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 110 (28 września 1987) |
Australian Open | 2R (1988) |
Wimbledon | 1R (1990, 1992) |
US Open | 2R (1987–1990) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 46 |
Najwyżej w rankingu | 1 (26 marca 1990) |
Australian Open | W (1988, 1989, 2000) |
Roland Garros | F (1991) |
Wimbledon | W (1990) |
US Open | W (1993) |
Rick Leach, właśc. Ricard David Leach (ur. 28 grudnia 1964 w Arcadii) – amerykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.
Brat Leacha, John, jest mężem amerykańskiej tenisistki Lindsay Davenport.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Leach rozpoczął w 1987 roku.
Amerykanin swoje umiejętności skupił głównie na grze podwójnej wygrywając 46 turniejów rangi ATP World Tour, w tym 5 tytułów wielkoszlemowych, Australian Open 1988, 1989 i 2000[1], Wimbledon 1990 oraz US Open 1993. Ponadto Leach grał w 36 finałach, w których został pokonany.
Amerykanin startował również w grze mieszanej, odnosząc 4 wielkoszlemowe zwycięstwa i dochodząc do 4 finałów.
Leach reprezentował również swój kraj w Pucharze Davisa, w 1990 roku zdobywając z zespołem tytuł po finale zakończonym wynikiem 3:2 z Australią.
W marcu 1990 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera klasyfikacji deblowej. Łącznie w rankingu deblowym na 1. pozycji utrzymywał się przez 9 tygodni. Podczas całej kariery zarobił ma kortach 4 293 689 dolarów amerykańskich.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (4–4)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 10 września 1989 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Meredith McGrath | Robin White Shelby Cannon | 6:3, 2:6, 5:7 |
Finalista | 2. | 27 stycznia 1990 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Zina Garrison | Natalla Zwierawa Jim Pugh | 6:4, 2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 7 lipca 1990 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Zina Garrison | Elizabeth Smylie John Fitzgerald | 7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 28 stycznia 1995 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Natalla Zwierawa | Gigi Fernández Cyril Suk | 7:6(4), 6:7(3), 6:4 |
Finalista | 3. | 7 września 1996 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Manon Bollegraf | Lisa Raymond Patrick Galbraith | 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 3. | 25 stycznia 1997 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Manon Bollegraf | Łarysa Sawczenko-Neiland John-Laffnie de Jager | 6:3, 6:7(5), 7:5 |
Zwycięzca | 4. | 6 września 1997 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Manon Bollegraf | Mercedes Paz Pablo Albano | 3:6, 7:5, 7:6(3) |
Finalista | 4. | 5 czerwca 1999 | French Open, Paryż | Ceglana | Łarysa Sawczenko-Neiland | Katarina Srebotnik Piet Norval | 3:6, 6:3, 3:6 |
Gra podwójna (46–36)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 14 czerwca 1987 | Londyn | Trawiasta | Tim Pawsat | Guy Forget Yannick Noah | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 19 lipca 1987 | Stuttgart | Ceglana | Tim Pawsat | Mikael Pernfors Magnus Tideman | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 11 października 1987 | Scottsdale | Twarda | Jim Pugh | Dan Goldie Mel Purcell | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 3 stycznia 1988 | Wellington | Twarda | Dan Goldie | Broderick Dyke Glenn Michibata | 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 23 stycznia 1988 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jim Pugh | Jeremy Bates Peter Lundgren | 6:3, 6:2, 6:3 |
Finalista | 2. | 1 maja 1988 | Hamburg | Ceglana | Jim Pugh | Darren Cahill Laurie Warder | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 8 maja 1988 | Monachium | Ceglana | Jim Pugh | Alberto Mancini Christian Miniussi | 7:6, 6:1 |
Zwycięzca | 6. | 24 lipca 1988 | Waszyngton | Twarda | Jim Pugh | Jorge Lozano Todd Witsken | 6:3, 6:7, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 7 sierpnia 1988 | Indianapolis | Twarda | Jim Pugh | Ken Flach Robert Seguso | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 21 sierpnia 1988 | Cincinnati | Twarda | Jim Pugh | Jim Grabb Patrick McEnroe | 6:2, 6:4 |
Finalista | 3. | 10 września 1988 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jim Pugh | Sergio Casal Emilio Sánchez | walkower |
Finalista | 4. | 9 października 1988 | Scottsdale | Twarda | Jim Pugh | Scott Davis Tim Wilkison | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 9. | 20 listopada 1988 | Detroit | Dywanowa (hala) | Jim Pugh | Ken Flach Robert Seguso | 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 10. | 13 grudnia 1988 | Masters Grand Prix, Londyn | Dywanowa (hala) | Jim Pugh | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:4, 6:3, 2:6, 6:0 |
Zwycięzca | 11. | 28 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jim Pugh | Darren Cahill Mark Kratzmann | 6:4, 6:4, 6:4 |
Finalista | 5. | 26 lutego 1989 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jim Pugh | Paul Annacone Christo Van Rensburg | 3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 12. | 12 marca 1989 | Scottsdale | Twarda | Jim Pugh | Paul Annacone Christo Van Rensburg | 6:7, 6:3, 6:2, 2:6, 6:4 |
Zwycięzca | 13. | 30 kwietnia 1989 | Singapur | Twarda | Jim Pugh | Paul Chamberlin Paul Wekesa | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 14. | 7 maja 1989 | Forest Hills | Ceglana | Jim Pugh | Jim Courier Pete Sampras | 6:4, 6:2 |
Finalista | 6. | 8 lipca 1989 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jim Pugh | John Fitzgerald Anders Järryd | 6:3, 6:7, 4:6, 6:7 |
Finalista | 7. | 12 listopada 1989 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Jim Pugh | Jorge Lozano Todd Witsken | 3:6, 7:5, 3:6 |
Zwycięzca | 15. | 26 listopada 1989 | Itaparica | Twarda | Jim Pugh | Jorge Lozano Todd Witsken | 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 16. | 25 lutego 1990 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jim Pugh | Grant Connell Glenn Michibata | 3:6, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 17. | 25 marca 1990 | Miami | Twarda | Jim Pugh | Boris Becker Cássio Motta | 6:4, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 18. | 7 lipca 1990 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jim Pugh | Pieter Aldrich Danie Visser | 7:6, 7:6, 7:6 |
Finalista | 8. | 11 listopada 1990 | Wembley | Dywanowa (hala) | Jim Pugh | Jim Grabb Patrick McEnroe | 6:7, 6:4, 3:6 |
Zwycięzca | 19. | 17 lutego 1991 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jim Pugh | Udo Riglewski Michael Stich | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 20. | 12 maja 1991 | Charlotte | Ceglana | Jim Pugh | Bret Garnett Greg Van Emburgh | 6:3, 2:6, 6:3 |
Finalista | 9. | 8 czerwca 1991 | French Open, Paryż | Ceglana | Jim Pugh | John Fitzgerald Anders Järryd | 0:6, 6:7 |
Finalista | 10. | 3 listopada 1991 | Paryż | Dywanowa (hala) | Kelly Jones | John Fitzgerald Anders Järryd | 6:3, 3:6, 2:6 |
Finalista | 11. | 25 stycznia 1992 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Kelly Jones | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 21. | 12 kwietnia 1992 | Tokio | Twarda | Kelly Jones | John Fitzgerald Anders Järryd | 0:6, 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 22. | 23 sierpnia 1992 | New Haven | Twarda | Kelly Jones | Patrick McEnroe Jared Palmer | 7:6, 6:7, 6:2 |
Finalista | 12. | 12 września 1992 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Kelly Jones | Jim Grabb Richey Reneberg | 6:3, 6:7, 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 23. | 11 kwietnia 1993 | Tokio | Twarda | Ken Flach | Glenn Michibata David Pate | 2:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 24. | 20 czerwca 1993 | Manchester | Trawiasta | Ken Flach | Stefan Kruger Glenn Michibata | 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 25. | 25 lipca 1993 | Waszyngton | Twarda | Byron Black | Grant Connell Patrick Galbraith | 6:4, 7:5 |
Finalista | 13. | 22 sierpnia 1993 | Indianapolis | Twarda | Ken Flach | Scott Davis Todd Martin | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 26. | 11 września 1993 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Ken Flach | Martin Damm Karel Nováček | 6:7, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 27. | 6 lutego 1994 | San Jose | Twarda (hala) | Jared Palmer | Byron Black Jonathan Stark | 4:6, 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 28. | 19 czerwca 1994 | Manchester | Trawiasta | Danie Visser | Scott Davis Trevor Kronemann | 6:4, 4:6, 7:6 |
Finalista | 14. | 8 lipca 1995 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Scott Melville | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 5:7, 6:7(8), 6:7(5) |
Zwycięzca | 29. | 20 sierpnia 1995 | New Haven | Twarda | Scott Melville | Leander Paes Nicolás Pereira | 7:6, 6:4 |
Finalista | 15. | 27 sierpnia 1995 | Long Island | Twarda | Scott Melville | Cyril Suk Daniel Vacek | 7:5, 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 30. | 14 stycznia 1996 | Dżakarta | Twarda | Scott Melville | Kent Kinnear Dave Randall | 6:1, 2:6, 6:1 |
Zwycięzca | 31. | 10 marca 1996 | Scottsdale | Twarda | Patrick Galbraith | Richey Reneberg Brett Steven | 5:7, 7:5, 7:5 |
Finalista | 16. | 21 kwietnia 1996 | Tokio | Twarda | Mark Knowles | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 32. | 28 kwietnia 1996 | Seul | Twarda | Jonathan Stark | Kent Kinnear Kevin Ullyett | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 33. | 10 listopada 1996 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Jiří Novák David Rikl | 4:6, 6:1, 6:2 |
Finalista | 17. | 12 stycznia 1997 | Auckland | Twarda | Jonathan Stark | Ellis Ferreira Patrick Galbraith | 4:6, 6:4, 6:7 |
Finalista | 18. | 23 lutego 1997 | Memphis | Twarda (hala) | Jonathan Stark | Ellis Ferreira Patrick Galbraith | 3:6, 6:3, 1:6 |
Finalista | 19. | 9 marca 1997 | Scottsdale | Twarda | Jonas Björkman | Luis Lobo Javier Sánchez | 3:6, 3:6 |
Finalista | 20. | 27 lipca 1997 | Los Angeles | Twarda | Mahesh Bhupathi | Sébastien Lareau Alex O’Brien | 6:7, 4:6 |
Finalista | 21. | 12 października 1997 | Singapur | Dywanowa (hala) | Jonathan Stark | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 4:6, 4:6 |
Finalista | 22. | 26 października 1997 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Jonathan Stark | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 3:6 |
Finalista | 23. | 2 listopada 1997 | Paryż | Dywanowa (hala) | Jonathan Stark | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 2:6, 6:7 |
Zwycięzca | 34. | 23 listopada 1997 | Doubles Championships, Hartford | Dywanowa (hala) | Jonathan Stark | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:3, 6:4, 7:6 |
Finalista | 24. | 11 stycznia 1998 | Adelaide | Twarda | Ellis Ferreira | Joshua Eagle Andrew Florent | 4:6, 7:6, 3:6 |
Zwycięzca | 35. | 29 marca 1998 | Miami | Twarda | Ellis Ferreira | Alex O’Brien Jonathan Stark | 6:2, 6:4 |
Finalista | 25. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | Ellis Ferreira | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 5:7, 0:6 |
Finalista | 26. | 17 maja 1998 | Rzym | Ceglana | Ellis Ferreira | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 4:6, 6:4, 6:7 |
Zwycięzca | 36. | 14 czerwca 1998 | Halle | Trawiasta | Ellis Ferreira | John-Laffnie de Jager Marc-Kevin Goellner | 4:6, 6:4, 7:6 |
Finalista | 27. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Ceglana | Ellis Ferreira | Martin Damm Jim Grabb | 7:6, 2:6, 6:7 |
Finalista | 28. | 14 marca 1999 | Indian Wells | Twarda | Ellis Ferreira | Wayne Black Sandon Stolle | 6:7(4), 3:6 |
Zwycięzca | 37. | 16 maja 1999 | Rzym | Ceglana | Ellis Ferreira | David Adams John-Laffnie de Jager | 6:7, 6:1, 6:2 |
Zwycięzca | 38. | 16 stycznia 2000 | Auckland | Twarda | Ellis Ferreira | Olivier Delaître Jeff Tarango | 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 39. | 29 stycznia 2000 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Ellis Ferreira | Wayne Black Sandon Stolle | 6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 |
Zwycięzca | 40. | 16 kwietnia 2000 | Atlanta | Ceglana | Ellis Ferreira | Justin Gimelstob Mark Knowles | 3:6, 4:6 |
Finalista | 29. | 25 czerwca 2000 | Nottingham | Trawiasta | Ellis Ferreira | Donald Johnson Piet Norval | 6:1, 4:6, 3:6 |
Finalista | 30. | 13 sierpnia 2000 | Cincinnati | Twarda | Ellis Ferreira | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7(6), 4:6 |
Finalista | 31. | 8 września 2000 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Ellis Ferreira | Lleyton Hewitt Maks Mirny | 4:6, 7:5, 6:7(5) |
Finalista | 32. | 29 kwietnia 2001 | Atlanta | Ceglana | David Macpherson | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 3:6, 6:7(7) |
Zwycięzca | 41. | 7 października 2001 | Tokio | Twarda | David Macpherson | Paul Hanley Nathan Healey | 1:6, 7:6(6), 7:6(4) |
Zwycięzca | 42. | 28 października 2001 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Ellis Ferreira | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 7:6(3), 6:4 |
Zwycięzca | 43. | 4 listopada 2001 | Paryż | Dywanowa (hala) | Ellis Ferreira | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 3:6, 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 44. | 3 lutego 2002 | Doubles Challenge Cup, Bangalore | Twarda | Ellis Ferreira | Petr Pála Pavel Vízner | 6:7(6), 7:6(2), 6:4, 6:4 |
Finalista | 33. | 15 lutego 2004 | San Jose | Twarda (hala) | Brian MacPhie | James Blake Mardy Fish | 2:6, 5:7 |
Zwycięzca | 45. | 7 marca 2004 | Scottsdale | Twarda | Brian MacPhie | Jeff Coetzee Chris Haggard | 6:3, 6:1 |
Finalista | 34. | 18 kwietnia 2004 | Houston | Ceglana | Brian MacPhie | James Blake Mardy Fish | 3:6, 4:6 |
Finalista | 35. | 20 czerwca 2004 | Nottingham | Trawiasta | Brian MacPhie | Paul Hanley Todd Woodbridge | 4:6, 3:6 |
Finalista | 36. | 3 października 2004 | Szanghaj | Twarda | Brian MacPhie | Jared Palmer Pavel Vízner | 6:4, 6:7(4), 6:7(11) |
Zwycięzca | 46. | 31 lipca 2005 | Los Angeles | Twarda | Brian MacPhie | Jonatan Erlich Andy Ram | 6:3, 6:4 |
Przypisy
- ↑ Leach, Ferreira triumph in five-set, 261-minute final (ang.). sportsillustrated.cnn.com. [dostęp 2000-01-29].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor:
- original work: Robbie Mendelson
- derivative work: Vinkje83
U.S. Open Champions Team Tennis; Thursday, Sept. 10, 2009