Ricky Burns

Ricky Burns
Pseudonim

Rickster

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1983
Bellshill

Obywatelstwo

Szkocja

Wzrost

178 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

lekka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

51

Zwycięstwa

43

Przez nokauty

16

Porażki

7

Remisy

1

  1. Bilans walk aktualny na 6 lipca 2018.

Ricky Burns (ur. 13 kwietnia 1983 w Bellshill) - brytyjski (szkocki) bokser, były mistrz świata kategorii junior lekkiej i lekkiej federacji WBO.

Kariera zawodowa

Karierę zawodową rozpoczął 20 października 2001. Do maja 2010 stoczył 30 walk, z których wygrał 28 a 2 przegrał. W tym okresie zdobył tytuł mistrza Commonwealthu w wadze junior lekkiej, który obronił trzykrotnie.

4 września 2010 w Glasgow stanął przed szansą zdobycia tytułu mistrza świata organizacji WBO w wadze junior lekkiej. Pokonał, jednogłośnie na punkty broniącego tytułu, dotąd niepokonanego, Portorykańczyka Romána Martíneza i został nowym mistrzem świata[1]. W pierwszej obronie tytułu, 4 grudnia, pokonał jednogłośnie na punkty Norwega Andreasa Evensena[2].

12 marca 2011 w kolejnej obronie tytułu pokonał przez TKO w 7r Josepha Laryea z Ghany[3]. W trzeciej obronie pasa, 16 lipca, zmierzył się z Anglikiem, byłym mistrzem WBO (poprzednikiem Martineza), Nicky Cookiem. Wygrał już w 1r z powodu kontuzji przeciwnika[4]. We wrześniu podjął decyzję o rezygnacji z tytułu i przejściu do wagi lekkiej[5]. 5 listopada, w Londynie, wygrał jednogłośnie na punkty z Australijczykiem Michaelem Katsidisem zdobywając wakujący tytuł tymczasowego mistrza WBO w wadze lekkiej[6].

W styczniu 2012 został mistrzem pełnoprawnym gdy Juan Manuel Márquez został pozbawiony przez federację WBO pasa mistrzowskiego[7]. W pierwszej obronie tytułu, 10 marca, zwyciężył jednogłośnie na punkty Paulusa Mosesa z Namibii[8] a następnie 22 września przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Anglika Kevina Mitchella[9].

9 maja 2015 w Hidalgo w Teksasie przegrał jednogłośnie na punkty 117:109, 116:110 i 116:110 z Amerykaninem Omarem Figueroa Jr. (25-0-1, 18 KO)[10].

1 sierpnia 2015 w Hull pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Princa Ofotsu (15-5, 11 KO)[11].

Przypisy

  1. Burns shocs Martinez. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-08)]. (Fightnews.com) [dostęp 25-09-2011]
  2. Burns still WBO 130lb champion. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-07)]. (Fightnews.com) [dostęp 25-09-2011]
  3. Burns retains WBO title. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-13)]. (Fightnews.com) [dostęp 25-09-2011]
  4. Burns retains WBO 130lb title. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)]. (Fightnews.com) [dostęp 25-09-2011]
  5. Ricky Burns Update (Fightnews.com) [dostęp 25-09-2011]
  6. Burns outpoints Katsidis. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-08)]. (Fightnews.com) [dostęp 08-11-2011]
  7. Marquez pozbawiony pasa, Burns nowym mistrzem WBO (pol.). (ringpolska.pl). [dostęp 26-01-2012]
  8. Burns obronił tytuł (Bokser.org) [dostęp 11-03-2012]
  9. Burns zastopował Mitchella! (Bokser.org) [dostęp 23-09-2012]
  10. Figueroa Jr pokonuje Burnsa i pozostaje niepokonany (pol.). Bokser.org, 9 maja 2015. [dostęp 2015-05-09].
  11. Burns przełanał złą passę, udany rewanż n Rose′a (pol.). Bokser.org, 1 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-02].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
RickyBurns2013.jpg
(c) Superdry19 z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Picture of boxer Ricky Burns training at his gym in Scotland