Rikishi (wrestler)

Rikishi
Ilustracja
Rikishi podczas gali WWE Tribute to the Troops (2003)
Imię i nazwisko

Solofa Fatu Jr.

Data i miejsce urodzenia

11 października 1965
San Francisco

Miejsce
zamieszkania

Poinciana, Floryda

Dzieci

5

Rodzina

Rodzina Anoaʻi

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Fatu
Rikishi
Headshrinker Fatu
Kishi
The Sultan
Alofa the Polynesian Prince
Rikishi Phatu
Samurai Sultan
Sumo Rikishi
Junior Fatu

Wzrost

185 cm

Masa ciała

193 kg

Zapowiadany z

Samoa

Trenerzy

Afa Anoaʻi
Sika Anoaʻi

Debiut

1985

Rikishi[1], właśc. Solofa Fatu Jr. (ur. 11 października 1965 w San Francisco) – amerykański wrestler, pochodzenia samoańskiego. Znany z występów w World Wrestling Entertainment (WWE) spod pseudonimu Rikishi. Członek rodziny Anoaʻi, ojciec Jimmy’ego i Jeya Uso walczących również dla federacji World Wrestling Entertainment w tag teamie The Usos. Jest jednokrotnym WWF Intercontinental Championem, jednokrotnym WWE Tag Team Championem i dwukrotnym WWF/E World Tag Team Championem oraz członkiem galerii sław WWE Hall of Fame wprowadzonym w 2015 roku.

Kariera

Karierę wrestlera rozpoczął wieku 20 lat w federacji Lutte Internationale prowadzonej przez Dino Bravo. Później dołączył do portorykańskiej federacji World Wrestling Council (WWC) gdzie walczył w tag teamie ze swoim kuzynem Samulą Anoaʻi. Później występował w kolejnych federacjach niezależnych takich jak World Class Championship Wrestling (WCCW) czy Jim Crockett Promotions gdzie nadal walczył w tag teamach.

W 1992 r. wraz z Samulą dołączył do World Wrestling Federation (WWF) gdzie rozpoczął od występów w tag teamie The Headshrinkers. Po pierwsze tytuły The Headshrinkers sięgnęli dopiero na przełomie kwietnia i maja 1994 r., gdzie podczas tygodniowej gali Monday Night RAW pokonali drużynę The Quebecers. Tytuły te stracili pod koniec sierpnia na rzecz Diesela i Shawna Michaelsa.

W 1995 r. Fatu rozpoczął solowe występy – zmieniono mu również gimmick na dorastającego w getcie członka gangu z San Francisco, biorącego udział w strzelaninach drive-by i chwalącego się dużą raną na brzuchu „powstałą w wyniku postrzału”[2]. Gimmick ten określono jako Make a Difference, ponieważ to hasło stało się sloganem jakim posługiwał się często Fatu występując w ringu i mówiąc o pomaganiu ludziom znajdującym się na tzw. marginesie społecznym[3]. W 1996 r. ponownie zmieniono mu gimmick na The Sultan – zamaskowanego arabskiego wrestlera, który nigdy nie przemawiał ze względu na „wycięty język”, a jego menedżerem był The Iron Sheik. W 1998 r. opuścił federację WWF.

W listopadzie 1999 r. ponownie powrócił do WWF gdzie zaczął występować wraz z tag teamem Too Cool (Grand Master Sexay i Scotty 2 Hotty) – drużyna ta znana była z celebrowania zwycięstw tańcem. Po powrocie do WWF przyjął kolejny nowy gimmick jako Rikishijapońskiego tytułu z zapasów sumo, który nawiązywał do tytułu yokozuny jakiego używał jego kuzyn Rodney Anoaʻi. Jako Rikishi Fatu zasłynął z występów w nadbiodrniku z napisem „RIKISHI” oraz z przemalowaną na kolor blond fryzurą. Zaczął również używać swojego markowego manewru o nazwie Stink Face, który polegał na ustawieniu przeciwnika w pozycji siedzącej w narożniku ringu, a następnie „wytarciu” pośladków w jego twarz[4].

W czerwcu 2000 r. sięgnął po swoje pierwsze indywidualne mistrzostwo w federacji WWF jakim był tytuł WWF Intercontinental Championship, pokonując Chrisa Benoit w jednym z odcinków SmackDown! i kwalifikując się jednocześnie do turnieju King of the Ring, w którym zajął drugie miejsce przegrywając w finale z Kurtem Angle. Później uczestniczył w pomniejszych storyline’ach. Podczas gali Armageddon (2000) wziął udział w 6-osobowym Hell in a Cell matchu o tytuł WWF Championship. Nie zdołał zdobyć tego mistrzostwa, jednak zasłynął z upadku ze stalowej klatki na ciężarówkę z trocinami, po tym jak The Undertaker wykonał na nim rzut chokeslam[5]. W maju 2001 r. doznał kontuzji ramienia podczas walki z Williamem Regalem, przez co pauzował do grudnia 2001 roku.

Po powrocie występował sporadycznie. Na gali Judgement Day w maju 2002 zdobył po raz drugi tytuł WWE World Tag Team Championship wraz z Rico Constantino, tracąc go trzy tygodnie później na rzecz Billy’ego i Chucka[6]. Po kolejne mistrzostwo tag teamowe (WWE Tag Team Championship) sięgnął dopiero na początku lutego 2004 r. wraz ze Scottym 2 Hottym[7]. Mistrzostwo to utrzymywał przez dwa i pół miesiąca tracąc je później na rzecz Charliego Haasa i Rico. W połowie lipca 2004 r. jego kontrakt z WWE wygasł, przez co wrestler opuścił tę federację.

Od 2005 r. występował w federacjach niezależnych, w tym w Europie (we włoskiej Nu-Wrestling Evolution), japońskiej All Japan Pro Wrestling oraz meksykańskiej promocji Asistencia Asesoría y Administración (AAA). We wrześniu 2007 r. zadebiutował w federacji Total Nonstop Action Wrestling (TNA) na jednym z odcinków Impact!, jednak już z końcem października 2007 r. odszedł z tej federacji z powodu braku porozumienia w sprawie zwiększenia wynagrodzenia za występy.

W 2012 r. pojawił się na ceremonii WWE Hall of Fame, gdzie przyjął wyróżnienie w imieniu swojego kuzyna Yokozuny. W lutym 2015 r. na jednym z odcinków WWE Raw ogłoszono wprowadzenie Solofy Fatu do galerii sław WWE. Rikishi został wprowadzony do tej galerii w dniu 28 marca 2015 r. przez swoich synów – Jimmy’ego i Jeya Uso.

Życie osobiste

Jest członkiem słynnej rodziny wrestlerów pochodzących z Samoa – rodziny Anoaʻi. Jego bratem-bliźniakiem jest Sam Fatu (The Tonga Kid) i starszym bratem Eddiego Fatu, który występował w WWE pod pseudonimem „Umaga”. Z kolei jego stryjami są Sika i Afa Anoaʻi znani jako „The Wild Samoans”. Jego kuzyni w wrestlingu to: Rodney Anoaʻi (Yokozuna), Samula Anoaʻi (Headshrinker Samu), Matt Anoaʻi (Rosey), Joe Anoaʻi (Roman Reigns), Reno Anoaʻi (Black Pearl), Afa Anoaʻi Jr. (Manu), Lloyd Anoaʻi (L.A. Smooth) i Dwayne Johnson (The Rock). Jego żoną jest Talisua Fuavai-Fatu, z którą ma pięcioro dzieci – w tym Jimmy’ego i Jeya Uso, występujących w WWE jako tag team The Usos.

Posiada dużą bliznę na brzuchu powstałą w wyniku postrzału jaki otrzymał w 1987 r. podczas strzelaniny drive-by[8] – to wydarzenie zostało również wykorzystane w wrestlingu, kiedy występował w gimmicku „Make a Difference”.

Tytuły i osiągnięcia

Przypisy

  1. Profil na stronie WWE, wwe.com, [dostęp: 2019-08-31].
  2. 10 Things WWE Wants You To Forget About Rikishi, whatculture.com, [dostęp: 2019-08-31].
  3. Rikishi, sportskeeda.com, [dostęp: 2019-08-31].
  4. Rikishi – Bio, wwe.com, [dostęp: 2019-08-25].
  5. 10 best American Badass Undertaker matches, sportskeeda.com, [dostęp: 2019-08-25].
  6. History of the World Tag Team Championship. wwe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-27)]., wwe.com (strona zarchiwizowana), [dostęp: 2019-08-31].
  7. WWE TAG TEAM TITLE HISTORY, solie.org, [dostęp: 2019-08-31].
  8. 10 Wrestler Scars You Need To See – 10. Rikishi, whatculture.com, [dostęp: 2019-08-31].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Solofa Fatu.jpg
World Wrestling Entertainment (WWE) superstar Rikishi performs for the troops at Camp Victory, Baghdad International Airport (BIAP), Iraq (IRQ) during Operation IRAQI FREEDOM.