Rinat Dasajew

Rinat Dasajew

(c) RIA Novosti archive, image #103489 / Alexander Makarov / CC-BY-SA 3.0 Rinat Dasajew (1980)
Pełne imię i nazwisko	Rinat Fajzrachmanowicz Dasajew
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1957 Astrachań
Wzrost	189 cm[1]
Pozycja	bramkarz
Kariera juniorska
Lata Klub Wołgar Astrachań
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1975–1977 Wołgar Astrachań 26 (0) 1977–1988 Spartak Moskwa 335 (0) 1988–1991 Sevilla FC 59 (0) W sumie: 420 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1980  ZSRR olimpijska 6 (0) 1979–1990  ZSRR 91 (0) W sumie: 97 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–1995 Sevilla FC (trener bramkarzy) 1998–1999 Spartak Moskwa II (trener bramkarzy) 2003–2005 Rosja (trener bramkarzy) 2007–2008 Torpedo Moskwa (trener bramkarzy) 2012 Torpedo Moskwa (trener bramkarzy) 2012–2013 Torpedo Moskwa (trener bramkarzy) 2013 Spartak Moskwa akademia (dyrektor działu piłki zawodowej i skautingu) 2013–2017 Spartak Moskwa II (trener bramkarzy) 2017–2018 Spartak 2 Moskwa (trener bramkarzy) 2019– Spartak Moskwa akademia (trener bramkarzy)

Rinat Fajzrachmanowicz Dasajew, ros. Ринат Файзрахманович Дасаев, tat. Rinat Fəyzeraxman uğlı Dasayev (ur. 13 czerwca 1957 w Astrachaniu, ZSRR) – tatarski piłkarz z obywatelstwem radzieckim, a po 1991 rosyjskim, grający na pozycji bramkarza, wielokrotny reprezentant Związku Radzieckiego, Wicemistrz Europy w 1988, brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Moskwie w 1980, uczestnik 3 turniejów o Mistrzostwo Świata (1982, 1986, 1990), uznawany za jednego z najlepszych bramkarzy w historii futbolu.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Grę w piłkę rozpoczął w rodzinnym Astrachaniu. Jego pierwszym zespołem był miejscowy Wołgar. W 1975 trafił do pierwszego składu drużyny Wołgara, występującej wówczas w radzieckiej drugiej lidze (trzeciej klasie rozgrywkowej). W 1977 został polecony Konstantinowi Bieskowowi, szkoleniowcowi Spartaka Moskwa, który po sezonie spędzonym na zapleczu ekstraklasy powrócił do elitarnej Wyższej Ligi. W kolejnym sezonie Dasajew, już jako zawodnik Spartaka, zadebiutował w radzieckiej ekstraklasie. Miało to miejsce 23 maja 1978 w wyjazdowym meczu z Zorią Woroszyłowgrad, w którym zachował czyste konto. Po wygraniu rywalizacji o miejsce w bramce z Aleksandrem Prochorowem stał się jednym z najważniejszych zawodników moskiewskiego klubu. W sezonie 1979 przyczynił się do zdobycia pierwszego w swojej karierze Mistrzostwa ZSRR. Po raz drugi zdobył ten tytuł w 1987. Rok później opuścił Spartak i wyjechał do hiszpańskiej Sewilli. W Spartaku łącznie rozegrał 335 meczów, w Sewilli zaś 59. W 1991, w wieku 34 lat zakończył karierę jako zawodnik Sevilla FC

Kariera reprezentacyjna

Latem 1979 trenerowi Spartaka Bieskowowi powierzono funkcję selekcjonera radzieckiej reprezentacji. Nowy selekcjoner dał swojemu podopiecznemu Dasajewowi szansę debiutu w drużynie ZSRR. 5 września 1979 w meczu z NRD Dasajew rozegrał premierowe spotkanie w barwach Sbornej. Także i w tej drużynie wkrótce stał się jednym z kluczowych piłkarzy. W 1980 zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Moskwie, zaś dwa lata później wystąpił w mistrzostwach świata w Hiszpanii. Mimo rosnącej konkurencji (m.in. ze strony braci Wiktora i Wiaczesława Czanowów) pozostawał przez długi czas pierwszym bramkarzem reprezentacji. Wziął udział w mundialu 1986, a dwa lata później osiągnął swój największy międzynarodowy sukces zdobywając Wicemistrzostwo Europy na turnieju w RFN. Pod koniec lat 80. coraz częściej tracił miejsce w bramce na rzecz mniej doświadczonych konkurentów (m.in. Wiktora Czanowa, Dmitrija Charina i Aleksandra Uwarowa). Pojechał na mundial 1990, jednak po pierwszym, przegranym 0:2 meczu z Rumunią stracił miejsce na rzecz Uwarowa. Był to jego ostatni występ w drużynie ZSRR. Łącznie rozegrał w niej 91 meczów.

Kariera trenerska

Po rozstaniu z wyczynowym uprawianiem sportu pozostał przy futbolu jako trener i działacz. Zajął się m.in. organizowaniem turniejów juniorskich i halowych. Założył akademię piłkarską dla młodych zawodników. Brał udział w pokazowych meczach oldboy'ów. Jako szkoleniowiec zajmował się m.in. treningiem bramkarzy Sevilli FC (1993-95), rezerw lub akademii Spartaka Moskwa (1998-99, 2013-17, 2017-18, od 2019), reprezentacji Rosji (2003-05) i Torpedo Moskwa (2007-08, 2012, 2012-13). W 2013 był też krótko dyrektorem działu piłki zawodowej i skautingu w Akademii Spartaka. Obecnie pracuje jako trener bramkarzy w tejże akademii.

Sukcesy i odznaczenia

Przez większą część kariery cieszył się uznaniem w kraju i za granicą. Magazyn Ogoniok 6-krotnie przyznawał mu nagrodę dla najlepszego bramkarza ZSRR (1980, 1982, 1983, 1985, 1987, 1988). W 1982 otrzymał nagrodę dla najlepszego radzieckiego piłkarza przyznaną przez tygodnik Futboł, zaś w 1988 został przez międzynarodową federację statystyków IFFHS nagrodzony jako najlepszy ich zdaniem bramkarz świata. W 1987 na osobiste zaproszenie Michela Platiniego wystąpił w jego pożegnalnym meczu. Występował również w meczach pokazowych (m.in. w reprezentacji świata FIFA). Także po zakończeniu kariery zawodniczej był wielokrotnie nagradzany i honorowany. W 2004 został uznany przez Pelégo za jednego z 125 najlepszych żyjących piłkarzy i umieszczony na liście FIFA 100.

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1978
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1979
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1988

Przypisy

Bibliografia

• R. Dasaev, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-01] .
• Rinat Dasajew w bazie RusTeam (ros.)
• Rinat Dasajew w bazie Football Facts (ros.)
• Rinat Dasajew w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
• Rinat Dasajew w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
• Rinat Dasajew w bazie WorldFootball.net (ang.)
• Rinat Dasajew w bazie National Football Teams (ang.)
• Rinat Dasaev, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-11-18] .