Rinnō-ji

Rinnō-ji
輪王寺
Ilustracja
Sanbutsu-dō
Państwo Japonia
MiejscowośćNikkō
Typ budynkuświątynia
Rozpoczęcie budowyVIII wiek
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rinnō-ji”
Ziemia36°45′18″N 139°36′01″E/36,755000 139,600278
Strona internetowa

Rinnō-ji (jap. 輪王寺)świątynia[a] buddyjska w Nikkō (prefektura Tochigi) w Japonii. Jest ośrodkiem szkoły tendai[1]. W 1999 została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu pod nazwą „Chramy i świątynie Nikko[2].

Historia

Od początku świątynia reprezentowała synkretyzm shintō-buddyjski (shinbutsu-shūgō), który trwał aż do okresu Meiji. Rinnō-ji założył w VIII wieku mnich buddyjski Shōdō jako część kompleksu sakralnego obejmującego chramy Nikkō Tōshō-gū i Futarasan-jinja. W 1879 decyzją administracyjną zlikwidowano synkretyczny charakter świątyni i przypisano ją wyłącznie buddyzmowi. Jednocześnie przeniesiono główne budynki świątyni z terenu chramów shintō[2].

Świątynia Rinnō-ji słynie z Pawilonu Trzech Posągów Buddy (三仏堂 Sanbutsu-dō) z 1648. Znajdują się w nim 3 duże, drewniane, pokryte laką i złocone posągi. Środkowy to Amida, po lewej Kannon o tysiącu rąk, po prawej nietypowe wyobrażenie opiekunki zwierząt Batō Kannon z głową konia, wyrastającą z jej czoła. Z tyłu świątyni znajduje się Sōrin-tō, wysoka kolumna (rodzaj stupy) z brązu, na której wyryto 10 tysięcy sutr; wiszą na niej 24 dzwonki. Za świątynią rozciąga się ogród Shōyō-en[1]. Świątyni podlega Taiyū-in Reibyō (大猷院霊廟)[b] mauzoleum Iemitsu Tokugawy z 1653[2].

Galeria

Uwagi

  1. W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
  2. Nazwa mauzoleum Taiyū-in jest jednocześnie pośmiertnym imieniem Iemitsu Tokugawy → Taiyūin

Przypisy

  1. a b Nicholas Bornoff, Japonia. Przewodnik National Geographic, National Geographic Society, 2000, s.114-115, ISBN 83-89019-53-1.
  2. a b c Rinnō-ji (archiwum: web.archive.org).

Media użyte na tej stronie

Japan location map with side map of the Ryukyu Islands.svg
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Japan

Equirectangular projection.

Geographic limits to locate objects in the main map with the main islands:

  • N: 45°51'37" N (45.86°N)
  • S: 30°01'13" N (30.02°N)
  • W: 128°14'24" E (128.24°E)
  • E: 149°16'13" E (149.27°E)

Geographic limits to locate objects in the side map with the Ryukyu Islands:

  • N: 39°32'25" N (39.54°N)
  • S: 23°42'36" N (23.71°N)
  • W: 110°25'49" E (110.43°E)
  • E: 131°26'25" E (131.44°E)
Flag of UNESCO.svg
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Nikkosanrinnoji Taiyuin 20180703 13.jpg
Autor: xiquinhosilva, Licencja: CC BY 2.0
The Taiyū-in is the mausoleum of the shōgun Tokugawa Iemitsu in Rinnō-ji, Nikko, Tochigi, Japan.
Shōyō-en3.jpg
Autor: Irina Gelbukh, Licencja: CC BY-SA 3.0
Shōyō-en Garden in Rinno-ji Temple, Nikko. A tea house.
Nikko Rinno-ji Rückseite 4.jpg
Autor: Zairon, Licencja: CC BY-SA 4.0
Backside of the Rinno Temple, Nikko, Prefecture of Tochigi, Region of Kanto, Japan
Taiyū-in Reibyō Karamon 20130812.jpg
(c) DXR / Daniel Vorndran, CC BY-SA 3.0
Taiyū-in Reibyō Karamon gate, part of the Shrines and Temples of Nikkō World Heritage Sites of Nikko]]
Nikko Rinno-ji Innen Statuen 4.jpg
Autor: Zairon, Licencja: CC BY-SA 4.0
Statues at the Rinno Temple, Nikko, Prefecture of Tochigi, Region of Kanto, Japan