Rita Gombrowicz

Rita Gombrowicz
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Marie-Rita Labrosse

Data i miejsce urodzenia

1935
Pierrefonds, Montréal, Kanada

Zawód, zajęcie

teoretyk literatury francuskiej

Narodowość

francuska

Małżeństwo

Witold Gombrowicz

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Rita Gombrowicz (ur. 1935 w Pierrefonds w Kanadzie) – badaczka literatury; spadkobierczyni twórczości i wdowa po pisarzu Witoldzie Gombrowiczu.

Życiorys

Urodziła się jako Marie-Rita Labrosse w Pierrefonds w Kanadzie. Jej przodkowie pochodzili z Normandii i Burgundii. Uczęszczała do katolickiej szkoły z internatem. Studiowała literaturę francuską na Uniwersytecie w Montrealu, a później na Sorbonie w Paryżu i na Uniwersytecie w Nicei-Aix-en-Provence, gdzie obroniła doktorat z biografii Colette w maju 1968 roku.

W maju 1964 roku, podczas konferencji w Abbaye de Royaumont, poznała Witolda Gombrowicza. Została jego towarzyszką życia w ostatnich latach, osobistą sekretarką, a później spadkobierczynią jego twórczości. To dzięki jej osobistym staraniom dzieła Gombrowicza przetłumaczono na ponad 40 języków[1].

22 października 1964 roku, zamieszkała z Gombrowiczem w centrum francuskiego miasta Vence. Przez ponad pięć lat mieszkali w willi Alexandrine (adres: 36 place du Grand Jardin, Vence). W 2017 roku została utworzona tam Przestrzeń Muzealna Witolda Gombrowicza.

Na pół roku przed śmiercią pisarza, 28 grudnia 1968 w Vence, pobrali się[1]. Świadkami na ich ślubie byli Maria i Bohdan Paczowscy[2], którzy byli ich bliskimi przyjaciółmi i po których zachowała się bogata korespondencja z nimi. Bohdan Paczowski był również autorem wielu ciekawych fotografii Rity i Witolda Gombrowiczów.

Po śmierci Witolda Rita Gombrowicz mieszkała przez siedem lat w Mediolanie, a następnie przeniosła się do Paryża.

Rita Gombrowicz jest kuratorką prac męża. Dzięki jej staraniom jego prace co roku wydawane są w różnych krajach. Do dziś książki Gombrowicza zostały przetłumaczone na 40 języków[3].

Wydała dwie książki biograficzne poświęcone Witoldowi Gombrowiczowi: Gombrowicz w Argentynie i Gombrowicz w Europie.

W 2007 roku, 4 października, Rada Miasta Lublin nadała Ricie Gombrowicz tytuł honorowego obywatela Lublina[4].

W 2013 roku opublikowała osobiste dzienniki Gombrowicza pod tytułem Kronos (Wydawnictwo Literackie). Dzienniki wzbudziły duże zainteresowanie mediów i czytelników z powodu nigdy wcześniej nieopublikowanych prywatnych kontrowersyjnych przemyśleń i refleksji Gombrowicza oraz szczegółów z jego prywatnego życia[5][6].

Publikacje

  • Gombrowicz w Argentynie. Świadectwa i dokumenty 1939/63. - Wydawnictwo Denoël, Paryż 1984 (1987 wydanie w języku polskim)
  • Gombrowicz w Europie. Świadectwa i dokumenty 1963/69. - Wyd. Denoël, Paryż 1988
  • Gombrowicz w Argentynie. Świadectwa i dokumenty 1939/63.- Wyd. Noir sur Blanc, Paryż 2004 (wydanie poprawione i rozszerzone)

Odznaczenia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Rita Gombrowicz 420.JPG
Autor: GFreihalter, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rita Gombrowicz