Rita Levi-Montalcini

Rita Levi-Montalcini

Rita Levi-Montalcini (2009)
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1909 Turyn
Data i miejsce śmierci	30 grudnia 2012 Rzym
Zawód, zajęcie	lekarka, embriolog i neurolog
Alma Mater	Uniwersytet Turyński
Uczelnia	Washington University w St. Louis
Odznaczenia

Rita Levi-Montalcini (ur. 22 kwietnia 1909 w Turynie, zm. 30 grudnia 2012 w Rzymie^[1]) – włoska lekarka, embriolog i neurolog, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny (1986).

Życiorys

W latach 1930–1936 studiowała medycynę na Uniwersytecie Turyńskim. Karierę akademicką, jako osobie pochodzenia żydowskiego, uniemożliwiły jej przyjęte przez faszystowskie władze przepisy prawa (Manifesto della razza). Utworzyła prowizoryczne i niejawne laboratorium we własnej sypialni, by kontynuować analizę wzrostu komórek nerwowych. Ponieważ nie mogła publikować artykułów we Włoszech, swoje prace wysyłała do redakcji czasopism naukowych w Szwajcarii i Belgii^[2].

W 1947 wyjechała do USA na zaproszenie Washington University in St. Louis; w latach 1956–1977 była profesorem tej uczelni. Kierowała instytutem neurobiologii przy Consiglio Nazionale delle Ricerche w Rzymie. Została przyjęta w poczet m.in. Papieskiej Akademii Nauk.

Prowadziła badania dotyczące wzrostu komórek nerwowych. Później zajęła się wzrostem unerwienia czuciowego w zarodkach kury, którym przeszczepiono mysi nowotwór. Odkryła tzw. czynnik wzrostu nerwu (NGF), pobudzający wzrost komórek nerwowych. W 1986, za odkrycia o istotnym znaczeniu dla zrozumienia mechanizmów regulujących wzrost komórek i narządów zarówno zwierząt oraz ludzi, otrzymała Nagrodę Nobla (wspólnie ze Stanleyem Cohenem). W 1987 wyróżniona National Medal of Science^[3].

Była autorką publikacji naukowych, m.in. In Praise of Imperfection (1988).

1 sierpnia 2001 prezydent Carlo Azeglio Ciampi w uznaniu zasług mianował ją dożywotnim senatorem. Rita Levi-Montalcini zasiadała w Senacie XIV, a następnie XV i XVI kadencji, w trakcie której zmarła^[4].

Była siostrą Paoli Levi-Montalcini.

Odznaczenia

W 1987 została odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej^[5]. W 2008 otrzymała francuską Legię Honorową V klasy^[6].

Zobacz też

• (9722) Levi-Montalcini

Przypisy

Bibliografia

• Nagrody Nobla. Beata Tarnowska (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001.
• Myriam Muhm. Vage Hoffnung für Parkinson-Kranke – Überlegungen der Medizin-Nobelpreisträgerin Rita Levi Montalcini. „Süddeutsche Zeitung”. Nr 293, 1986-12-22 (niem.). [dostęp 2011-02-15]. 
• Benedict Carey: Dr. Rita Levi-Montalcini, a Revolutionary in the Study of the Brain, Dies at 103 (ang.). nytimes.com, 2012-12-30. [dostęp 2012-12-30].
• Emily Langer: Rita Levi-Montalcini, Nobel Prize-winning neuroscientist, dies at 103 (ang.). articles.washingtonpost.com, 2012-12-30. [dostęp 2013-06-02].
• Anthony Tucker: Rita Levi-Montalcini obituary (ang.). guardian.co.uk, 2012-12-30. [dostęp 2013-06-02].
• Rita Levi-Montalcini (ang.). telegraph.co.uk, 2012-12-31. [dostęp 2013-06-02].
• Rita Levi-Montalcini (ang.). economist.com, 2013-01-05. [dostęp 2013-06-02].