Rościsław Żerelik

Rościsław Żerelik

Data i miejsce urodzenia	27 marca 1956 Środa Śląska
profesor nauk historycznych
Specjalność: historia średniowieczna Śląska, nauki pomocnicze historii
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1984
Habilitacja	1990
Profesura	22 listopada 1999
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski
Dyrektor Instytutu Historycznego UWr
Odznaczenia

Rościsław Żerelik (ur. 27 marca 1956 r. w Środzie Śląskiej^[1]) – polski historyk, specjalizujący się w historii średniowiecza, naukach pomocniczych historii, historii Śląska w średniowieczu, nauczyciel akademicki.

Życiorys

Urodził się w 1956 roku w Środzie Śląskiej. W 1976 roku ukończył Technikum Budowlane we Wrocławiu, a następnie w latach 1976-1980 studiował historię o specjalności archiwistycznej w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Po ich ukończeniu rozpoczął pracę w Oddziale I Archiwum Państwowego we Wrocławiu, przerwaną 15-miesięczną służbą wojskową^[2]. Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał w 1984 na podstawie pracy Dokumenty i kancelarie książąt głogowskich w latach 1250 – 1331 pod kierunkiem prof. Wacława Korty^[3]. Praca ta uzyskała nagrodę Ministra Edukacji Narodowej. W Archiwum Państwowym pracował do 1986 roku, ostatnio na stanowisku kierownika I Oddziału. Od 1 października 1986 roku został zatrudniony w Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego W 1990 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii, specjalność: nauki pomocnicze historii na podstawie rozprawy: Kancelaria biskupów wrocławskich do 1301 r.^[4] W 1994 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1999 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego^[2].

Rościsław Żerelik należy do czołowych polskich mediewistów. Jest członkiem kilku towarzystw naukowych, m.in. Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii, Dolnośląskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, Polskiego Towarzystwa Ukrainoznawczego. Jest sekretarzem Sekcji Historii Oddziału Polskiej Akademii Nauk. W czasie swojej pracy w Uniwersytecie Wrocławskim pełnił funkcję zastępcy dyrektora do spraw naukowych Instytutu Historycznego (1991-1994) i prodziekana do spraw dydaktycznych Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych (1994-1999). Jest członkiem Komisji Senatu UWr: Finansowej i Dydaktycznej. Ponadto kieruje Zakładem Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1999-2002 pełnił funkcję prorektora do spraw studenckich Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2005 do 2020 roku był dyrektorem instytutu^[2].

Jest laureatem wielu nagród: Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1986), kilku nagród Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. Odznaczony medalem "Za zasługi dla Archiwistyki" W 2010 władze Republiki Federalnej Niemiec przyznały mu Krzyż Zasługi Orderu Zasługi RFN^[5]. Ponadto jest dyrektorem Archiwum Miejskiego we Wrocławiu^[6].

Wypromowane prace doktorskie

• Obecność konia w kulturze duchowej pogańskich Słowian. Studium porównawcze w kontekście problemu indoeuropejskiego, Grzegorz Gołaś, 2007,
• Średniowieczna biblioteka klasztoru cystersów w Henrykowie, Michał Broda, 2007,
• Treści symboliczne odznak pamiątkowych głównych broni i zasadniczych rodzajów Wojska Polskiego w latach 1926-1999, Kazimierz Rakowski, 2007,
• Duchowieństwo legnickie w wiekach średnich. Studium prozopograficzne nad klerem diecezjalnym miasta Legnicy, Stanisław Jujeczka, 2006,
• Kancelaria miasta Świdnicy w średniowieczu, Jarosław Maliniak, 2002,
• Jan II ks. żagański (1435-1504), Barbara Techmańska, 2000
• Dzieje szlacheckiej rodziny Tschammerów z Iskrzyczyna. Pochodzenie, genealogia, pozycja społeczna, Wacław Gojniczek, 1999.

Dorobek naukowy

Jego dotychczasowy dorobek naukowy obejmuje ponad 160 prac, w tym 13 pozycji zwartych (monografie, edycje źródłowe, katalogi), ponad 100 artykułów i studiów, publikowanych w kraju, Niemczech, Czechach i Ukrainie. Zajmuje się archiwami śląskimi, miastami na średniowiecznym Śląsku, biografistyką Śląska, edytorstwem źródeł średniowiecznych i nowożytnych, dyplomatyką średniowiecznego Śląska i Pomorza. Do najważniejszych publikacji należą^[7]

• Studia z dziejów Europy Zachodniej i Śląska, Wrocław 1995.
• Katalog dokumentów przechowywanych w archiwach państwowych Dolnego Śląska, Wrocław 1991.
• Trzy źródła do dziejów społeczno-gospodarczych średniowiecznego Śląska, Wrocław 1995.
• Nieznany rocznik świdnicki z pierwszej połowy XVI wieku, Wrocław-Warszawa 1990.
• Dokumenty i kancelarie książąt głogowskich w latach 1250-1331, Wrocław 1988.
• Archiwum Państwowe we Wrocławiu: przewodnik po zasobie archiwalnym do 1945 roku, opracowanie zbiorowe, Wrocław 1996
• Inwentarze zbrojowni i arsenału księcia legnickiego Ludwika IV z lat 1662-1669, Legnica 1993.
• Źródła do dziejów Środy Śląskiej: 1201-1975, Wrocław 1986.
• Kancelaria biskupów wrocławskich do 1301 roku, Wrocław 1991.
• Cztery początki: dokumenty fundacyjne Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2002.
• Dzieje Powiatu Wrocławskiego, Wrocław 2002.
• Wykaz szlachty chrześcijańskiej z kampanii tureckiej 1566 roku, Poznań-Wrocław 2002.
• Środa Śląska: dzieje miasta wina i skarbów, Wrocław 2006.
• Dzieje Parafii Św. Maurycego na Przedmieściu Oławskim we Wrocławiu : od początków osady walońskiej – poprzez czas Festung Breslau – do współczesności, Wrocław 2007.
• Od Rusi Kijowskiej do Rosji współczesnej: stan stosunków polsko-rosyjskich w obowiązujących podręcznikach do liceów i szkół wyższych, Wrocław 2008.
• Dzieje Parafii Świętej Elżbiety przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, Wrocław 2008.
• Najstarszy kopiarz książąt oleśnickich i kozielsko-bytomskich, Wrocław 2012

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Prof. dr hab. Rościsław Żerelik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-01-24] .
• Rościsław Żerelik: Bibliografia w LitDok Europa Środkowo-Wschodnia / Instytut Herdera w Marburgu
• Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 5, Nr 6a (39) czerwiec 1999 - 7/11, s. 5.