Rościsław Włodzimierzowic
| kniaź wołyński, Wielkiego Rostowa i Tmutarkania | |
| książę wołyński | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| książę tmutarakański | |
| Okres | |
| Poprzednik | Gleb Światosławowicz |
| Następca | Gleb Światosławowicz |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | ok. 1038 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | otrucie |
| Miejsce spoczynku | Sobór Bogorodzicy w Tmutarakaniu |
| Ojciec | |
| Matka | Anna Aleksandra |
| Małżeństwo | Anna Lankijska |
| Dzieci | |
Rościsław Włodzimierzowic (ur. ok. 1038, zm. 3 lutego 1067 w Tmutarakaniu) – książę tmutarakański (1064-1066), syn Włodzimierza Jarosławowicza, wnuk Jarosława Mądrego, kniaź-izgoj.
Życiorys
Część badaczy uważa, że był księciem w Rostowie i Suzdalu, a potem w Włodzimierzu Wołyńskim.
Ożenił się z Anną, córką węgierskiego księcia Beli (późniejszego króla Beli I)[1]. Przypuszczalnie po śmierci Jarosława Mądrego otrzymał w spadku Grody Czerwieńskie i Księstwo Halickie (później tymi ziemiami władali jego synowie Ruryk, Wołodar i Wasylko).
W 1060 był zmuszony opuścić Wołyń, napadł więc w 1064 na Tmutarakań i wyrzucił stamtąd swojego przyrodniego brata Gleba Światosławowicza. Prowadził wojny z plemionami kaukaskimi, część z nich sobie podporządkował. Podczas uczty w Chersonezie został otruty przez agentów Bizancjum, które obawiało się wzrostu jego władzy. Pochowany w soborze Bogorodzicy w Tmutarakaniu.
Przypisy
Bibliografia
- Encykłopedija ukrajinoznawstwa. T. 7. Lwów 2000, s. 2622. ISBN 5-7707-4048-5.