Rościsław Włodzimierzowic

Rościsław Włodzimierzowic
kniaź wołyński, Wielkiego Rostowa i Tmutarkania
książę wołyński
Okres

od 1057
do 1064

Poprzednik

Igor Jarosławowicz

Następca

Jaropełk Piotr

książę tmutarakański
Okres

od 1064
do 3 lutego 1067

Poprzednik

Gleb Światosławowicz

Następca

Gleb Światosławowicz

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowicze

Data urodzenia

ok. 1038

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1067
Tmutarakań

Przyczyna śmierci

otrucie

Miejsce spoczynku

Sobór Bogorodzicy w Tmutarakaniu

Ojciec

Włodzimierz Jarosławowicz

Matka

Anna Aleksandra

Małżeństwo

Anna Lankijska

Dzieci

Ruryk, Wołodar, Wasylko

Rościsław Włodzimierzowic (ur. ok. 1038, zm. 3 lutego 1067 w Tmutarakaniu) – książę tmutarakański (1064-1066), syn Włodzimierza Jarosławowicza, wnuk Jarosława Mądrego, kniaź-izgoj.

Życiorys

Część badaczy uważa, że był księciem w Rostowie i Suzdalu, a potem w Włodzimierzu Wołyńskim.

Ożenił się z Anną, córką węgierskiego księcia Beli (późniejszego króla Beli I)[1]. Przypuszczalnie po śmierci Jarosława Mądrego otrzymał w spadku Grody Czerwieńskie i Księstwo Halickie (później tymi ziemiami władali jego synowie Ruryk, Wołodar i Wasylko).

W 1060 był zmuszony opuścić Wołyń, napadł więc w 1064 na Tmutarakań i wyrzucił stamtąd swojego przyrodniego brata Gleba Światosławowicza. Prowadził wojny z plemionami kaukaskimi, część z nich sobie podporządkował. Podczas uczty w Chersonezie został otruty przez agentów Bizancjum, które obawiało się wzrostu jego władzy. Pochowany w soborze Bogorodzicy w Tmutarakaniu.

Przypisy

  1. Antoni Mironowicz, Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2003, s. 86, ISBN 83-89031-39-6, OCLC 830464532.

Bibliografia