Robert Bednorz
Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Robert Bednorz (ur. 18 maja 1882 w Grzybowicach, zm. 6 kwietnia 1973 w Wiesbaden) – śląski rzeźbiarz.
Życiorys
Był nadwornym rzeźbiarzem von Donnersmarcków. Kształcił się we wrocławskiej Królewskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła i w Berlinie w mistrzowskiej klasie rzeźby u prof. Carla Manzela. W 1910 r. otrzymał roczną nagrodę Rom Preis- najwyższe wyróżnienie państwa pruskiego dla szczególnie zdolnych młodych rzeźbiarzy, za rzeźbę Bacchantenrelief, W latach 1924-1932 był profesorem w Królewskiej Szkole Sztuki i Rzemiosła we Wrocławiu aż do jej zamknięcia. Artysta mieszkał wraz z pierwszą żoną Marią w modernistycznym budynku zaprojektowanym przez Adolfa Radinga przy ul.Tramwajowej 2b (dawniej Uechtritzweg) we Wrocławiu. W latach 1941-1943 został powołany na stanowisko profesora rzeźby w Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau, W okresie III Rzeszy część prac Roberta Bednorza uznano za prace zdegenerowane i objęto je zakazem wystawiania[1].
Po ucieczce przed nacierającą Armią Czerwoną działał jako rzeźbiarz w Wiesbaden.
Był członkiem Związku Śląskich Artystów (Künstlerbund Schlesien), laureatem Federalnego Krzyża Zasługi (1952) i Górnośląskiej Nagrody Kulturalnej (1966).
Imię Roberta Bednorza nosi Szkoła Podstawowa Nr 32 w Zabrzu-Grzybowicach.
Wybrane dzieła
- Siedząca Madonna z Dzieciątkiem dla kaplicy leśnej zaprojektowanej przez Hansa Poelziga na zlecenie Hrabiny von Praschma z Niemodlina (1905r.)
- Projekt krzyży w kwaterze żołnierzy niemieckich poległych podczas I wojny światowej pochowanych na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu
- Relief z wapienia dla elektrowni wodnej we Wrocławiu symbolizujący moc elektryczności, nad głównym wejściem do turbinowni (1922)
- Pięć figur z czerwonego porfiru dla gimnazjum w Zabrzu; Heroiczny, Poezja, Nauka, Proza, Waleczny(1927-1928)
- Fontanna z rzeźbą Ateny przy Pawilonie Czterech kopuł we Wrocławiu (1913)
- Płaskorzeźba przedstawiająca kobietę z ptakiem, w zbiorach Muzeum Historycznego we Wrocławiu
- Pomnik Ottona von Bismarcka w Opolu
Przypisy
- ↑ Spielvogel Izabela i inni, Spotkania z Zabytkami, 2015 .