Robert Curbeam
| ||
 Robert Lee Curbeam Jr. (2001) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1962 Baltimore (Maryland) | |
| Narodowość | amerykańska | |
| Funkcja | specjalista misji | |
| Łączny czas misji kosmicznych | 37 dni 14 godzin 31 minut i 25 sekund | |
| Misje | STS-85, STS-98, STS-116 | |
| Stopień wojskowy | komandor porucznik United States Navy | |
| Wyuczony zawód | pilot wojskowy | |
Robert Lee Curbeam Jr. (ur. 5 marca 1962 w Baltimore, stan Maryland, USA) – inżynier, komandor porucznik, amerykański astronauta.
Wykształcenie oraz służba wojskowa
- 1980 – ukończył szkołę średnią (Woodlawn High School) w Baltimore, stan Maryland.
- 1984 – został absolwentem Akademii Morskiej Stanów Zjednoczonych w Annapolis (United States Naval Academy) otrzymując licencjat z aeronautyki. Następnie wstąpił do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Tam skierowano go na wstępne przeszkolenie lotnicze.
- 1985 – zdobył kwalifikacje pilota lotnictwa morskiego.
- 1986-1991 – został skierowany do służby w 11 eskadrze myśliwców stacjonującej na lotniskowcu USS Forrestal (CV-59). Uczestniczył w rejsach bojowych po Morzu Śródziemnym, Morzu Karaibskim, Oceanie Lodowatym i Oceanie Indyjskim. Będąc w tej jednostce został przyjęty w 1989 do Szkoły Myśliwców Lotnictwa Morskiego „TOPGUN” (Navy Fighter Weapons School „Topgun”). Ukończył ją w grudniu 1991. Równolegle w 1990 uzyskał tytuł magistra inżynierii lotniczej w Podyplomowej Szkole Marynarki Wojennej (U.S. Naval Postgraduate School) w Monterey. Rok później na tej samej uczelni otrzymał tytuł inżyniera dyplomowanego w zakresie techniki lotniczej i kosmicznej.
- 1991-1994 – w grudniu 1991 został przeniesiony do dyrektoriatu testów samolotów szturmowych (Strike Aircraft Test Directorate), gdzie zajmował się projektowaniem uzbrojenia do samolotu F-14A/B.
- 1994 – w sierpniu powrócił do Akademii Morskiej Stanów Zjednoczonych. Był tam instruktorem na wydziale broni i projektowania systemów.
Kariera astronauty
- 1994 – 8 grudnia został przyjęty do 15 grupy astronautów NASA.
- 1996 – zakończył przeszkolenie podstawowe i uzyskał kwalifikacje specjalisty misji. Później pracował w Biurze Astronautów NASA w dziale wsparcia komputerowego (Computer Support Branch).
- 1997 – w sierpniu na pokładzie wahadłowca kosmicznego Discovery wziął udział w misji STS-85. Został też wyznaczony do wyprawy STS-99 realizującej zadania w ramach budowy ISS.
- 1999 – we wrześniu został przeniesiony do załogi STS-98. Zastąpił w niej astronautę Marka Lee.
- 2001 – w lutym na pokładzie Atlantisa wziął udział w blisko 12-dniowej misji STS-98, w czasie której pracował na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Po tej misji został szefem wydziału łączności z załogami przebywającymi na ISS oraz amerykańskich wahadłowcach (CAPCOM Branch).
- 2002 – 27 lutego został mianowany specjalistą misji w załodze wyprawy STS-116. Start wahadłowca był zaplanowany 30 maja 2003. Po katastrofie wahadłowca Columbia plan lotów został jednak gruntownie zmieniony, a misję przesuwano wielokrotnie.
- 2006 – w grudniu uczestniczył w misji STS-116.
Pracował na różnych kierowniczych stanowiskach w NASA, m.in. był zastępcą dyrektora Wydziału Lotów Załogowych (Flight Crew Operations).
W listopadzie 2007 opuścił NASA i marynarkę, by podjąć pracę w sektorze prywatnym.
Loty kosmiczne
STS-85 (Discovery F-23);
W swoją pierwszą kosmiczną misję udał się na pokładzie wahadłowca Discovery 7 sierpnia 1987. Wyprawą dowodził Curtis Brown, a pilotem był Kent Rominger. Funkcję specjalisty misji, tak jak i Curbeam, pełnili również: Nancy Jan Davis (MS-1), Stephen Robinson (MS-3). Kanadyjski astronauta Bjarni Tryggvason był natomiast specjalistą ładunku (PS-1). Zasadniczym zadaniem w programie lotu było wyniesienie na orbitę satelity do badania atmosfery Ziemi CRISTA-SPAS (Cryogenic Infrared Spectrometers and Tel Copes for the Atmosphere) i sprowadzenie go później do ładowni wahadłowca. Poza tym testowano prototyp manipulatora (JEMRMS) dla japońskiego modułu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Przeprowadzono również ponad 20 badań i eksperymentów naukowych z dziedziny medycyny i ekologii. Astronauci prowadzili również obserwacje komety Hale’a-Boppa. Powrót astronautów na Ziemię nastąpił 19 sierpnia 1997. Wahadłowiec Discovery wylądował w KSC na Przylądku Canaveral na Florydzie.
STS-98 (Atlantis F-23);
7 lutego 2001 udał się w kosmos po raz drugi jako specjalista misji (MS-1) na pokładzie wahadłowca Atlantis. Wyprawą dowodził Kenneth Cockrell, a pilotem wahadłowca był Mark Polansky. Funkcję specjalisty misji pełnili również Marsha Ivins (MS-2) oraz Thomas Jones (MS- 3). Podstawowym zadaniem załogi było dostarczenie na Międzynarodową Stację Kosmiczną modułu Destiny. Dwa dni później – 9 lutego – prom przycumował do ISS. 10 lutego Curbeam oraz Thomas Jones przez ponad 7,5 godziny pracowali na zewnątrz stacji orbitalnej. W tym czasie przy pomocy manipulatora RMS Marsha Ivins przemieściła z ładowni moduł Destiny i przyłączyła go do ISS, a obaj astronauci połączyli go ze stacją kablami energetycznymi i hydraulicznymi. Podczas drugiego, blisko 7-godzinnego spaceru kosmicznego, który miał miejsce 12 lutego Curbeam i Jones m.in. zainstalowali na nowym module łącznik PMA-2. Dwa dni później podczas trzeciego wyjścia w otwarty kosmos obaj astronauci przez ponad 5 godzin skontrolowali połączenia hydrauliczne systemu chłodzenia Destiny, zainstalowali nową antenę oraz przetestowali mały plecak napędowy SAFER (Simplified Aid For EVA Rescue). 16 lutego prom odłączył się od stacji orbitalnej i po dwukrotnym przesuwania terminu 20 lutego wylądował w bazie Edwards w Kalifornii.
STS-116 (Discovery);
Nagrody i odznaczenia
- dwa medale marynarki wojennej USA „Za wzorową służbę” (Navy Commendation Medal),
- medal sił zbrojnych USA za operacje militarne (Armed Forces Expeditionary Medal),
- medal „Za służbę w obronie narodu” (National Defense Service Medal),
- baretka „Za udział w operacjach sił morskich” (Sea Service Deployment Ribbon)
Wykaz lotów
| Loty kosmiczne, w których uczestniczył Robert L. Curbeam. | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| № | Data startu | Statek kosmiczny | Data lądowania | Statek kosmiczny | Funkcja | Czas trwania |
| 1 | Discovery F-23 | Discovery F-23 | (MS-2) | |||
| 2 | Atlantis F-23 | Atlantis F-23 | (MS-1) | |||
| 3 | Discovery F-33 | Discovery F-33 | ||||
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NASA: Relacja z lądowania misji STS-116 (ang.). [dostęp 2010-09-14].
Linki zewnętrzne
- Biografia na stronie NASA (ang.).
- Biogram na stronie Spacefacts (ang.).
Media użyte na tej stronie
The STS-116 patch design signifies the continuing assembly of the International Space Station (ISS). The primary mission objective is to deliver and install the P5 truss element. The P5 installation will be conducted during the first of three planned spacewalks, and will involve use of both the shuttle and station robotic arms. The remainder of the mission will include a major reconfiguration and activation of the ISS electrical and thermal control systems, as well as delivery of Zvezda Service Module debris panels, which will increase ISS protection from potential impacts of micro-meteorites and orbital debris. In addition, a single expedition crewmember will launch on STS-116 to remain onboard the station, replacing an expedition crewmember that will fly home with the shuttle crew. The crew patch depicts the space shuttle rising above the Earth and ISS. The United States and Swedish flags trail the orbiter, depicting the international composition of the STS-116 crew. The seven stars of the constellation Ursa Major are used to provide direction to the North Star, which is superimposed over the installation location of the P5 truss on ISS. The NASA insignia design for shuttle space flights is reserved for use by the astronauts and other official use as the NASA Administrator may authorize. Public availability has been approved only in the form of illustrations by the various news media. When and if there is any change in this policy, which is not anticipated, such will be publicly announced.
The mission patch for STS-85 is designed to reflect the broad range of science and engineering payloads on the flight. The primary objectives of the mission were to measure chemical constituents in Earth's atmosphere with a free-flying satellite and to flight-test a new Japanese robotic arm designed for use on the International Space Station (ISS). STS-85 was the second flight of the satellite known as Cryogenic Infrared Spectrometers and Telescopes for the Atmosphere-Shuttle Pallet Satellite-2 CRISTA-SPAS-02. CRISTA, depicted on the right side of the patch pointing its trio of infrared telescopes at Earth's atmosphere, stands for Cryogenic Infrared Spectrometers and Telescopes for the Atmosphere. The high inclination orbit is shown as a yellow band over Earth's northern latitudes. In the Space Shuttle Discovery's open payload bay an enlarged version of the Japanese National Space Development Agency's (NASDA) Manipulator Flight Demonstration (MFD) robotic arm is shown. Also shown in the payload bay are two sets of multi-science experiments: the International Extreme Ultraviolet Hitchhiker (IEH-02) nearest the tail and the Technology Applications and Science (TAS-01) payload. Jupiter and three stars are shown to represent sources of ultraviolet energy in the universe. Comet Hale-Bopp, which was visible from Earth during the mission, is depicted at upper right. The left side of the patch symbolizes daytime operations over the Northern Hemisphere of Earth and the solar science objectives of several of the payloads.
This is the insignia for STS-98, which marks a major milestone in assembly of the International Space Station (ISS). Atlantis' crew will deliver the United States Laboratory, Destiny, to the ISS. Destiny will be the centerpiece of the ISS, a weightless laboratory where expedition crews will perform unprecedented research in the life sciences, materials sciences, Earth sciences, and microgravity sciences. The laboratory is also the nerve center of the Station, performing guidance, control, power distribution, and life support functions. With Destiny's arrival, the Station will begin to fulfill its promise of returning the benefits of space research to Earth's citizens. The crew patch depicts the Space Shuttle with Destiny held high above the payload bay just before its attachment to the ISS. Red and white stripes, with a deep blue field of white stars, border the Shuttle and Destiny to symbolize the continuing contribution of the United States to the ISS. The constellation Hercules, seen just below Destiny, captures the Shuttle and Station's team efforts in bringing the promise of orbital scientific research to life. The reflection of Earth in Destiny's window emphasizes the connection between space exploration and life on Earth.
STS-116 Shuttle Mission Imagery