Robert Eitner

Robert Eitner (ur. 22 października 1832 we Wrocławiu, zm. 2 lutego 1905 w Templin^[1][2]) – niemiecki muzykolog.

Życiorys

Uczył się prywatnie u Moritza Brosiga we Wrocławiu^[1][2]. W latach 1853–1882 pracował w Berlinie jako nauczyciel, od 1863 roku prowadził własną szkołę muyczną^[1]. Współzałożyciel Gesellschaft für Musikgeschichte (1868), przez wiele lat pełnił funkcję jego sekretarza^[1]. Był redaktorem wydawanych przez to towarzystwo czasopism „Monatschefte für Musikgeschichte” (od 1869) i „Publikationen älter praktischer und theoretischer Musikwerke” (od 1873)^[2]. Był też współpracownikiem Allgemeine Deutsche Biographie^[1].

Przygotował liczne wydania źródłowe do historii muzyki, szczególnie XVI i XVII wieku, przyczynił się też do usystematyzowania badań leksykograficznych^[1]. Jego głównymi dziełami były Biographisch-Bibliograsphisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten der Christlichen Zeitrechnung bis zur Mitte des neunzehten Jahrhunderts (10 tomów, wyd. Lipsk 1900–1904) oraz Miscellanea Musicae Biobibliographica (4 tomy, wyd, 1912–1916; wyd. 2 zrewid. 1959–1960)^[2]. Był też autorem prac Verzeichnis neuer Ausgaben alter Musikwerke aus der frühesten Zeit bis zum Jahre 1800 (wyd. Berlin 1871), Bibliographie der Musik-Sämmelwerke des XVI. und XVII. Jahrhunderts (wyd. Berlin 1877), Die Oper von ihren ersten Anfängen bis 1750 (3 tomy, wyd. Berlin 1881–1885), Bücherverzeichnis der Musik-Literatur aus den Jahren 1839 bis 1846 im Anschluss an Becker und Büchtig (wyd. Berlin 1885), Quellen- und Hilfswerke beim Studium der Musikgeschichte (wyd. Lipsk 1891) i Buch- und Musikalienhandler, Buch- und Musikaliendrucker nebst Notenstecher, nur die Musikbetreffend (wyd. Lipsk 1904)^[2].

Zajmował się także kompozycją, napisał m.in. operę Judith, fantazję fortepianową na temat Tristana i Izoldy Wagnera, a także pieśni^[2].

Przypisy