Robert Franciszek Guérin du Rocher

Błogosławiony
Robert Franciszek Guérin du Rocher (SJ)
Robert-François Guérin du Rocher
męczennik
Data i miejsce urodzenia

23 października 1736
Repas

Data i miejsce śmierci

3 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

3 września

Robert Franciszek Guérin du Rocher SJ, (fra.) Robert-François Guérin du Rocher (ur. 23 października 1736 w Repas, zm. 3 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich okresu francuskiej rewolucji[1][2].

Urodził się w miejscowości Repas należącej do diecezji Séez[2]. Do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego wstąpił po studiach w Caen, 25 września 1752 roku w Paryżu[2][3]. W pięć lat później podjął działalność dydaktyczną w kolegium w Nevers, a od 1761 roku był wykładowcą literatury w Eu[2][3]. Po kasacie zakonu, w 1762 podjął działalność misyjną na Bliskim Wschodzie[2]. Rozwiązanie zakonu uniemożliwiło Robertowi Franciszkowi Guérin du Rocher złożenie profesji[3]. Czas pracy jako misjonarz godził z pracą badawczą[2]. W latach 1769 i 1773 był proboszczem w Salonikach, aż do likwidacji misji z rozkazu tureckiego sułtana[2][3]. Studia teologiczne miał ukończyć w czasie pobytu w Polsce i tu także miał przyjąć święcenia kapłańskie[2]. W Paryżu opublikował Lettre d`un missionaire Apostolique... touchant l`ètat... de la religion parmisles Grecs[2]. Współuczestniczył w przygotowaniu Traité historique et dogmatique de la vraie religion Jana Mikołaja Grou[2]. Duszpasterzował pełniąc obowiązki ojca duchownego Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny przy Rue du Bac od 1782 roku pełnił posługę jako kapelan szpitala La Salpêtrière[2][3][4].

1791 roku odmówił złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru i w rok później 13 sierpnia 1792 roku został aresztowany razem z bratem Piotrem, u którego się schronił i kuzynem Jakubem de la Lande[2][3]. Uwięzieni zostali w prowizorycznym więzieniu utworzonym z kościoła i zabudowań przy seminarium Saint Firmin (św. Firmina)[2][5]. Wszyscy trzej padli ofiarą tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych[6].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim, zaś jezuici wspominają go także 19 stycznia[3].

Robert Franciszek Guérin du Rocher znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[1][7].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 324. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 339. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c d e f g Den salige Robert Guérin du Rocher (1736-1792) (norw.). [dostęp 2011-03-12].
  4. ↑ Robert Guérin du Rocher – Męczennik podczas rewolucji francuskiej. [dostęp 2011-03-12].
  5. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 335. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  7. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników – ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2011-03-12].