Robert Gadocha
.jpg) Robert Gadocha (1973) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 stycznia 1946 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||
Robert Gadocha (ur. 10 stycznia 1946 w Krakowie) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika lub napastnika, a następnie trener, reprezentant kraju, złoty medalista olimpijski z 1972 i srebrny medalista Mistrzostw Świata 1974.
Kariera klubowa
Wychowanek Garbarni Kraków (1957–1965). Seniorską karierę piłkarską rozpoczął w Wawelu Kraków (1965–1966), następnie przeszedł do Legii Warszawa (1967–1975), z którą dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Polski (1969, 1970), a raz Puchar Polski (1973). W ekstraklasie rozegrał łącznie 206 spotkań, zdobywając w nich 72 bramki. W sezonie 1969/1970 dotarł z Legią do półfinału Pucharu Europy, a w sezonie 1970/1971 do ćwierćfinału tych rozgrywek.
W 1975 uzyskał od władz zgodę na wyjazd z kraju i przeniósł się do Francji, gdzie przez dwa sezony występował w FC Nantes. W sezonie 1976/1977 sięgnął z tą drużyną po mistrzostwo Francji. W Première Division rozegrał 45 meczów, strzelając 8 goli. Karierę kończył w Stanach Zjednoczonych. Występował kolejno w: Chicago Sting (1978), Hartford Hellios (1980–1982) i amatorsko w Sarasota Venice (1992–1995).
Kariera reprezentacyjna
W seniorskiej reprezentacji Polski zadebiutował 28 lipca 1967 na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu w – przegranym 0:1 – eliminacyjnym meczu do Igrzysk Olimpijskich 1968 przeciwko ZSRR. W 1972 został mistrzem olimpijskim, a w trakcie turnieju piłkarskiego wystąpił w 6 spotkaniach, zdobywając 3 bramki. Podczas mistrzostw świata 1974 zagrał we wszystkich 7 meczach, przyczyniając się do wywalczenia 3. miejsca. Nie zdobył co prawda żadnego gola, ale zaliczył aż siedem asyst, dzięki czemu znalazł się w „jedenastce turnieju” na pozycji lewoskrzydłowego. 10 września 1975 zagrał w pamiętnym meczu przeciwko Holandii na Stadionie Śląskim w Chorzowie (zwycięstwo 4:1), w którym zdobył jedną z bramek. Wyjazd z kraju spowodował zakończenie jego gry w kadrze narodowej. Ostatnie spotkanie rozegrał 26 października 1975 na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie w zremisowanym 0:0 pojedynku przeciwko Włochom w eliminacjach do Mistrzostw Europy 1976. W seniorskiej reprezentacji rozegrał 62 oficjalnych meczów międzypaństwowych i zdobył 16 goli.
Kontrowersje
Po dwóch pierwszych spotkaniach grupowych mistrzostw świata 1974 (dwie wygrane – 3:2 z Argentyną i 7:0 z Haiti) Polska zapewniła sobie awans do drugiej rundy, ale czekał ją jeszcze mecz z Włochami. Na zwycięstwie „biało-czerwonych” najbardziej zależało Argentynie, która właśnie ze „squadra azzurra” walczyła o wyjście z grupy („albicelestes” musieli pokonać Haiti i liczyć na porażkę Italii). Aby zmotywować Polaków do gry o zwycięstwo, Argentyńczycy obiecali im nagrodę w wysokości 24 000 dolarów amerykańskich (każdy z 22 piłkarzy mundialowej kadry oraz obydwu trenerów musiał oddać po tysiącu dolarów ze swojej premii za awans do drugiej rundy). Przekazania torby z pieniędzmi podjął się jeden z kluczowych zawodników – Rubén Ayala, a odbierającym po stronie polskiej był Iggy Boćwiński (urodzony w Argentynie syn polskich emigrantów, od końca lat 60. dyrektor oddziału linii lotniczych Pan Am w Warszawie, w 1974 będący blisko kadry Kazimierza Górskiego). Boćwiński przekazał pieniądze Robertowi Gadosze, który przyjął je rzekomo w imieniu całej drużyny, a w rzeczywistości zataił ten fakt przed kolegami i przywłaszczył sobie wszystkie środki. Oficjalnie sprawa wyszła na jaw w czerwcu 2004, po wywiadzie Grzegorza Laty z Przeglądem Sportowym (Lato dowiedział się tego na początku lat 80. bezpośrednio od Ayali, z którym grał w meksykańskim Atlante FC) i wywołała oburzenie w środowisku piłkarskim w Polsce, które w większości odwróciło się wówczas od byłego piłkarza. Z czasem ustalono również, że w torbie przekazanej Boćwińskiemu znajdowało się faktycznie 18 000 USD, bowiem 6 000 dolarów Ayala przywłaszczył sobie „za fatygę”. Ponadto okazało się, że w Argentynie sprawa zapłacenia Polakom za zwycięstwo nad Włochami przez piłkarzy reprezentacji „albicelestes” była znana od wielu lat[1][2][3][4][5]. W kwietniu 2013 Gadocha wszystkimu zaprzeczył, przedstawiając własną wersję zdarzeń[6].
Kariera trenerska
W 1995 pełnił funkcję asystenta selekcjonera reprezentacji Polski.
Sukcesy
Legia Warszawa
FC Nantes
Reprezentacja Polski
- Mistrzostwa Świata 1974: III miejsce
- Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972: złoty medal
Indywidualne
- Drużyna Gwiazd MŚ 1974
- Złote Buty redakcji Sportu: 1974
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1972)[7]
- Złota Odznaka PZPN (1972)[8]
Przypisy
- ↑ Jak Gadocha dolary na jabłka zamienił. przegladsportowy.pl, 2010-07-10. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
- ↑ To nasz największy mundialowy skandal. sport.wp.pl, 2010-07-09. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
- ↑ Robert Gadocha i dolary Argentyńczyków na MŚ w 1974 roku. eurosport.interia.pl, 2014-06-11. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
- ↑ Tłusty czwartek. Robert Gadocha, król dryblingu. Historia piłkarza wyklętego. sportowefakty.wp.pl, 2016-11-17. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
- ↑ Gadocha wziął pieniądze?!. forum.legionisci.com, 2004-07-26. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
- ↑ Gadocha przerywa milczenie: Moje nazwisko zostało zszargane!. hurkowski.wordpress.com, 2013-04-16. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
- ↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
- ↑ Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Autor: Peters, Hans / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Robert Gadocha, piłkarz reprezentacji Polski (1973)