Robert Gascoyne-Cecil (5. markiz Salisbury)

Robert Gascoyne-Cecil

Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1893 Hatfield
Data śmierci	23 lutego 1972
Przewodniczący Izby Lordów
Okres	od 1942 do 1945
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	lord Moyne
Następca	lord Addison
Przewodniczący Izby Lordów
Okres	od 1951 do 1957
Poprzednik	lord Addison
Następca	lord Home
Odznaczenia

Robert Arthur James Gascoyne-Cecil (ur. 27 sierpnia 1893, zm. 23 lutego 1972) – brytyjski arystokrata i polityk, najstarszy syn Jamesa Gascoyne-Cecila, 4. markiza Salisbury (syna premiera Wielkiej Brytanii lorda Salisbury’ego), i lady Cicely Gore, córki 5. hrabiego Arran. Popularnie nazywano go „Bobbety”.

Karierę polityczną rozpoczął w 1929 r., kiedy to został wybrany do Izby Gmin z okręgu South Dorset jako reprezentant Partii Konserwatywnej. Używał wtedy tytułu wicehrabiego Cranborne. W 1941 r., na podstawie „writ of acceleration”, przyznano mu jeden z parowskich tytułów ojca (barona Cecil of Essendon) i umożliwiono mu zasiadanie w Izbie Lordów. Po śmierci ojca w 1947 r. został 5. markizem Salisbury.

Był jednym z najbardziej prominentnych polityków konserwatywnych w latach 40. i 50., zajmował szereg stanowisk ministerialnych w rządach Churchilla, Edena i Macmillana. W latach 1935–1938 był podsekretarzem stanu w Foreign Office. W 1940 r. został Paymaster-General, a następnie ministrem ds. dominiów. W 1942 r. został ministrem kolonii. Następnie, jeszcze w tym samym roku, objął stanowiska Lorda Tajnej Pieczęci i przewodniczącego Izby Lordów. W 1943 r. ponownie został ministrem ds. dominiów, pozostając jednocześnie na czele izby wyższej. Utrzymał się na tych stanowiskach do wyborczej porażki konserwatystów w 1945 r.

Po powrocie konserwatystów do władzy w 1951 r. ponownie został przewodniczącym Izby Lordów (był nim do 1957 r.) i Lordem Tajnej Pieczęci (był nim do 1952 r.). W 1952 r. został ministrem ds. Wspólnoty Narodów, a następnie Lordem Przewodniczącym Rady. W marcu 1957 r. zrezygnował ze stanowisk rządowych.

Był gorącym zwolennikiem utrzymania w całości Imperium Brytyjskiego i zachowania dominującej pozycji białej mniejszości w rządach Południowej Afryki i Rodezji. Był również przeciwnikiem reformowania Izby Lordów. W 1961 r. został pierwszym przewodniczącym konserwatywnego Monday Club, który to urząd sprawował do swojej śmierci. W latach 1951–1971 był również Kanclerzem Uniwersytetu w Liverpoolu.

8 grudnia 1915 r. poślubił Elizabeth Vere Cavendish (22 stycznia 1897 – 5 czerwca 1982), córkę Richarda Fredericka Cavendisha i lady Moyry de Vere Beauclerk, córki 10. księcia St Albans. Robert i Elisabeth mieli razem trzech synów. Byli to:

• Robert Edward Peter Gascoyne-Cecil (24 października 1916 – 11 lipca 2003), 6. markiz Salisbury
• Michael Charles James Cecil (27 października 1918 – 27 października 1934)
• Richard Hugh Vere Cecil (31 stycznia 1924 – 12 sierpnia 1944)

Lord Salisbury był członkiem Tajnej Rady oraz kawalerem Orderu Podwiązki (od 1946 r.). W latach 1960–1972 był ponadto Kanclerzem tego orderu.

Linki zewnętrzne

• thepeerage.com
• Portrety lorda Salisburyego. npg.org.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-20)].