Robert Hue

Robert Hue
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 października 1946
Cormeilles-en-Parisis

Sekretarz generalny Francuskiej Partii Komunistycznej
Okres

od 1994
do 2001

Przynależność polityczna

PCF

Poprzednik

Georges Marchais

Następca

Marie-George Buffet

Robert Hue z działaczami PCF podczas kampanii wyborczej w 2010

Robert Georges Auguste Hue (ur. 19 października 1946 w Cormeilles-en-Parisis) – francuski polityk, działacz komunistyczny, od 1994 do 2001 sekretarz generalny Francuskiej Partii Komunistycznej, parlamentarzysta krajowy i europejski, dwukrotny kandydat w wyborach prezydenckich.

Życiorys

Pochodzi z rodziny działaczy komunistycznych, już jako nastolatek pomagał ojcu w dystrybucji partyjnej prasy. Sam do Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF) wstąpił w wieku 17 lat, w trakcie nauki w technikum[1]. W młodości zajmował się także działalnością muzyczną, pod pseudonimem Willy Barton występował z zespołem rockowym Les Rapaces[1]. Ukończył studia pielęgniarskie w Paryżu, po czym został zatrudniony w ośrodku zdrowia w Argenteuil.

Pierwszym objętym przez niego stanowiskiem w administracji publicznej był urząd mera Montigny-lès-Cormeilles. Merem tej miejscowości został w 1977, pięciokrotnie uzyskiwał reelekcję. Zrezygnował z pełnienia tej funkcji w 2009 – po 32 latach nieprzerwanego jej pełnienia. Robert Hue był także radnym regionu Île-de-France (1986–1988 i 1992–1993) oraz departamentu Val-d'Oise (1988–1998).

Stopniowo awansował także w strukturach Francuskiej Partii Komunistycznej. W 1987 wszedł w skład komitetu centralnego, a wkrótce do biura politycznego PCF[1]. W 1994 został sekretarzem generalnym tego ugrupowania[2], obejmując tym samym najwyższe stanowisko we władzach partii i zastępując na nim swojego politycznego patrona, Georges'a Marchais. W 1995 Robert Hue jako lider komunistów wystartował w wyborach prezydenckich. W pierwszej turze uzyskał 8,64% głosów[3]. Ten dość dobry wynik (lepszy od rezultatu André Lajoinie z 1988) pozwolił mu na przeprowadzenie szeregu reform organizacyjnych i programowych w swoim ugrupowaniu, m.in. otwierając je na nowe środowiska[1].

W wygranych przez lewicę wyborach parlamentarnych w 1997 Robert Hue uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego XI kadencji[4]. W 1999 został posłem do Parlamentu Europejskiego V kadencji. Zasiadał w Grupie Zjednoczonej Lewicy Europejskiej i Nordyckiej Zielonej Lewicy oraz w Komisji ds. Przemysłu, Handlu Zewnętrznego, Badań Naukowych i Energii. Z mandatu zrezygnował jednak po roku jego sprawowania[5].

W 2001 objął honorową funkcję prezydenta PCF, podczas gdy nowym sekretarzem generalnym została Marie-George Buffet[2]. W 2002 po raz drugi został kandydatem w wyborach prezydenckich, tym razem w pierwszej turze otrzymał poparcie na poziomie 3,37%[6]. Kilka tygodni później utracił mandat poselski, przegrywając w głosowaniu z kandydatem centroprawicy. W konsekwencji własnych porażek i po słabych wynikach wyborczych PCF w 2003 zrezygnował z piastowanego w tej partii stanowiska[2].

26 września 2004 Robert Hue został powołany w skład Senatu[7]. W listopadzie 2008 odszedł z rady krajowej PCF, a w grudniu tego samego roku powołał polityczne stowarzyszenie Nouvel espace progressiste[8]. W listopadzie 2009 założył nową partię pod nazwą Mouvement unitaire progressiste[9], dopuszczając przy tym możliwość zachowania członkostwa w innej formacji. 25 września 2011 uzyskał reelekcję w wyborach senackich[7].

Wybrane publikacje

  • Histoire d'un village du Parisis des origines à la Révolution (1981)
  • Du village à la ville (1986)
  • Montigny pendant la Révolution (1989)
  • Communisme: la mutation (1995)
  • Il faut qu'on se parle (1997)
  • Communisme: un nouveau projet (1999)

Przypisy

  1. a b c d Biographie de Robert Hue. evene.fr. [dostęp 2010-07-25]. (fr.).
  2. a b c Francuska Partia Komunistyczna na stronie france-politique.fr (fr.). [dostęp 25 lipca 2010].
  3. Élection présidentielle 1995. france-politique.fr. [dostęp 2010-07-25]. (fr.).
  4. Robert Hue na stronie Zgromadzenia Narodowego XI kadencji. [dostęp 2010-07-25]. (fr.).
  5. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2010-07-25].
  6. Élection présidentielle 2002. france-politique.fr. [dostęp 2010-07-25]. (fr.).
  7. a b Robert Hue na stronie Senatu. [dostęp 2011-09-27]. (fr.).
  8. Robert Hue fait un "premier pas" vers la création d'un nouveau parti. lemonde.fr, 9 grudnia 2008. [dostęp 2010-07-25]. (fr.).
  9. Robert Hue. webeconomie.com, 5 listopada 2009. [dostęp 2011-02-18]. (fr.).

Media użyte na tej stronie

Robert Hue Rennes 120404.jpg
Autor: , Licencja: CC BY 2.0
Robert Hue au meeting de François Hollande à Rennes le 4 avril 2012.
Hue-AK-ST2.jpg
Autor: Hegor, Licencja: CC BY-SA 3.0
Le sénateur MUP avec le vice-président du Conseil général de Seine-Saint-Denis Stéphane Troussel apportant leur soutien à la candidature d'Abdelhak Kachouri aux régionales 2010.