Robert Kendrick

Robert Kendrick
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1979
Fresno

Wzrost

190 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

2013

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

69 (20 lipca 2009)

Australian Open

1R (2007, 2009)

Roland Garros

2R (2009)

Wimbledon

2R (2006)

US Open

2R (2008, 2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

77 (4 lutego 2008)

Australian Open

1R (2004, 2007, 2008)

Roland Garros

1R (2007, 2009)

Wimbledon

2R (2009)

US Open

QF (2007)

Robert Bradley Kendrick (ur. 15 listopada 1979 w Naples) – amerykański tenisista.

Kariera tenisowa

Do zawodowego grona tenisistów przystąpił w 2000 roku, natomiast w 2013 roku zakończył zawodową karierę.

Pierwszy kontakt z rakietą tenisową miał w wieku pięciu lat. Do zawodowego grona tenisistów przystąpił w dwudziestym roku życia. Przez pierwsze lata swojej kariery grywał głównie w turniejach rangi ITF Men's Circuit. Później rozpoczął grę w zawodach kategorii ATP Challenger Tour, a w 2001 roku zadebiutował w rozgrywkach ATP World Tour, w Auckland. W roku 2001 po raz pierwszy przystąpił do wielkoszlemowego turnieju, Wimbledonu, lecz odpadł w eliminacjach. Podobnie było również w US Open, natomiast grze podwójnej zagrał w turnieju głównym odpadając w I fazie rozgrywek. Tego roku wygrał turnieje ATP Challenger Tour w deblu w Aptos, wspólnie Brandonem Hawkiem oraz w Kerrville ponownie grając razem z Hawkiem.

W roku 2002 w Australian Open, French Open, jak i US Open Amerykanin nie przebrnął kwalifikacji, a do Wimbledonu nie przystąpił. Tego samego roku zdobył tytuł singlowy ATP Challenger Tour w Tulsie, pokonując w finale 6:3, 6:3 Daniela Mela. W deblu wygrał w San Antonio, będąc wtedy w parze z Diegiem Ayalą.

Sezon 2003 Amerykanin rozpoczął od półfinału imprezy rangi ATP World Tour w Delray Beach, przechodząc najpierw kwalifikacje. W turnieju głównym, walcząc o finał imprezy, uległ swojemu rodakowi, późniejszemu zwycięzcy rozgrywek, Janowi-Michaelowi Gambillowi 3:6, 6:2, 6:7(5). Wcześniej, w San José zagrał w finale w grze podwójnej. Ostatecznie wraz z Paulem Goldsteinem nie sprostał w walce o tytuł mistrzowski duetowi Lee Hyung-taikUładzimir Wałczkou przegrywając 5:7, 6:4, 3:6. Później awansował do turnieju głównego Wimbledonu, lecz w I rundzie przegrał z Felicianem Lópezem. Latem wystartował po raz pierwszy w rozgrywkach rangi ATP Masters Series, w Cincinnati.

W 2004 roku Kendrick wywalczył tytuł w zawodach ATP Challenger Tour w Austin pokonując w finale Wesleya Whitehousa 7:5, 6:7, 6:2.

W sezonie 2006 Kendrick wygrał w grze singlowej turniej ATP Challenger Tour w Forest Hills. W lipcu 2006 roku wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w grze deblowej w Newport. Partnerem Amerykanina był wówczas Jürgen Melzer. W finale turnieju pokonali duet Jeff CoetzeeJustin Gimelstob 7:6(3), 6:0. Na trawiastych kortach Wimbledonu awansował do II rundy. W walce o III fazę rozgrywek przegrał z Rafaelem Nadalem 7:6(4), 6:3, 6:7(2), 5:7, 4:6. Na koniec roku zwyciężył podczas turniejów ATP Challenger Tour w singlu w Puebli, a w deblu w Calabasas.

Sezon 2007 rozpoczął od I rundy w Melbourne. Potem wygrał w Dallas rozgrywki z cyklu ATP Challenger Tour. W grze podwójnej doszedł do półfinałów imprez w San José i Houston (oba turnieje rangi ATP World Tour). Do końca roku wygrał jeszcze (w singlu) zawody ATP Challenger Tour w Calabasas oraz w Knoxville. W międzyczasie uzyskał ćwierćfinał w grze podwójnej w US Open. Potem zagrał w półfinale turnieju gry podwójnej w Tokio. Na koniec roku wygrał deblowe zmagania ATP Challenger Tour w Sacramento.

W roku 2008, w singlu, wygrał turnieje ATP Challenger Tour w Louisville oraz Nashville. W deblu po raz drugi z rzędu zagrał w półfinale deblowych zmagań w Tokio.

Sezon 2009 zaczął od I rundy w Australian Open. We French Open doszedł do II fazy rozgrywek, a w Wimbledonie odpadł w I rundzie. W US Open osiągnął II rundę.

W październiku 2010 roku Amerykanin wygrał swój ósmy turniej ATP Challenger Tour w grze podwójnej, w Tiburónie. Wspólnie z Travisem Rettenmaierem pokonali w pojedynku finałowym parę Ryler DeHeartPierre-Ludovic Duclos. Na początku listopada Kendrick wygrał zawody ATP Challenger Tour w Charlottesville, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W singlu pokonał w finale Michaela Shabaza, natomiast w deblu triumfował razem z Donaldem Youngiem, po zwycięstwie nad parą Ryler DeHeart–Duclos.

Podczas French Open z 2011 roku Kendrick przyjmował niedozwolony stymulant, za co otrzymał karę rocznej dyskwalifikacji[1].

Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Zwycięzca1.2002TulsaTwardaBrazylia Daniel Melo6:3, 6:3
Zwycięzca2.2004AustinTwardaPołudniowa Afryka Wesley Whitehouse7:5, 6:7, 6:2
Zwycięzca3.2006Forest HillsCeglanaFilipiny Cecil Mamiit6:2, 6:2
Zwycięzca4.2006PueblaTwardaArgentyna Leonardo Mayer7:5, 6:4
Zwycięzca5.2007DallasTwarda (hala)Niemcy Benedikt Dorsch6:3, 6:4
Zwycięzca6.2007CalabasasTwardaStany Zjednoczone Donald Young3:6, 7:6, 6:4
Zwycięzca7.2007KnoxvilleTwarda (hala)Stany Zjednoczone Kevin Kim3:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca8.2008LouisvilleTwarda (hala)Stany Zjednoczone Donald Young6:1, 6:1
Zwycięzca9.2008NashvilleTwarda (hala)Indie Somdev Devvarman6:3, 7:5
Zwycięzca10.2010CharlottesvilleTwarda (hala)Stany Zjednoczone Michael Shabaz6:2, 6:3

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (1–0)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca3.16 lipca 2006NewportTrawiastaAustria Jürgen MelzerPołudniowa Afryka Jeff Coetzee
Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
7:6(3), 6:0

Przypisy

  1. Roland Garros. Amerykański tenisista zawieszony na rok, Sport.pl [dostęp 2011-08-01] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.