Robert Koldewey

Ten artykuł od 2015-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Robert Koldewey

Robert Johann Koldewey (ur. 10 września 1855 w Blankenburgu, zm. 4 lutego 1925 w Berlinie) – niemiecki architekt i archeolog, sławę przyniosły mu prowadzone przez niego wykopaliska w Babilonie (w latach 1889-1917), których celem było przebadanie całości miasta.

Życiorys

Był samoukiem archeologiem-historykiem. Po ukończeniu gimnazjum w Braunschweig, Koldewey przeniósł się z rodziną do Altona w 1869, gdzie uczęszczał do Christianeum. Zdał maturę w 1875 roku. Studiował historię sztuki na uniwersytecie w Berlinie i Wiedniu.

W 1882 roku porzucił studia i przyłączył się do wyprawy archeologicznej badającej starożytne Assos, gdzie nauczył się technik eksploracyjnych oraz dokumentacji. Owocem prowadzonych przez niego wykopalisk w Babilonie było odkrycie zigguratu Etemenanki oraz Bramy Isztar. Rozwinął metodę „rozpoznawania” cegieł glinianych, z których były zbudowane Wiszące ogrody Semiramidy. Prowadził wykopaliska na terenie (dzisiejszego) Iraku, Azji Mniejszej, Grecji i Włoch.