Robert Kunicki

Robert August Kunicki
Jan Rozłucki
Ilustracja
rotmistrz rotmistrz
Data i miejsce urodzenia

1881
Złotonosza

Data i miejsce śmierci

29 października 1914
Mołotków

Przebieg służby
Lata służby

1914

Formacja

Legiony Polskie

Stanowiska

komendant szef Żandarmerii polowej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami

Robert August Kunicki ps. „Jan Rozłucki”[1] (ur. 1881 w Złotonoszy, zm. 29 października 1914 w Mołotkowie) – działacz socjalistyczny i niepodległościowy, rotmistrz Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari, komendant szef Żandarmerii Polowej przy cesarskiej i królewskiej Komendzie Legionów Polskich.

Życiorys

Urodził się w 1881 w Złotonoszy, w guberni połtawskiej[2][3][4].

Studiował przyrodoznawstwo na Uniwersytecie w Kijowie, a następnie w latach 1900-1904 weterynarię na Uniwersytecie w Dorpacie oraz w Charkowie. W 1908 pracował w Prywatnej Siedmioklasowej Szkole Handlowej w Suwałkach[5] W latach 1908-1912 był asystentem w Instytucie Weterynaryjnym w Charkowie. W 1912 habilitował się i objął jako docent kierownictwo działu zootechnologicznego w Okręgowej Stacji Doświadczalnej Rolniczej w Charkowie. Z dniem 1 stycznia 1914 objął katedrę w Akademii Rolniczej w Dublanach. Opublikował szereg prac naukowych z dziedziny mleczarstwa i hodowli bydła.

W czasie studiów w Charkowie został członkiem PPS (od 1905) oraz jej Organizacji Bojowej, w której ukończył kursy bojowe i pracował na jej rzecz jako technik. Po rozłamie w PPS pozostał w PPS-Frakcji Rewolucyjnej, a z czasem odsunął się od czynnej działalności w partii.

W momencie wybuchu I wojny światowej Kunicki znalazł się w oddziałach organizowanych przez J. Piłsudskiego. Razem z M. Dąbkowskim, Janem Jur-Gorzechowskim oraz Wacławem Harasymowiczem[6] opracował regulamin i instrukcję służbową żandarmerii. 15 września 1914 generał Rajmund Baczyński mianował go komendantem szefem Żandarmerii Polowej 1. Polskiego Legionu w randze komendanta kompanii i przydzielił do sztabu c. i k. Komendy 1-go Polskiego Legionu[7]. Razem z nią udał się na front karpacki. Prawdopodobnie 9 października 1914 otrzymał stopień rotmistrza żandarmerii[8]. Poległ 29 października 1914 w bitwie pod Mołotkowem[9][10][11]

Robert Kunicki był żonaty z Marią z Wimutów ps. „Malwina”, lekarką, działaczką socjalistyczną i niepodległościową, z którą miał córkę Joannę (1907–1943), psychologa, ofiarę obozu koncentracyjnego Auschwitz[2][a].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. Być może chodzi o Marię Prenier-Kunicką ur. w 1885, która dyplom lekarza uzyskała w 1915, mieszkała w Warszawie przy ul. Błogosławionego Ładysława z Gielniowa 18[12]. 26 października 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek Marii Prenier-Kunickiej o nadanie jej tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[13].

Przypisy

  1. Encyklopedia Wojskowa 1934 ↓, s. 671.
  2. a b Brzozowski 1971 ↓, s. 191–192.
  3. Encyklopedia Wojskowa 1934 ↓, s. 671, tu urodzony w 1881 w Zołotonoszy, w guberni połtawskiej.
  4. Tu podano, że urodził się w 1877. Ś. p. Robert Kunicki. „Panteon Polski”. 2, s. 14, listopad 1924. Lwów: Zarząd Okręgu Związku Legionistów Polskich we Lwowie. .
  5. Andrzej Matusiewicz Prywatna Siedmioklasowa Szkoła Handlowa w Suwałkach (1906–1914) [1].
  6. Po śmierci Kunickiego Harasymowicz został dowódcą Żandarmerii (St. Czerep II Brygada Legionów Polskich, Warszawa 2007, Bellona, s. 55.
  7. Rozkaz nr 376 c. k. Komendy 1-go Polskiego Legionu. [w:] Komenda Legionów (Dowództwo Polskiego Korpusu Posiłkowego), sygn. I.120.1.115 s. 52 [on-line]. Centralne Archiwum Wojskowe. [dostęp 2022-11-17].
  8. Mieczysław Wrzosek, Pierwszy oficerski akt nominacyjny przyszłego odrodzonego Wojska Polskiego, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3-4 (137-138), Warszawa 1991, s. 252-255 Robert Kunicki nie mógł być mianowany rotmistrzem 9 października 1914 ponieważ tego dnia, w Jakubowicach, Józef Piłsudski nadał stopnie oficerskie wyłącznie żołnierzom 1 Pułku Piechoty Legionów.
  9. VI Lista strat 1916 ↓, s. 23.
  10. Bitwa pod Mołotkowem 29 października 1914. „Panteon Polski”. 1, s. 12, październik 1924. Lwów: Zarząd Okręgu Związku Legionistów Polskich we Lwowie. .
  11. Według ks. J. Panasia (Pamiętniki kapelana Legionów Polskich. Lwów 1920, s. 30), rtm R. Kunickiego zastrzelił po bitwie kolega legionisty zastrzelonego w czasie bitwy przez Kunickiego za odmowę powrotu na pole walki.
  12. Konopka 1936 ↓, s. 1329.
  13. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-17]..
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922, s. 944.
  15. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-17]..
  16. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.
  17. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-17]..
  18. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-17]..

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Robert Kunicki, rotmistrz Legionów Polskich.jpg
Robert Kunicki, rotmistrz Legionów Polskich