Robert Majka

Robert Majka

Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1962 Przemyśl
Zawód, zajęcie	polityk, politolog
Alma Mater	Państwowa Wyższa Szkoła Wschodnioeuropejska w Przemyślu
Stanowisko	członek Trybunału Stanu (2015–2018), poseł na Sejm VIII kadencji (2018–2019)
Odznaczenia

Robert Majka (ur. 27 czerwca 1962 w Przemyślu^[1]) – polski polityk i politolog, działacz opozycji w PRL. Członek Trybunału Stanu (2015–2018) oraz poseł na Sejm VIII kadencji (2018–2019).

Życiorys

Syn Marii i Eugeniusza^[1]. W 1986 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu^[2]. W 2015 został absolwentem studiów licencjackich z zakresu nauk politycznych na Wydziale Nauk Społecznych Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu^[3].

W latach 80. związał się z opozycją antykomunistyczną^[2]. Był pracownikiem fizycznym, z powodów politycznych nie mógł podjąć stałego zatrudnienia. W 1981 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Od 1983 współpracował z Solidarnością Walczącą, której był przedstawicielem w województwie przemyskim^[2]. Brał udział w redagowaniu pism „Solidarność Walcząca” i „Wolna Polska”, a także organizowaniu manifestacji. Od 1986 zatrzymywany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. W 1988 został ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń za noszenie odznaki „Solidarności”. W grudniu 1988 brał udział w głodówce zorganizowanej we Wrocławiu, której uczestnicy domagali się zwolnienia osób więzionych z przyczyn politycznych w Europie Wschodniej^[2]. W lutym 1989 zorganizował pikietę w Zakładzie Płyt Pilśniowych w Przemyślu, zwołaną na rzecz uwolnienia więźniów politycznych w Czechosłowacji, co skutkowało utratą przez niego pracy. 4 czerwca 1989 protestował w pobliżu przemyskiego dworca kolejowego przeciwko wyborom kontraktowym, za udział w proteście ulicznym ukarany przez kolegium ds. wykroczeń grzywną^[2]. Od 1988, w związku ze swoją działalnością opozycyjną, był rozpracowywany przez funkcjonariuszy SB^[1].

Działał w istniejącej na początku lat 90. Partii Wolności. Od 1995 zatrudniony jako pracownik administracji samorządowej^[2]. W latach 2002–2006 był radnym Przemyśla, mandat uzyskał z listy Ligi Polskich Rodzin^[4]. Bezskutecznie kandydował do sejmiku podkarpackiego w 2006 z listy Prawa i Sprawiedliwości^[5] oraz w 2014 z listy Ruchu Narodowego^[6]. W wyborach parlamentarnych w 2015 bez powodzenia kandydował do Sejmu z ramienia komitetu wyborczego wyborców Kukiz’15 zorganizowanego przez Pawła Kukiza^[7]. W tym samym roku wybrany na członka Trybunału Stanu. W 2018 współpracował (do sierpnia) z partią Jana Zbigniewa Potockiego II Rzeczpospolita Polska^[8][9]. W wyborach samorządowych w tym samym roku ponownie bezskutecznie kandydował do sejmiku z listy RN^[10]. Po wyborach objął mandat poselski zwolniony przez Wojciecha Bakuna (wybranego na prezydenta Przemyśla)^[11][12], zostając posłem niezrzeszonym. W maju 2019 zasiadł w kole poselskim Konfederacja^[13], które opuścił przed końcem kadencji. W tym samym roku nie ubiegał się o poselską reelekcję.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2009 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[14], a w 2011 odznaką pamiątkową Krzyża Solidarności Walczącej^[2].

Został również kawalerem prywatnego Orderu Świętego Stanisława przyznanego mu przez Juliusza Nowinę-Sokolnickiego^[15]. Jest autorem poświęconej temuż publikacji pt. Nieznany prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Juliusz Nowina-Sokolnicki^[16].

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-11-21].