Robert Spitzer

Robert Leopold Spitzer
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1932
White Plains, Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 2015
Seattle, Waszyngton, Stany Zjednoczone

Zawód, zajęcie

psychiatra

Alma Mater

Uniwersytet Cornella

Robert Leopold Spitzer (ur. 22 maja 1932 w White Plains w stanie Nowy Jork, zm. 25 grudnia 2015 w Seattle w stanie Waszyngton[1]) – amerykański psychiatra żydowskiego pochodzenia, twórca klasyfikacji zaburzeń psychicznych DSM-III, która zrewolucjonizowała psychiatrię[2][3].

Dzieciństwo i edukacja

Robert Spitzer urodził się 22 maja 1932 roku w White Plains w stanie Nowy Jork. Był trzecim dzieckiem żydowskich rodziców – Benjamina Spitzera i Eshtery Pfeffer. Jego ojciec był inżynierem, który zaprojektował pierwsze urządzenie wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie do prześwietlania zębów. Jego matka była nauczycielką gry na fortepianie. Miał dwie siostry – Elaine i Louise. Gdy miał dwa lata, Elaine zmarła na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych[3].

W 1953 roku ukończył psychologię na Uniwersytecie Cornella. W 1957 roku uzyskał tytuł doktora medycyny na New York University School of Medicine. W latach 1958–1961 specjalizował się w zakresie psychiatrii w New York State Psychiatric Institute. W 1966 roku ukończył specjalizację z psychoanalizy na Uniwersytecie Columbia. W późniejszych latach stał się sceptyczny wobec psychoanalizy, którą zaczął traktować jako przeszkodę w rozwoju psychiatrii jako nauki empirycznej[2][4].

Działalność naukowa

Brał udział w pracach nad klasyfikacją zaburzeń psychicznych DSM-II, która ukazała się w 1968 roku. W 1973 roku przyczynił się do usunięcia homoseksualizmu z tej klasyfikacji. W 1974 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne powołało go na stanowisko przewodniczącego Zespołu Zadaniowego mającego opracować DSM-III[2][5]. W 1978 roku stworzył badawcze kryteria diagnostyczne[2]. Wydanie w 1980 roku opracowanej pod jego przewodnictwem klasyfikacji DSM-III formalnie zakończyło dominację psychoanalizy w amerykańskiej psychiatrii i zrewolucjonizowało diagnostykę psychiatryczną, a jemu samemu zapewniło miejsce w historii jako jednemu z najbardziej wpływowych psychiatrów XX wieku[2][3]. W 1983 roku został przewodniczącym Grupy Roboczej, która opracowała DSM-III-R[2]. Uczestniczył również w pracach nad DSM-IV[5]. Krytykował on proces powstawania DSM-5 za brak transparentności[6].

Spitzer był autorem około 300 artykułów naukowych. Do opracowanych przez niego powszechnie stosowanych narzędzi diagnostycznych należą m.in. Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia (SADS), Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID) i Primary Care Evaluation of Mental Disorders (PRIME-MD)[5].

Za swoją działalność naukową zyskał krajowe i międzynarodowe uznanie jako autorytet w diagnostyce i klasyfikacji zaburzeń psychicznych oraz otrzymał wiele nagród i odznaczeń m.in. Adolf Meyer Award (1987) i Award for Research in Psychiatry (1994) od Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego czy Thomas William Salmon Medal (2000) od New York Academy of Medicine[5].

W 2003 roku na łamach „Archives of Sexual Behavior” zostało opublikowanie badanie Spitzera wskazujące na możliwość zmiany orientacji seksualnej z homoseksualnej na heteroseksualną w wyniku terapii reparatywnej[7]. Stało się ono przedmiotem kontrowersji[5]. Metodologia badania została skrytykowana m.in. za tendencyjny dobór próby i poleganie na samoopisach oraz retrospektywnych danych[8][9][10]. W 2012 roku Spitzer przyznał, że fatalną wadą badania był brak możliwości oceny wiarygodności informacji pochodzących od jego uczestników o zmianie ich orientacji seksualnej. Przeprosił społeczność homoseksualną za niedowiedzione twierdzenie o skuteczności terapii reparatywnej oraz każdą osobę homoseksualną, która przez jego publikację zmarnowała czas i energię, poddając się tej terapii[11].

Do 2010 roku piastował stanowisko profesora psychiatrii na Uniwersytecie Columbia i kierownika Zakładu Badań Biometrycznych w New York State Psychiatric Institute[4][5].

Wybrane publikacje

Książki

  • Spitzer RL, Skodol AE, Gibbon M, Williams JBW (red.): DSM-III Case Book: A Learning Companion to the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Third Edition. Washington, DC: American Psychiatric Association, 1981. ISBN 0-89042-051-3.
  • Greist J, Spitzer RL, Jefferson JW (red.): Treatment of Mental Disorders. New York: Oxford University Press, 1982. ISBN 0-19-503107-5.
  • Spitzer RL, Williams JBW, Skodol AE (red.): International Perspectives on DSM-III: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Third Edition. Washington, DC: American Psychiatric Press, 1983. ISBN 0-88048-017-3.
  • Skodol AE, Spitzer RL (red.): An Annotated Bibliography of DSM-III. Washington, DC: American Psychiatric Press, 1987. ISBN 0-88048-257-5.
  • Spitzer RL, Gibbon M, Skodol AE, Williams JBW, First MB (red.): DSM-IV Casebook: A Learning Companion to the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition. Washington, DC: American Psychiatric Press, 1994. ISBN 0-88048-674-0.

Artykuły

Przypisy

  1. ↑ Robert Spitzer, ‘Most Influential Psychiatrist,’ Dies at 83. time.com, 2015-12-27. [dostęp 2015-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-27)].
  2. ↑ a b c d e f Shorter E: A Historical Dictionary of Psychiatry. New York: Oxford University Press, 2005, s. 284–5. ISBN 978-0-19-517668-1.
  3. ↑ a b c Decker HS: The Making of DSM-III: A Diagnostic Manual's Conquest of American Psychiatry. New York: Oxford University Press, 2013, s. 82–6. ISBN 978-0-19-538223-5.
  4. ↑ a b Decker HS: The Making of DSM-III: A Diagnostic Manual's Conquest of American Psychiatry. New York: Oxford University Press, 2013, s. 91–4. ISBN 978-0-19-538223-5.
  5. ↑ a b c d e f Drescher J. An Interview with Robert L. Spitzer, MD. „Journal of Gay & Lesbian Psychotherapy”. 7 (3), s. 97–111, 2003. DOI: 10.1300/J236v07n03_07. 
  6. ↑ Lacasse JR. After DSM-5: A Critical Mental Health Research Agenda for the 21st Century. „Research on Social Work Practice”. 24 (1), s. 5–10, 2014. DOI: 10.1177/1049731513510048. 
  7. ↑ Spitzer RL. Can Some Gay Men and Lesbians Change Their Sexual Orientation? 200 Participants Reporting a Change from Homosexual to Heterosexual Orientation. „Archives of Sexual Behavior”. 32 (5), s. 403–17, 2003. DOI: 10.1023/A:1025647527010. PMID: 14567650. [dostęp 2015-07-03]. 
  8. ↑ Bancroft J, et al. Peer Commentaries on Spitzer (2003). „Archives of Sexual Behavior”. 32 (5), s. 419–68, 2003. DOI: 10.1023/A:1025699511081. [dostęp 2015-07-03]. 
  9. ↑ Sandfort TGM. Studying Sexual Orientation Change: A Methodological Review of the Spitzer Study, “Can Some Gay Men and Lesbians Change Their Sexual Orientation?”. „Journal of Gay & Lesbian Psychotherapy”. 7 (3), s. 15–29, 2003. DOI: 10.1300/J236v07n03_02. 
  10. ↑ Silverstein C. The Religious Conversion of Homosexuals: Subject Selection Is the Voir Dire of Psychological Research. „Journal of Gay & Lesbian Psychotherapy”. 7 (3), s. 31–52, 2003. DOI: 10.1300/J236v07n03_03. 
  11. ↑ Spitzer RL. Spitzer Reassesses His 2003 Study of Reparative Therapy of Homosexuality. „Archives of Sexual Behavior”. 41 (4), s. 757, 2013. DOI: 10.1007/s10508-012-9966-y. PMID: 22622659.