Robert Stolz

Robert Stolz
Ilustracja
Robert Stolz (1970)
Imię i nazwiskoRobert Elisabeth Stolz
Data i miejsce urodzenia25 sierpnia 1880
Graz
Pochodzenieaustriackie
Data i miejsce śmierci27 czerwca 1975
Berlin
Gatunkimuzyka poważna
Zawódkompozytor, dyrygent
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Order of the Yugoslav Flag 1st Class RIB.png Komandor Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Komandor Orderu Korony (Belgia) Krzyż Oficerski za Naukę i Sztukę (Austria)

Robert Elisabeth Stolz (ur. 25 sierpnia 1880 w Grazu, zm. 27 czerwca 1975 w Berlinie[1][2]) – austriacki kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Syn dyrygenta Jacoba Stolza i pianistki Idy Bondy[1][2]. Studiował w Wiedniu u Roberta Fuchsa i w Berlinie u Engelberta Humperdincka[1][2]. Działalność dyrygencką rozpoczął w 1897 roku w Grazu, następnie dyrygował w Marburg an der Drau (1898–1902), Salzburgu (1902–1903) i Berlinie (1903–1905)[2]. Od 1907 do 1924 roku był dyrygentem Theater an der Wien, podczas pobytu w Wiedniu odniósł sukces jako autor operetek i pieśni[1]. Od 1924 roku przebywał w Berlinie, gdzie komponował muzykę do filmów[1][2]. W 1936 roku zmuszony przez nazistów do opuszczenia Niemiec, a w 1938 roku Austrii[2]. Pomógł wydostać się z III Rzeszy wielu Żydom, opuszczając Austrię skomponował w formie żartu marsz żałobny dla Adolfa Hitlera[2].

Po opuszczeniu w 1938 roku Austrii wyjechał do Paryża, a w 1940 roku do Stanów Zjednoczonych, gdzie działał jako kompozytor muzyki filmowej w Hollywood[2]. W 1946 roku wrócił do Wiednia, kontynuując działalność kompozytorską i dyrygencką[1][2]. Dokonał nagrań płytowych dla wytwórni Ariola Eurodisc[1].

Wspólnie z autorem tekstu Ernstem Marischką napisał dla Jana Kiepury piosenkę Ob blond, ob braun, ich liebe alle Frau'n!, polskie tłumaczenie: Brunetki, blondynki, z tekstem Michała Halicza[3].

Twórczość

Był autorem przeszło 60 operetek, w tym Die lustigen Weiber von Wien (1909), Das Glücksmädel (1910), Das Lumperl (1915), Lang, lang, ist’s her (1917), Die Tanzgräfin (1921), Mädi (1923), Ein Ballroman oder Der Kavalier von zehn bis vier (1924), Eine einzige Nacht (1927), Peppina (1931), Wenn die kleinen Veilchen bluhen (1932), Venus im Seide (1932), Der verlorene Walzer (1933), Gruzi (1934), Frühling im Prater (1949), Karneval in Wien (1950), Trauminsel (1962), Frühjars-Parade (1964)[2]. Ponadto skomponował muzykę do około 100 filmów i prawie 2000 pieśni[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 127. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3491. ISBN 0-02-865530-3.
  3. ↑ Ob blond, ob braun, ich liebe alle Frau'n (niem.). br-klassik.de, 2016-12-28. [dostęp 2021-03-02].
  4. ↑ a b c d e Stolz, Familie (niem.). Oesterreichisches Musiklexikon online. [dostęp 2020-02-13].

Media użyte na tej stronie

Robert Stolz 1970.jpg
Autor: Anefo / Mieremet, R., Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Componist/dirigent Robert Stolz vertrekt van Schiphol 1970.
AUT Oesterreichisches Ehrenkreuz fuer Wissenschaft und Kunst 1-Klasse BAR.svg
Baretka: Austriacki Krzyż Honorowy I Klasy za Naukę i Sztukę – Austria.
BEL Kroonorde Commandeur BAR.svg
Baretka: Order Korony – Komandor (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Commandeur).
(De Kroonorde – Commandeur).
Order of the Yugoslav Flag 1st Class RIB.png
Ribbon of the Order of the Yugoslav Flag 1st Class
NLD Order of Orange-Nassau - Commander BAR.png
Baretka Komandora Orderu Oranje-Nassau