Robert Sturges
| ||
Sturges (po prawej) z belgijskim premierem Hubertem Pierlotem w kwietniu 1944 roku | ||
generał porucznik | ||
Data i miejsce urodzenia | 14 lipca 1891 Borough of Wokingham | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 września 1970 Exeter | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1908–1946 | |
Siły zbrojne | Royal Marines | |
Stanowiska | dowódca: Royal Marines Division, brytyjskiej okupacji Islandii, brytyjskiej okupacji Madagaskaru, Special Service Group | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa • bitwa o Gallipoli • bitwa jutlandzka II wojna światowa • inwazja na Islandię • bitwa o Madagaskar | |
Odznaczenia | ||
Robert Grice Sturges (ur. 14 lipca 1891 w Borough of Wokingham, zm. 12 września 1970 w Exeter) – generał porucznik i oficer Royal Marines.
Kariera wojskowa
W 1908 roku Sturges wstąpił do Royal Navy[1]. 15 maja 1912 roku został awansowany do stopnia podporucznika[2] i tego samego dnia został przeniesiony do Royal Marines, gdzie uzyskał stopień porucznika (zostało to oficjalnie potwierdzone 19 grudnia 1914 roku[1][3]). Podczas I wojny światowej Sturges walczył w bitwie o Gallipoli i bitwie jutlandzkiej, będąc awansowanym do stopnia kapitana 30 stycznia 1917 roku[4][5]. Sturges został oficjalnie przeniesiony do Royal Marine Light Infantry 30 stycznia 1917 roku[6].
W okresie międzywojennym został awansowany do stopnia majora 17 czerwca 1929 roku, a następnie na podpułkownika 1 kwietnia 1936 roku[7][8]. Został oficjalnie rekomendowany na stopień pułkownika i awansowany na pułkownika 3 kwietnia 1939 roku[9].
Podczas II wojny światowej Sturges dowodził brytyjskimi wojskami w inwazji na Islandię w maju 1940 roku. 4 czerwca 1940 roku został tymczasowo awansowany na brygadiera[10], a w lipcu tego samego roku został wymieniony w sprawozdaniu[11]. W maju 1942 roku dowodził wojskami, które wylądowały na Madagaskarze[1]. W 1943 roku został dowódcą Special Service Group[1]. Był opisywany jako "nieustraszony w akcji, czerwony na twarzy i niechlujny w języku"[12]. W 1946 roku odszedł ze służby w stopniu generała porucznika[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Liddell Hart Centre for Military Archives (ang.). [dostęp 11 lutego 2012].
- ↑ London Gazette, 17 May 1912 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 22 December 1914 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ Whitehead, s. 352.
- ↑ London Gazette, 6 March 1917 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 1 June 1920 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 26 July 1929 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 10 April 1936 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 7 April 1939 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 1 October 1940 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 5 July 1940 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ Lockhart, s. 34.
Bibliografia
- Survey of the Papers of Senior UK Defence Personnel, 1900–1975. Liddell Hart Centre for Military Archives (ang.). [dostęp 11 lutego 2012].
- R. H. Bruce Lockhart: The Marines Were There: The Story of the Royal Marines in the Second World War. London: Putnam, 1950.
- Þór Whitehead: Milli vonar og ótta: Ísland í síðari heimsstyrjöld. Reykjavík: Vaka-Helgafell, 1995. ISBN 9979-2-0317-X. (isl.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Cap badge of the Royal Marines
Image of UK Military Cap Badge, originally Crown Copyright, Images that are pre 1953 are now Public domain.Generał Porucznik
The Belgian Prime Minister Hubert Pierlot (middle) and Major General R G Sturges (right) stand to attention while the Royal Salute is played during Pierlot's visit to the Special Services at Group HQ on 21 April 1944.
IWM H 37681. Available online through http://www.iwmcollections.org.uk and obtained there on July 27, 2007.
Photographer: Tanner (Lt), War Office official photographer. Called an "official photograph" by the IWM. Hence, the photograph was under Crown Copyright and entered the public domain 50 years after it was taken.