Robert de Sablé

Ten artykuł od 2016-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

(c) Odejea, CC BY-SA 3.0

Herb Roberta de Sablé jako wielkiego mistrza Zakonu Templariuszy

Filip II August, Robert de Sablé i Patriarcha Jerozolimy - XIV w.

Robert de Sablé (zm. 8 września 1193) – jedenasty wielki mistrz zakonu templariuszy w latach 1191–1193.

Urodził się w 1150. Pochodził z możnego rodu w Andegawenii. Należały do niego posiadłości La Suze-sur-Sarthe i Briollay.

Był dwukrotnie żonaty, miał syna i dwie córki. Po śmierci drugiej żony zaangażował się w organizację wyprawy krzyżowej na terenie Andegawenii i Normandii. Blisko związał się z Ryszardem Lwie Serce. Dowódca floty angielskich krzyżowców podczas III krucjaty.

Śluby zakonne złożył po przybyciu do Akki. Został wielkim mistrzem dzięki wstawiennictwu Ryszarda Lwie Serce. Podczas krucjaty przekonał Ryszarda do odzyskania portów na wybrzeżu w celu budowy solidnego zaplecza przed odzyskaniem Jerozolimy. Uczestniczył w zwycięskiej dla krzyżowców bitwie pod Arsuf. Ustanowił macierzysty dom zakonu w Akce. Odsprzedał, uzyskany wcześniej od króla Ryszarda, Cypr Gwidonowi de Lusignan, nie wykorzystując okazji utworzenia na wyspie solidnej bazy dla zakonu. Jego rządy upłynęły na nieustannych zmaganiach z armiami Saladyna, choć z drugiej strony podtrzymywał dobre osobiste kontakty z tym muzułmańskim władcą.

Kultura

Robert de Sablé występuje m.in. w grze Assassin’s Creed.

Wielcy mistrzowie zakonu templariuszy Hugues de Payns (1118–1136) Robert de Craon (1136–1147) Évrard des Barrès (1147–1151) Bernard de Tramelay (1151–1153) André de Montbard (1153–1156) Bertrand de Blanquefort (1156–1169) Philippe de Milly (1169–1171) Eudes de Saint-Amand (1171–1179) Arnaud de Toroge (1181–1184) Gérard de Ridefort (1185–1189) Robert de Sablé (1191–1193) Gilbert Hérail (1193–1200) Philippe du Plaissis (1201–1208) Guillaume de Chartres (1209–1218) Pierre de Montaigu (1218–1230) Armand de Périgord (1232–1244) Richard de Bures (1245–1247) Guillaume de Sonnac (1247–1250) Reynald de Vichiers (1250–1256) Thomas Béraud (1256–1273) Guillaume de Beaujeu (1273–1291) Thibaud Gaudin (1291–1292) Jacques de Molay (1292–1314)