Roberto Alonso

Roberto Alonso w 2008

Roberto Alonso, Roberto Alonso Bustillo (ur. 23 sierpnia 1950) – kubański dysydent i działacz antykomunistyczny. Zdeklarowany przeciwnik braci Castro i Hugo Chaveza. Mieszka w Miami na Florydzie.

Życiorys

Urodził się w Cienfuegos. Jego rodzice – Ricardo i Conchita uciekli w 1961 roku wraz z dziećmi przed reżimem Castro do Wenezueli. Przedtem cały swój majątek (którego nie mogli zabrać ze sobą) rozdali sąsiadom, aby nie wpadł on w ręce reżimu. Gdy miał 15 lat rodzice wysłali go Stanów Zjednoczonych na studia. Studiował marketing na uniwersytecie w Spokane, a następnie produkcję filmową i telewizyjną w Monachium oraz komunikację społeczną w Szkocji. W 1973 powrócił do Wenezueli, gdzie zawarł trwający do dziś związek małżeński. W tym samym czasie stał się aktywnym działaczem ruchu antycastrowskiego w Wenezueli i jak sam przyznaje współpracownikiem CIA. Wraz z początkiem kubańskiej interwencji w Angoli (1976) brał udział w organizowanych przez CIA szkoleniach żołnierzy południowoafrykańskich. Uczestniczył także w weryfikacji kubańskich dezerterów. Z ramienia Agencji „podróżował służbowo” do Afganistanu, Boliwii, Grenady, Zimbabwe. Na pytanie o charakter tej współpracy odpowiada wymijająco, że „nie jest to tak jak pokazują w filmach i że są rzeczy o których mówić nie należy”. Sama CIA na pytanie o współpracę z Alonso odmawia komentarza. Współpraca Alonso z CIA osłabła w 1986 gdy żona zagroziła rozwodem, a ustała w 1988 roku wraz z postępującym końcem „zimnej wojny”. Osiadł na stałe w Baruta koło Caracas, gdzie kupił plantację kawy. Zajął się również hodowlą koni i psów, poświęcił życiu rodzinnemu. W 1992 i 1994 urodzili się jego kolejni synowie. Podczas wyborów prezydenckich w 1998 jawnie występował przeciwko Chávezowi. Gdy ten wygrał, Alonso przez kolejnych kilka lat żył na swojej plantacji niepokojony. W 2002 roku, po niedanej próbie obalenia Chaveza w kwietniu, rozpoczął jawną działalność antyprezydencką w ruchu obywatelskiego nieposłuszeństwa „La Guarimba”, za którego ojca jest obecnie uważany. W lutym 2004 roku na skutek pogarszającej się sytuacji ekonomicznej kraju, w Caracas wybuchły zamieszki, w wyniku których zginęło 13 osób. O ich zorganizowanie Chavez oskarżył CIA i ich agenta Alonso. W lutym 2004 Roberto wysłał rodzinę do Stanów Zjednoczonych, a sam rozpoczął z ukrycia walkę z reżimem. Stanął na czele antyprezydenckiego ruchu „Brygada Daktari”. W kwietniu 2004 wyjechał do Kolumbii, a stamtąd do USA, mając nadzieją na zorganizowanie pomocy dla organizacji. Zaledwie miesiąc później, w maju, „Brygada Daktari” została rozbita przez DISIP – policję polityczną Chaveza. W październiku 2004 Wenezuela zażądała jego ekstradycji wraz rodziną, jednak Waszyngton odmówił, przyznając Alonsom w 2005 roku prawo stałego pobytu.

W sierpniu 2006 Roberto Alonso został zatrudniony jako redaktor w Wenezuela Sin Mordaza. Pisze artykuły i książki krytykujące reżim Chaveza, występuje w radio i telewizji. Swoje skromne, trzypokojowe mieszkanie w dzielnicy Miami Coral Gables wyposażone w używane meble, często przytacza jako dowód, że nie jest opłacany przez CIA.

Według rządu Chaveza jest „zdrajcą i terrorystą oraz agentem CIA od 1972 roku”. W 2004 roku został oskarżony przez Chaveza o udział w szkoleniu terrorystów przygotowujących zamach na jego życie.

Autor: Los Generales de Castro, Memorias de Cienfuegos, Alertas, Los Evangélicos i Regresando del Mar de la Felicidad.

Życie osobiste

Jest żonaty (Simora) i ma córkę Carolinę (ur. 1976) i synów: Carlosa (ur. 1979), Alejandro (1992) i Eduardo (1994). Brat aktorki Marii Conchity Alonso, która podziela jego polityczne poglądy.

Bibliografia

• Janine Zeitlin: War on Hugo Chávez (ang.). W: New Times News [on-line]. 2007-10-11. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-08)].