Roberto Carlos (brazylijski piłkarz)

Roberto Carlos
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Roberto Carlos da Silva Rocha[1]

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1973
Garça

Wzrost

168 cm

Pozycja

lewy obrońca

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1991–1993União São João0(0)
1992Atlético Mineiro (wyp.)3(0)
1993–1995SE Palmeiras68(5)
1995–1996Inter Mediolan30(5)
1996–2007Real Madryt370(47)
2007–2009Fenerbahçe SK65(6)
2010–2011Corinthians Paulista35(1)
2011–2012Anży Machaczkała25(4)
2015Delhi Dynamos3(0)
2022Bull in the Barne United1(0)
W sumie:600(68)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1992–2006 Brazylia125(11)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2012Anży Machaczkała (asystent)
2013–2014Sivasspor
2015Akhisar Belediyespor
2015–2016Delhi Dynamos
podpis
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsceKorea Południowa i Japonia 2002piłka nożna
II miejsceFrancja 1998piłka nożna
Igrzyska olimpijskie
brązAtlanta 1996Piłka nożna
Copa América
złotoBoliwia 1997
złotoParagwaj 1999
srebroUrugwaj 1995
Puchar Konfederacji
złotoArabia Saudyjska 1997

Roberto Carlos, właśc. Roberto Carlos da Silva Rocha (ur. 10 kwietnia 1973 w Garça) – brazylijski trener piłkarski, piłkarz i reprezentant Brazylii.

Życiorys

Roberto Carlos karierę rozpoczął w podrzędnej drużynie União São João. Na początku 1993 roku przeniósł się do SE Palmeiras i z tym klubem zdobył mistrzostwo Brazylii w 1993 i 1994. Na początku sezonu 1994/1995 przeniósł się do włoskiego Interu Mediolan. Jednak tego sezonu nie mógł zaliczyć do udanych. Drużyna uznawana za faworyta do Mistrzostwa Włoch nawet nie zdołała toczyć wyrównanej walki o to trofeum. Latem 1996 roku po obrońcę zgłosił się Real Madryt i Brazylijczyk przeszedł do Madrytu za 6 milionów euro. Już wtedy był uważany za jednego z najlepszych lewych obrońców świata. Skutecznie grający wślizgiem, odznaczający się szybkością, zwinnością, potrafiący skonstruować bardzo szybką kontrę i co najważniejsze bardzo mocno uderzyć z dystansu lewą nogą. Rekordowa prędkość jaką nadał piłce wyniosła aż 179 km/h.

Swoją najsłynniejszą bramkę zdobył w meczu z Francją podczas turnieju towarzyskiego Tournoi de France w 1997 roku. Kopnięta zewnętrzną częścią lewej stopy piłka minęła mur Francuzów (o metr) z prawej strony, a gdy wydawało się, że poleci w trybuny, skręciła nagle i ocierając się o słupek, wpadła do siatki.

Roberto Carlos jako zawodnik Realu Madryt święcił największe triumfy w karierze. Pięć razy zostawał Mistrzem Hiszpanii, 3 razy zdobywał puchar Ligi Mistrzów. W madryckim klubie przez jedenaście sezonów rozegrał 584 mecze i strzelił w nich 71 goli.

W 2002 roku razem z reprezentacją Brazylii został mistrzem świata, a w 1998 roku wicemistrzem. Zdobył z nią także Copa America w 1997 i 1999 roku.

19 czerwca 2007 zawodnik podpisał 2 letni (z opcją przedłużenia na 1 rok) kontrakt z tureckim Fenerbahçe SK. W sezonie 2007/2008 dotarł z nim do ćwierćfinału Ligi Mistrzów. W grudniu 2009 opuścił klub i po latach gry w Europie wrócił do rodzimej Brazylii.

W styczniu 2010 zasilił Corinthians Paulista, gdzie występował razem z Ronaldo[2]. Na początku lutego 2011 jego zespół niespodziewanie odpadł z Copa Libertadores już w pierwszej fazie turnieju (przegrana z kolumbijskim Deportes Tolima), a kibice uznali Roberto Carlosa za jednego z najbardziej winnych porażki. Twierdzono, że kontuzja, która wykluczyła obrońcę z rewanżowego meczu, była przez niego symulowana w celu uniknięcia odpowiedzialności za ewentualną porażkę. Pogróżki kierowane pod jego adresem spowodowały, że kilka dni później poprosił klub o rozwiązanie z nim kontraktu mającego obowiązywać do końca 2011 roku i 11 lutego odszedł z Corinthians. Dzień później przyjął ofertę gry w Anży Machaczkała, dagestańskim klubie występującym w lidze rosyjskiej, podpisując kontrakt do końca sezonu 2012/13. 29 września 2011 otrzymał ofertę poprowadzenia swojego zespołu jako trener, przyjął je i stał się następcą Gadży Gadżyjewa.

W sumie rozegrał dla Corinthians Paulista 61 meczów i zdobył 5 goli.

Ostatni mecz w barwach Anży rozegrał pod koniec 2011. Kontrakt z klubem obowiązywał go do czerwca 2013, lecz umożliwiał mu przedwczesne przejście na sportową emeryturę. W marcu został skreślony ze składu drużyny[3]. Dawny Galacticos został wówczas asystentem trenera w Anży[4]. Wówczas Brazylijczyk był także dyrektorem klubu[5].

3 czerwca 2013 Roberto Carlos podpisał trenerski kontakt z tureckim Sivasspor[6][7][8]. Był szkoleniowcem tego klubu do 21 grudnia 2014 roku. Potem przejął stery Delhi Dynamos. Od 2017 roku jest jednym z dyrektorów w Realu Madryt[9].

16 czerwca 2019 r. Roberto Carlos wziął udział w Soccer Aid na Stamford Bridge w Londynie.[10] Grał w drużynie World XI, której kapitanem był Usain Bolt. Pokonała ona Anglię XI w rzutach karnych.

W 2022 roku amatorski angielski klub Bull in the Barne United wygrał w ramach aukcji charytatywnej na portalu E-Bay możliwość zakontraktowania Roberto Carlosa na 1 mecz[11].

Sukcesy

Palmeiras

Real Madryt

Reprezentacja

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Roberto Carlos 2012.jpg
Autor: Садовников Дмитрий, Licencja: CC BY-SA 3.0
Роберто Карлос
Roberto Carlos Signature.png
Roberto Carlos Signature