Roberto Di Matteo

Roberto Di Matteo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1970
Szafuza

Wzrost

178 cm

Pozycja

środkowy pomocnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1988–1991FC Schaffhausen50(2)
1991–1992FC Zürich34(6)
1992–1993FC Aarau33(1)
1993–1996SS Lazio87(7)
1996–2002Chelsea119(15)
W sumie:323(31)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1994–1998 Włochy34(2)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2008–2009Milton Keynes Dons
2009–2011West Bromwich Albion
2011–2012Chelsea (asystent)
2012Chelsea
2014–2015FC Schalke 04
2016 Aston Villa

Roberto Di Matteo (ur. 29 maja 1970 w Szafuzie) – włoski trener piłkarski i piłkarz szwajcarskiego pochodzenia występujący najczęściej na pozycji środkowego pomocnika; menadżer Chelsea F.C i FC Schalke 04.

Kariera klubowa

Roberto Di Matteo zawodową karierę rozpoczynał w 1988 roku w FC Schaffhausen. W pierwszym sezonie występów w tym zespole zaliczył osiemnaście ligowych spotkań, a w kolejnym zagrał już w 31 meczach i zdobył dwa gole. Latem 1991 roku przeniósł się do drużyny FC Zürich, w barwach której w 34 pojedynkach sześć razy wpisał się na listę strzelców. Kolejny sezon Di Matteo spędził w FC Aarau, z którym wywalczył mistrzostwo kraju. W 1993 roku włoski gracz trafił do grającego w Serie A S.S. Lazio. W ekipie „Biancocelestich” od razu zdobył sobie miejsce w podstawowej jedenastce.

Po trzech sezonach spędzonych na Stadio Olimpico Di Matteo zdecydował się jednak zmienić klub i za rekordową wówczas sumę 4,9 milionów funtów odszedł do Chelsea. Razem z „The Blues” zajął szóste miejsce w tabeli Premier League i zapewnił sobie udział w Pucharze UEFA. W kolejnych sezonach londyński zespół nigdy nie kończył rozgrywek na gorszym miejscu niż szóste, a Roberto przez ponad trzy lata był podstawowym zawodnikiem Chelsea. W sezonie 1999/2000 u Włocha zaczęły się pojawiać problemy ze zdrowiem. Przez kontuzję nogi Di Matteo przez bardzo długi czas odpoczywał od futbolu, by w 2002 roku zakończyć karierę[1]. Następnie Włoch otworzył w Londynie sieć restauracji[2]. Z Chelsea wywalczył między innymi Puchar Zdobywców Pucharów w 1998 roku.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Włoch Di Matteo zadebiutował 16 listopada 1994 roku w spotkaniu przeciwko Chorwacji, kiedy to trenerem Włochów był Arrigo Sacchi. Razem z drużyną narodową wystąpił na Euro 1996, jednak Włosi udział w turnieju zakończyli na rundzie grupowej. Dwa lata później włoski pomocnik znalazł się w kadrze Italii na Mistrzostwa Świata we Francji. Reprezentacja prowadzona wówczas przez Cesare Maldiniego dotarła do ćwierćfinału, w którym przegrał po rzutach karnych 3:4 z Francją. Na mundialu Di Matteo wystąpił tylko w dwóch spotkaniach fazy grupowej. Łącznie dla zespołu narodowego zaliczył 34 spotkania i dwa gole.

Kariera trenerska

2 lipca 2008 roku Di Matteo został trenerem klubu Milton Keynes Dons[3]. Na stanowisku tym zastąpił Paula Ince'a, który zaczął pracować z Blackburn Rovers. 30 czerwca 2009 roku Włoch został szkoleniowcem West Bromwich zastępując Tony’ego Mowbraya. 6 lutego 2011 władze West Bromwich poinformowały o zwolnieniu menedżera Roberto Di Matteo. Powodem były słabe wyniki drużyny. 29 czerwca 2011 został asystentem André Villasa-Boasa w Chelsea. 4 marca 2012, po ogłoszeniu przez klub informacji o zwolnieniu dotychczasowego szkoleniowca, Di Matteo został menadżerem Chelsea do końca sezonu[4]. 24 kwietnia 2012 w półfinale Ligi Mistrzów Chelsea wygrała w Londynie (1:0) i zremisowała w Katalonii (2:2) z Barceloną i tym samym zakwalifikowała się do finału Ligi Mistrzów. 5 maja roku 2012 zdobył pierwsze trofeum klubowe – Puchar Anglii.

19 maja 2012 roku wraz z Chelsea FC zdobył Puchar Ligi Mistrzów wygrywając z Bayernem Monachium w rzutach karnych 4:3 po uzyskaniu wyniku 1:1 w regulaminowym czasie gry. 13 czerwca 2012 roku podpisał dwuletni kontrakt z Chelsea, który czyni go trenerem pierwszej drużyny. 31 sierpnia 2012 jego drużyna przegrała mecz o Superpuchar Europy z Atlético Madryt 1:4. 21 listopada 2012 roku z powodu słabych wyników Di Matteo został zwolniony z funkcji trenera Chelsea.

7 października 2014 FC Schalke 04 poinformowało o zatrudnieniu Di Matteo jako pierwszego trenera[5].

Od 2016 roku trenował Aston Villę. Po 19 spotkaniach, w których podopieczni Di Matteo odnotowali jedynie jedną wygraną, trener został zwolniony[6].

Przypisy

  1. ↑ Roberto Di Matteo zakończył karierę. sport.pl. [dostęp 2008-10-31]. (pol.).
  2. ↑ Roberto Di Matteo. chelsealondyn.pl. [dostęp 2008-10-31]. (pol.).
  3. ↑ Di Matteo appointed MK Dons boss. news.bbc.co.uk. [dostęp 2008-10-31]. (ang.).
  4. ↑ Chelsea and Villas-Boas part company. Chelsea FC. [dostęp 2012-03-04]. (ang.).
  5. ↑ goal.com: Roberto Di Matteo trenerem Schalke. goal.com. [dostęp 2014-10-07]. (ang.).
  6. ↑ Roberto Di Matteo nie jest już trenerem Aston Villi, „Onet Sport”, 3 października 2016 [dostęp 2017-02-22] (pol.).

Bibliografia

Kariera trenerska
Trenerzy West Bromwich Albion F.C.
  • Ford (1890–92)
  • Jackson (1892–94)
  • Stephenson (1894–95)
  • Keys (1895–96)
  • Heaven (1896–1902)
  • Everiss (1902–48)
  • J. Smith (1948–52)
  • Carver (1952–53)
  • Buckingham (1953–59)
  • Clark (1959–61)
  • Macaulay (1961–63)
  • Hagan (1963–67)
  • Ashman (1967–71)
  • Howe (1971–75)
  • Whitehouse[A] (1975)
  • Giles (1975–77)
  • Allen (1977)
  • Wile[A] (1977–78)
  • Atkinson (1978–81)
  • Allen (1981–82)
  • Wylie (1982–84)
  • Giles (1984–85)
  • Stiles (1985–86)
  • Saunders (1986–87)
  • Atkinson (1987–88)
  • Talbot (1988–91)
  • S. Pearson[A] (1991)
  • Gould (1991–92)
  • Ardiles (1992–93)
  • Burkinshaw (1993–94)
  • Buckley (1994–97)
  • Mann[A] (1997)
  • Harford (1997)
  • Barker[A] (1997)
  • Trewick[A] (1997)
  • D. Smith (1997–99)
  • Gorman & Regis[A] (1999)
  • Little (1999–2000)
  • Evans & Regis[A] (2000)
  • Megson (2000–04)
  • Burrows[A] (2004)
  • Robson (2004–06)
  • N. Pearson[A] (2006)
  • Shakespeare[A] (2006)
  • Mowbray (2006–09)
  • Di Matteo (2009–11)
  • Appleton[A] (2011)
  • Hodgson (2011–12)
  • Clarke (2012–13)
  • Downing[A] (2013–14)
  • Mel (2014)
  • Irvine (2014)
  • Kelly[A] (2014–15)
  • Pulis (2015–17)
  • Pardew (2017–18)
  • Moore (2018–19)
  • Shan[A] (2019)
  • Bilić (2019–20)
  • Allardyce (2020–21)
  • Ismaël (2021–22)
  • Bruce (2022)
  • Corberán (od 2022)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o tymczasowo
Trenerzy Chelsea F.C.
  1. ↑ a b c d e f g h i j tymczasowo
Trenerzy FC Schalke 04
  1. ↑ a b c d tymczasowo
Trenerzy Aston Villa F.C.
  1. ↑ a b c d e f g h tymczasowo
Skład reprezentacji Włoch na Euro 1996

Włochy

Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1998

Włochy

Trenerzy zdobywców Pucharu Europy i Ligi Mistrzów
Puchar Europy
Liga Mistrzów

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Roberto Di Matteo S04 2015 (cropped).jpg
Autor: Daniel Kraski, Licencja: CC BY 2.0
Di Matteo, 2015 yılında Schalke 04 ile antrenmanda.