Robin Haase
_(9408885299).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1987 |
| Wzrost | 191 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2005 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Raymond Knaap |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 2 |
| Najwyżej w rankingu | 33 (30 lipca 2012) |
| Australian Open | 3R (2011) |
| Roland Garros | 2R (2011–2014, 2017) |
| Wimbledon | 3R (2011) |
| US Open | 2R (2011, 2015, 2018) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 7 |
| Najwyżej w rankingu | 30 (20 maja 2019) |
| Australian Open | F (2013) |
| Roland Garros | 3R (2014, 2019, 2021) |
| Wimbledon | QF (2018) |
| US Open | QF (2017) |
Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
W gronie profesjonalistów od 2005 roku.
Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP World Tour.
W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel Granollers–Marc López[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 7 tytułów deblowych i przegrał 12 finałów, wliczając w to finał Australian Open.
Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.
W 2012 i 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 30. pozycji (20 maja 2019).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 sierpnia 2011 | Kitzbühel | Ceglana |  Albert Montañés | 6:4, 4:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber | 6:7(2), 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana |  Michaił Jużny | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 20 października 2013 | Wiedeń | Twarda (hala) | Tommy Haas | 3:6, 6:4, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Feliciano López | 4:6, 5:7 |
Gra podwójna (7–12)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 22 lipca 2007 | Amersfoort | Ceglana |  Rogier Wassen |  Juan Pablo Brzezicki Juan Pablo Guzmán | 2:6, 0:6 |
| Finalista | 2. | 9 stycznia 2011 | Ćennaj | Ceglana |  David Martin |  Mahesh Bhupathi Leander Paes | 2:6, 7:6(3), 7–10 |
| Zwycięzca | 1. | 20 stycznia 2011 | Marsylia | Twarda (hala) |  Ken Skupski |  Julien Benneteau Jo-Wilfried Tsonga | 6:3, 6:7(4), 13–11 |
| Finalista | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta |  Milos Raonic | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:7(8), 6:3, 9–11 |
| Finalista | 4. | 27 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Igor Sijsling | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 18 maja 2014 | Rzym | Ceglana | Feliciano López | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 6:7(2) |
| Zwycięzca | 2. | 27 lipca 2014 | Gstaad | Ceglana | Andre Begemann |  Rameez Junaid Michal Mertiňák | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 6. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana |  Henri Kontinen | Nicolás Almagro Carlos Berlocq | 7:5, 3:6, 9–11 |
| Finalista | 7. | 26 lutego 2017 | Marsylia | Twarda (hala) | Dominic Inglot | Julien Benneteau Nicolas Mahut | 4:6, 7:6(9), 5–10 |
| Zwycięzca | 3. | 6 stycznia 2018 | Pune | Twarda | Matwé Middelkoop | Pierre-Hugues Herbert Gilles Simon | 7:6(5), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 4. | 11 lutego 2018 | Sofia | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop |  Nikola Mektić Alexander Peya | 5:7, 6:4, 10–4 |
| Zwycięzca | 5. | 21 lipca 2018 | Umag | Ceglana | Matwé Middelkoop |  Roman Jebavý Jiří Veselý | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 8. | 5 stycznia 2019 | Doha | Twarda | Matwé Middelkoop |  David Goffin Pierre-Hugues Herbert | 7:5, 4:6, 4–10 |
| Finalista | 9. | 21 kwietnia 2019 | Monte Carlo | Ceglana | Wesley Koolhof | Nikola Mektić Franko Škugor | 7:6(3), 6:7(3), 9–11 |
| Zwycięzca | 6. | 21 lipca 2019 | Umag | Ceglana | Philipp Oswald | Oliver Marach Jürgen Melzer | 7:5, 6:7(2), 14–12 |
| Finalista | 10. | 28 lipca 2019 | Hamburg | Ceglana | Wesley Koolhof | Oliver Marach Jürgen Melzer | 2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 11. | 11 sierpnia 2019 | Montreal | Twarda | Wesley Koolhof | Marcel Granollers Horacio Zeballos | 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 7. | 13 lutego 2022 | Rotterdam | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop |  Lloyd Harris Tim Pütz | 4:6, 7:6(5), 10–5 |
| Finalista | 12. | 24 lipca 2022 | Gstaad | Ceglana | Philipp Oswald |  Tomislav Brkić Francisco Cabral | 4:6, 4:6 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
| Turniej | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | 2R | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | – | 1R | – | 0 / 12 | 4–12 |
| French Open | – | 1R | – | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | – | – | 0 / 11 | 5–11 |
| Wimbledon | – | 1R | – | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | NH | – | – | 0 / 11 | 8–11 |
| US Open | 1R | – | – | – | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | – | – | – | 0 / 10 | 3–10 |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 0 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 42 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 1–3 | 0–0 | 1–3 | 6–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 0–0 | 0–1 | 0–0 | N/A | 20–44 |
Przypisy
- ↑ Haase/Sijsling upset Granollers/Lopez to reach Australian Open Doubles final, „Tennis World USA” [dostęp 2018-05-01] (ang.).
- ↑ Robin Haase Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-27] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
Flaga Finlandii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)