Rod Hundley
 | ||||||||||
| #33 | ||||||||||
| rzucający obrońca | ||||||||||
| Pseudonim | Hod Rod | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 października 1934 | |||||||||
| Data i miejsce śmierci | 27 marca 2015 | |||||||||
| Wzrost | 193 cm | |||||||||
| Masa ciała | 84 kg | |||||||||
| Kariera | ||||||||||
| Aktywność | 1957–1963 | |||||||||
| Szkoła średnia | Charleston (Charleston, Wirginia Zachodnia) | |||||||||
| College | West Virginia (1954–1957) | |||||||||
| Draft | 1957, numer: 1 | |||||||||
| ||||||||||
Rodney Clark "Hot Rod" Hundley (ur. 26 października 1934 w Charleston, zm. 27 marca 2015 w Phoenix) – amerykański koszykarz, obrońca, uczestnik spotkań gwiazd NBA[1], wielokrotny finalista NBA[2], komentator koszykarski.
Życiorys
Po opuszczeniu uczelni West Virginia, w 1957 roku, został wybrany w drafcie z numerem 1 przez drużynę Cincinnati Royals[3]. Nie rozegrał w jej barwach żadnego spotkania, ponieważ prawa do niego zostały przekazane Minneapolis Lakers. Przez 6 lat spędzonych w Los Angeles docierał z Lakers trzykrotnie do finałów NBA[2]. Podczas dwóch najlepszych statystycznie sezonów w swojej karierze (1959/60, 1960/61) był wybierany do udziału w meczu gwiazd[4].
Karierę sportową zakończył po zaledwie sześciu latach gry. Powodem takiej decyzji był zły stan kolan. W tym czasie rozegrał 431 spotkań sezonu zasadniczego, notując 3625 punktów, 1420 zbiórek i 1455 asyst[4].
W 1964 roku rozpoczął komentowanie spotkań klubu New Orleans Jazz, zarówno w radiu, jak i TV. Kontynuował swoją pracę także po przenosinach klubu do Salt Lake City w 1979 roku. W 2005 roku liga zmusiła klub do rozdzielenia funkcji komentatora radiowo-tv. Spotkania telewizyjne zaczął wtedy komentować Craig Bolerjack. Karierę komentatora zakończył w 2009 roku.
W 2000 roku, po 43 latach od czasu opuszczenia uczelni, ze względu na grę w NBA, obronił dyplom. Wraz z Tomem McEachinem jest współautorem książki - Hot Rod Hundley: You Gotta Love It Baby, wydanej w 1998 roku. Bill Libby napisał o nim w książce pod tytułem: "Clown: No. 33 in Your Program, No. 1 in Your Heart" (1970). W 2006 roku wystąpił w filmie Church Ball.
Przez lata udzielał się charytatywnie na terenie Salt Lake City oraz organizował kliniki koszykarskie na terenie całego kraju. Organizował też turniej golfowy – Hot Rod Hundley Celebrity Golf, zbierając dzięki niemu fundusze na szpital Salt Lake Shriners. Jego szeroka działalność ustała w ostatnich latach przed śmiercią z powody choroby Alzheimera. Zmarł 27 marca 2015 roku, w Phoenix.
Osiągnięcia
- NCAA
- Zawodnik Roku Southern Conference (1957)
- Zaliczony do[1]:
- I składu All-American (1957)
- II składu All-American1956)
- NCAA Silver Anniversary All-America Team (1982)
- WVU Sports Hall of Fame (1992)
- NBA
- 3-krotny finalista NBA (1959, 1962, 1963)[2]
- Uczestnik meczu gwiazd:
- Inne
- Laureat nagrody – Curt Gowdy Media Award (2003)
- Wybrany do Utah Broadcast Hall of Fame (2004)
Przypisy
- ↑ a b c Rod Hundley – realgm.com (ang.). realgm.com. [dostęp 2015-04-24].
- ↑ a b c Finals Champions and MVPs (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ 1957 NBA Draft (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2015-04-24].
- ↑ a b Rod Hundley – basketball-reference.com (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2015-04-24].
- ↑ NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS (ang.). nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Professional basketball player Rod Hundley
Photograph of West Virginia University basketball player "Hot Rod" Hundley