Roderick MacKinnon

Roderick MacKinnon

Roderick MacKinnon na ETH w Zurychu (2007)
Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1956 Burlington
Specjalność: biochemia
Alma Mater	Brandeis University Tufts University
	Harvard University Rockefeller University Instytut Medyczny Howarda Hughesa

Roderick MacKinnon (ur. 19 lutego 1956 w Burlington, Massachusetts, Stany Zjednoczone) – biochemik amerykański, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 2003 roku (razem z Peterem Agre).

Życiorys

Roderick MacKinnon urodził się w 19 lutego 1956 roku w Burlington (stan Massachusetts)^[1][2]. Był czwartym z siedmiorga dzieci urzędnika pocztowego i nauczycielki^[1]. Ojciec później ukończył studia i został programistą komputerowym^[1].

MacKinnon początkowo studiował na University of Massachusetts Boston, po pierwszym roku przeniósł się na Uniwersytet Brandeisa, gdzie w 1978 roku uzyskał B.A. z biochemii^[3], a następnie kształcił się w Szkole Medycyny na Tufts University^[1]. W 1982 roku uzyskał dyplom lekarza i przez kilka lat pracował w zawodzie^[2]. W latach 1982–1985 odbył staż w zakresie medycyny wewnętrznej w Beth Israel Hospital w Bostonie^[3]. W 1986 roku zdecydował się na powrót do pracy naukowej i rozpoczął staż podoktorski na Uniwersytecie Brandeisa^[2]. W 1989 roku przeniósł się na Uniwersytet Harvarda, a w 1996 roku na Uniwersytet Rockefellera, gdzie został profesorem i kierownikiem laboratorium^[2]. W 1997 roku uzyskał stanowisko badawcze w Instytucie Medycznym Howarda Hughesa^[2].

Badania prowadzone przez Rodericka MacKinnona dotyczyły głównie kanałów jonowych^[2]. Aby wyjaśnić zjawisko „filtrowania” jonów przez kanały (przepuszczania wybranych jonów przez kanał, a blokowania innych), MacKinnon zastosował metody rentgenostrukturalne^[2]. W 1998 roku wyznaczył pełną trójwymiarową strukturę jednego z kanałów jonowych, transportującego potas przez błony komórkowe^[2]. Budowa kanału odkrytego przez MacKinnona powodowała, że jon potasu łatwo oddzielał się od otaczających go cząsteczek wody i przechodził na drugą stronę^[2]. Mechanizm ten nie działał dla jonów sodu^[2]. MacKinnon zaobserwował również układ molekularny działający jak czujnik, reagujący na warunki panujące w otoczeniu komórki, wysyłając sygnały otwierające i zamykające kanał w odpowiednich momentach^[2].

W 2003 roku Roderick MacKinnon został (wraz z Peterem Agre) uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii za prace nad odkryciem kanałów jonowych w błonach komórkowych^[2]. MacKinnon został w szczególności nagrodzony „za badania strukturalne i mechanistyczne kanałów jonowych”, zaś Peter Agre za odkrycie kanałów wodnych^[4].

Nagrody

• 1997 – Newcomb Cleveland Prize^[5]
• 1999 – Albert Lasker Award for Basic Medical Research^[3]
• 2000 – Rosenstiel Award^[3]
• 2001 – Canada Gairdner International Award^[3]
• 2001 – Perl-UNC Prize^[3]
• 2003 – Nagroda Nobla w dziedzinie chemii^[3]
• 2003 – Louisa Gross Horwitz Prize^[3]

Przypisy