 | Rodion Cămătaru |
|
 |
| Pełne imię i nazwisko | Rodion Gorun Cămătaru |
| Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1958
Strehaia |
| Pozycja | napastnik |
| Kariera juniorska |
| Lata | Klub | | 1970–1974 | Progresul Strehaia |
|
| Kariera seniorska |
|
| Kariera reprezentacyjna |
| Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | | 1978–1990 |  Rumunia | 75 | (22) |
|
Rodion Gorun Cămătaru (ur. 22 czerwca 1958 w Strehaii) – rumuński piłkarz grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Cămătaru urodził się w mieście Strehaia. Piłkarską karierę rozpoczął w tamtejszym Progresulu Strehaia, ale jego pierwszym poważnym klubem była Universitatea Krajowa. 10 listopada 1974 zadebiutował w zremisowanym 1:1 meczu z CFR-Ecomax Cluj. W sezonie 1975/1976 był podstawowym zawodnikiem Universitatei, a w 1977 roku zajął 3. miejsce w lidze (podobnie jak w swoim debiutanckim sezonie). Natomiast w 1980 roku po raz pierwszy w karierze został mistrzem Rumunii, dzięki temu w następnym wystąpił w rozgrywkach Pucharu Europy. Został wicekrólem strzelców ligi (23 gole) i obronił tytuł mistrza kraju. Natomiast w 1982 i 1983 roku z Universitateą zdobywał wicemistrzostwo kraju, ale już w kolejnych sezonach zajmował 3. i 4. miejsca w lidze. Przez 12 sezonów wystąpił dla Universitatei 288 razy i zdobył 122 gole.
Latem 1986 roku Rodion przeszedł do innego czołowego klubu Rumunii, Dinama Bukareszt. W sezonie 1986/1987 Dinamo wywalczył wicemistrzostwo, ale Cămătaru popisał się wysoką skutecznością zdobywając aż 44 gole w 33 ligowych meczach, dzięki czemu został królem strzelców ligi rumuńskiej oraz zdobył nagrodę Złotego Buta dla najlepszego strzelca lig europejskich. W kolejnych dwóch sezonach zdobywał mniej bramek - odpowiednio 17 i 15 - oraz dwukrotnie zostawał wicemistrzem Rumunii.
Latem 1989 Cămătaru wyjechał do Belgii. Został piłkarzem drużyny R. Charleroi S.C., jednak w belgijskiej lidze nie był już tak skuteczny jak w ojczyźnie i zdobył tylko 6 goli przez półtora roku. W 1991 roku przeszedł do holenderskiego SC Heerenveen, z którym spadł z Eredivisie do Eerstedivisie. Na drugim froncie grał jeszcze przez dwa sezony i w 1993 roku zakończył karierę w wieku 35 lat.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Rumunii Cămătaru zadebiutował w 1978 roku. W 1984 roku został powołany przez Mirceę Lucescu do kadry na Mistrzostwa Europy 1984. Na nich zagrał we wszystkich trzech meczach Rumunów: z Hiszpanią (1:1), z RFN (1:2) i z Portugalią (0:1). W 1990 roku był w kadrze Rumunii na Mistrzostwach Świata we Włoszech, jednak nie wystąpił w żadnym spotkaniu. Karierę reprezentacyjną zakończył po tym turnieju, a w drużynie narodowej wystąpił 75 razy i zdobył 22 gole.
Bibliografia
.svg)
_(construction).png)
.svg)
