Rodrigo Rato
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1949 |
|---|---|
| Dyrektor zarządzający Międzynarodowego Funduszu Walutowego | |
| Okres | od 2004 |
| Poprzednik | Anne Osborn Krueger (p.o.) |
| Następca | |
Rodrigo de Rato y Figaredo (ur. 18 marca 1949 w Madrycie) – hiszpański polityk, prawnik i ekonomista, w latach 1996–2004 wicepremier i minister, od 2004 do 2007 dyrektor zarządzający Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
Życiorys
Ukończył prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie (1971), na tej uczelni doktoryzował się w zakresie ekonomii w 2003. Kształcił się także na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (dyplom MBA uzyskał w 1971). Pracował początkowo jako prezes prywatnego przedsiębiorstwa Fuensanta zajmującego się produkcją i dystrybucją wody mineralnej. Był też zaangażowany w działalność sieci prywatnych rozgłośni radiowych Cadena Rato, którą założył jego ojciec.
W 1977 dołączył do Sojuszu Ludowego Manuela Fragi, z ugrupowaniem tym później współtworzył Partię Ludową. Od 1979 wchodził w skład władz krajowych Sojuszu Ludowego, od 1981 był jednym z zastępców sekretarza generalnego. W 1982 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Kongresu Deputowanych, z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1986, 1989, 1993, 1996, 2000 i 2004[1].
Był członkiem obu rządów José Maríi Aznara. Od maja 1996 do kwietnia 2000 sprawował urząd ministra gospodarki i finansów, następnie do kwietnia 2004 ministra gospodarki i konkurencyjności. Jednocześnie od maja 1996 był drugim wicepremierem, a od września 2003 do kwietnia 2004 pełnił funkcję pierwszego wicepremiera. W 2003 był wymieniany jako kandydat na nowego lidera Partii Ludowej, jednak na funkcję tę został desygnowany Mariano Rajoy.
W czerwcu 2004, wkrótce po przejęciu w Hiszpanii władzy przez socjalistów, Rodrigo Rato otrzymał nominację na dyrektora zarządzającego Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Zastąpił Horsta Köhlera, ubiegającego się o urząd prezydenta Niemiec. Na czele MFW stał do końca października 2007.
W 2010 został prezesem banku oszczędnościowego Caja Madrid. W tym samym roku współtworzył, powstałą z połączenia tej instytucji oraz sześciu innych przedsiębiorstw finansowych, grupę Bankia. Kierował nią do 2012[2][3], kiedy to Bankia utraciła płynność finansową, a obrót jej akcjami został zawieszony[2]. W 2014 zarzucono mu (i kilkudziesięciu innym członkom organów zarządzających i nadzorczych grupy) sprzeniewierzenie funduszy grupy poprzez nieuzasadnione wydatki na cele prywatne za pośrednictwem służbowych kart kredytowych. Został wówczas wykluczony z szeregów Partii Ludowej[4]. Jego proces karny rozpoczął się w 2016[3]. Prawomocnie skazano go w tym postępowaniu na karę 4,5 roku pozbawienia wolności; rozpoczął jej odbywanie w 2018[5].
Przypisy
- ↑ Rato Figaredo, Rodrigo de (hiszp.). congreso.es. [dostęp 2016-09-30].
- ↑ a b Bankia shares suspended amid bailout request reports (ang.). bbc.com, 25 maja 2012. [dostęp 2016-09-30].
- ↑ a b Rozpoczął się proces byłego szefa MFW oskarżonego o defraudację. rp.pl, 26 września 2016. [dostęp 2016-09-30].
- ↑ El PP da de baja a Rato y a los 12 militantes de las tarjetas opacas (hiszp.). elpais.com, 27 października 2014. [dostęp 2016-09-30].
- ↑ Ex-IMF head Rodrigo Rato starts jail term in 'black cards' case (ang.). reuters.com, 25 października 2018. [dostęp 2022-02-04].
Bibliografia
- Rodrigo de Rato y Figaredo (ang.). imf.org. [dostęp 2016-09-30].
- Rodrigo Rato Figaredo (hiszp.). cidob.org. [dostęp 2016-09-30].
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpeg)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
Media użyte na tej stronie
IMF Managing Director Rodrigo de Rato y Figaredo during a press briefing at IMF Headquarters
El presidente del Gobierno, José María Aznar, impone la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica, al exministro de Justicia y diputado del PSOE, Enrique Múgica.