Rofekoksyb

Rofekoksyb
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 4-(4-metylosulfonylofenylo)-3-fenylo-5H-furan-2-on Inne nazwy i oznaczenia farm. nazwy handlowe: Vioxx, Ceoxx, Ceeoxx
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C17H14O4S
Masa molowa	314,357 g/mol
Wygląd	ciało stałe
Identyfikacja
Numer CAS	162011-90-7
PubChem	5090
DrugBank	DB00533
SMILES O=C2OC\C(=C2\c1ccccc1)c3ccc(cc3)S(C)(=O)=O
InChI InChI=1S/C17H14O4S/c1-22(19,20)14-9-7-12(8-10-14)15-11-21-17(18)16(15)13-5-3-2-4-6-13/h2-10H,11H2,1H3 RZJQGNCSTQAWON-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 1,06×10−2 g/l
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-01-22] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H302 Zwroty P brak zwrotów P
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	M01AH02
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Działanie przeciwzapalne Biodostępność 93% Okres półtrwania 17 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 87%
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie

Rofekoksyb – organiczny związek chemiczny, przeciwbólowy i przeciwzapalny lek z grupy inhibitorów COX-2 produkowany przez koncern farmaceutyczny Merck & Co. Lek oddziałuje bezpośrednio na prostaglandyny COX-2, nie wpływając jednocześnie na COX-1. Dzięki temu, przynajmniej teoretycznie, wyeliminowano ryzyko uszkodzeń żołądka powodowanych przez inne lekki o podobnym zastosowaniu. Jak się okazało w trakcie późniejszych badań, jego przyjmowanie zwiększało ryzyko chorób układu krążenia.

Lek wprowadzono na rynek w 1999 roku. W roku 2000 koncern opublikował wyniki badań świadczące, iż przyjmujący ten lek pacjenci mają częściej zawał mięśnia sercowego niż ci, którzy przyjmują inny przeciwbólowy z tej samej grupy, naproksen. Na wniosek Amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA) informacje na ten temat pojawiły się dopiero w roku 2002. Ostatecznie preparat został wycofany z rynku 30 września 2004 r. po opublikowaniu wyników 3-letniego badania APPROVE, w którym obserwowano 2600 osób zażywających placebo lub rofekoksyb w dawce 25 mg dla zapobiegania nawrotom polipów jelita grubego u osób, które miały je poprzednio. Już po 18 miesiącach stosowania leku zauważono, że pojawiła się istotna statystycznie różnica w występowaniu incydentów zakrzepowo-zatorowych (zawały serca, udary mózgowe) u osób przyjmujących rofekoksyb (w sumie 45 przypadków), gdy wśród osób przyjmujący placebo tylko 25 przypadków.

W sierpniu 2005 roku sąd w Teksasie po wyjątkowo szybkim, trwającym miesiąc procesie, skazał koncern Merck & Co. na 253,5 mln dolarów odszkodowania, uznając iż lek spowodował śmierć 59-letniego Roberta Ernsta. Podstawą wyroku było m.in. badanie opublikowane w 2004 roku w kardiologicznym piśmie Circulation, udowadniające, iż długotrwałe stosowanie preparatu może zakończyć się u chorego zawałem, udarem albo problemami z układem krążenia.

Według danych opublikowanych w New England Journal of Medicine lek przyjmowało w tym okresie około 80 milionów osób na świecie, w tym ponad 9 tys. Polaków. Szacunki FDA mówią o około 60 tys. osób w Stanach Zjednoczonych i 10 tys. w Wielkiej Brytanii, które poniosły śmierć w wyniku zażywania preparatu.

W listopadzie 2007 amerykańska firma farmaceutyczna Merck zgodziła się na wypłacenie odszkodowania w wysokości 4,85 mld dolarów. Jest to ugoda pomiędzy prawnikami firmy i adwokatami reprezentującymi poszkodowanych. Ugoda nie obejmuje innych poszkodowanych w innych krajach.

Zobacz też

• celekoksyb, waldekoksyb

Bibliografia

• Bresalier RS, Sandler RS, Quan H i wsp.Adenomatous Polyp Prevention on Vioxx (APPROVe) Trial Investigators. Cardiovascular Events Associated with Rofecoxib in a Colorectal Adenoma Chemopreventioon Trial. N Engl J Med.