Rogelio Chávez

Rogelio Chávez
Ilustracja
Pełne imię i nazwiskoRogelio Alfredo Chávez Martínez
Data i miejsce urodzenia28 października 1984
Tula de Allende
Wzrost172 cm
Pozycjaobrońca, pomocnik
Kariera juniorska
LataKlub
1999–2004Cruz Azul
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
2004–2017Cruz Azul238(9)
2011→ Pachuca (wyp.)17(1)
2012→ Atlas (wyp.)11(0)
2016→ Melgar (wyp.)14(0)
2018–2019Arka Gdynia0(0)
W sumie:280(10)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
2014 Meksyk1(0)

Rogelio Alfredo Chávez Martínez (ur. 28 października 1984 w Tula de Allende) – meksykański piłkarz występujący głównie na pozycji prawego obrońcy, reprezentant kraju.

Jest wychowankiem klubu Cruz Azul, w którym spędził większość swojej kariery. Zdobył z nim cztery wicemistrzostwa Meksyku (C2008, A2008, A2009, C2013) oraz puchar Meksyku (C2013). Na arenie międzynarodowej wygrał Ligę Mistrzów CONCACAF (2013/2014), a dwukrotnie dotarł do finału tych rozgrywek (2008/2009, 2009/2010). Wziął również udział w klubowych mistrzostwach świata (2014). W barwach Cruz Azul przez 11 lat wystąpił w 304 spotkaniach.

W lidze meksykańskiej przez krótki czas występował także w klubach CF Pachuca i Atlas FC. Następnie grał w FBC Melgar, z którym wywalczył wicemistrzostwo Peru (2016). Pod koniec kariery został piłkarzem Arki Gdynia, na mocy umowy partnerskiej tego klubu z jednym z meksykańskich miast. Dla gdyńskiego zespołu nie zagrał jednak w żadnym oficjalnym meczu.

Został wybrany w oficjalnym plebiscycie FMF najlepszym bocznym obrońcą ligi meksykańskiej (A2009). W 2014 w jednym z meczów ligowych zdobył spektakularną bramkę uderzeniem z woleja z około 50 metrów. Trafienie to zyskało popularność w mediach sportowych w wielu krajach na świecie. Był znany ze swoich dośrodkowań i precyzyjnego wykonywania stałych fragmentów gry.

Rozegrał jedno towarzyskie spotkanie w reprezentacji Meksyku, w kwietniu 2014 przeciwko USA (2:2).

Początki

Chávez pochodzi z miejscowości Tula de Allende, w stanie Hidalgo. Podobnie jak jego ojciec, od dziecka kibicował klubowi Cruz Azul[1]. Był chłopcem do podawania piłek podczas meczów tego zespołu[2]. W jednym z wywiadów wspominał, że w młodości oprócz gry w piłkę myślał o zostaniu architektem[2].

Jako nastolatek Chávez dwukrotnie przeszedł pomyślnie testy w akademii klubu Atlas FC, w jej filii w stanie Hidalgo[3]. Zaproponowano mu przenosiny do klubowego internatu w Guadalajarze, na co w obydwóch przypadkach nie pozwoliła mu matka, która chciała, by najpierw ukończył edukację[3]. Niedługo potem rozpoczął treningi w lokalnych, drugoligowych rezerwach Cruz Azul o nazwie Cruz Azul Hidalgo[3]. Już po sześciu miesiącach przeniósł się do głównej akademii juniorskiej Cruz Azul z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk, w której barwach grał w meksykańskiej lidze juniorów[3]. W kwietniu 2001 Chávez dotarł z Cruz Azul do finału ogólnokrajowych juniorskich rozgrywek Torneo Internacional de Fuerzas Básicas, w którym jego ekipa przegrała z Guadalajarą (2:2, 3:6 po rzutach karnych)[4].

W wieku 16 lat Cháveza oddelegowano z powrotem do Cruz Azul Hidalgo, z którym przez kilka sezonów występował w drugiej lidze meksykańskiej, mieszkając wówczas w swoim domu rodzinnym[3]. W 2003 roku Cruz Azul Hidalgo z Chávezem w składzie przeniósł się do miasta Oaxaca i zmienił nazwę na Cruz Azul Oaxaca[3].

Początkowo Chávez występował w akademii Cruz Azul na pozycji ofensywnego pomocnika, skąd następnie został cofnięty do roli środkowego pomocnika[3]. Podczas jednego z obozów, na który pojechał ze starszym rocznikiem akademii (w którym grali wówczas między innymi Aarón Galindo, Joel Huiqui czy Mario Ortiz), z powodu dużej konkurencji w składzie trener zakomunikował mu, że ma do wyboru grać na boku obrony albo siedzieć na ławce rezerwowych[3]. Zdecydował się na zmianę pozycji i szybko zaczął na niej przejawiać spory potencjał[3]. Pod kątem gry na bocznej obronie zaczął intensywnie trenować dośrodkowania wraz ze swoim kolegą z drużyny Luisem Orozco[3].

Kariera klubowa

Cruz Azul (2004–2011)

Równolegle do występów w drugoligowych rezerwach Cruz Azul Hidalgo i Cruz Azul Oaxaca, Chávez okazjonalnie brał udział w treningach pierwszego zespołu Cruz Azul[5]. W meksykańskiej Primera División zadebiutował za kadencji tymczasowego trenera José Luisa Saldívara, który wcześniej prowadził go w Cruz Azul Oaxaca[6]. Miało to miejsce 20 października 2004 na Estadio Luis „Pirata” Fuente w przegranym 2:3 spotkaniu 11. kolejki z Veracruz[7]. Chávez rozpoczął spotkanie w wyjściowym składzie i został zmieniony w przerwie przez Cesáreo Victorino[8]. Bezpośrednio po tym został odesłany z powrotem do Cruz Azul Oaxaca[7].

Do pierwszej drużyny został włączony na stałe latem 2005 przez trenera Rubéna Omara Romano, wraz z zawodnikami takimi jak Alejandro Castro czy Héctor Gutiérrez[9]. Zaczął pojawiać się regularnie w podstawowym składzie dzięki wprowadzonej przez ligę tzw. zasadzie 20/11, która obligowała kluby z Primera División do wystawiania zawodników mających mniej niż 20 lat i 11 miesięcy[5]. Jego szanse na grę wzrosły wobec regularnych wyjazdów Joela Huiqui i Ricardo Osorio na zgrupowania reprezentacji[10], a następnie po odejściu Osorio do niemieckiego VfB Stuttgart[11]. Przez kolejne lata był wystawiany przez trenerów Isaaca Mizrahiego, Sergio Markariána i Benjamína Galindo na różnych pozycjach – środkowego pomocnika, prawego obrońcy i lewego obrońcy[12][13][14][15]. Jego rywalami o miejsce w składzie byli między innymi Tomás Campos, Jaime Lozano i Carlos Bonet[5][15][16].

W lipcu 2007 Chávez wygrał z Cruz Azul przedsezonowy turniej towarzyski Copa Panamericana, organizowany w amerykańskim Phoenix. W finale z argentyńskim Boca Juniors (3:1) rozegrał pełne 90 minut[17].

W wiosennym sezonie Clausura 2008 Chávez wywalczył z Cruz Azul wicemistrzostwo Meksyku. Rozegrał wówczas 17 z 23 możliwych meczów (1255 na 2070 możliwych minut – ok. 61%), a obydwa mecze finałowe z Santosem Laguna (1:2, 1:1) przesiedział na ławce rezerwowych[18]. Pół roku później, w jesiennym sezonie Apertura 2008, ponownie zdobył tytuł wicemistrza Meksyku. Tym razem wystąpił w 13 z 23 spotkań (988 na 2100 minut – ok. 47%), a Cruz Azul uległ w dwumeczu Toluce (0:2, 2:0, 6:7 po rzutach karnych). Chávez zagrał w finałowym rewanżu, kiedy to przebywał na boisku do 56. minuty[19]. W sezonie 2008/2009 Cruz Azul dotarł natomiast do finału Ligi Mistrzów CONCACAF, a Chávez rozegrał w tamtej edycji 9 z 14 spotkań (488 na 1290 minut – ok. 38%)[18]. Nie wystąpił w żadnym z dwóch meczów finałowych z meksykańskim Atlante (0:2, 0:0)[18].

Pozycja Cháveza w drużynie znacząco wzrosła latem 2009, po przyjściu do klubu trenera Enrique Mezy[11]. Zdecydowanie postawił on na zawodnika, konsekwentnie wystawiając go na naturalnej dla niego pozycji, czyli na prawej obronie[20]. Meksykańska prasa podkreślała jego piłkarski rozwój pod okiem Mezy, chwaląc go za ofensywną grę[21]. Sam Chávez określał wówczas tamten okres jako najlepszy w swojej dotychczasowej karierze piłkarskiej[21]. Owocnie układała się jego boiskowa współpraca z napastnikiem Emanuelem Villą, który zdobył wiele goli po jego dośrodkowaniach[3][22].

Chávez zdobył premierowego gola w pierwszej lidze 22 sierpnia 2009 na Estadio Azul w przegranym 2:3 meczu derbowym w 5. kolejce z Américą, kiedy to pokonał Guillermo Ochoę strzałem z rzutu wolnego[23]. W jesiennym sezonie Apertura 2009 miał niepodważalne miejsce w składzie, wystąpił w 22 z 23 możliwych meczów (1881 z 2070 możliwych minut – ok. 91%), strzelił trzy gole i zanotował osiem asyst[18], a Cruz Azul wywalczył kolejne wicemistrzostwo Meksyku, ulegając w finale Monterrey (3:4, 1:2). W pierwszym meczu finałowym Chávez rozegrał 77 minut i zanotował dwie asysty przy golach Cristiana Riverosa (pierwszą z rzutu rożnego, a drugą z rzutu wolnego)[24], zaś w drugim meczu rozegrał pełne 90 minut i asystował z rzutu rożnego przy bramce Alejandro Castro[18]. Na oficjalnej gali organizowanej przez Meksykański Związek Piłki Nożnej otrzymał nagrodę dla najlepszego bocznego obrońcy sezonu, pokonując Efraína Juáreza (Pumas UNAM) i Manuela de la Torre (Toluca)[25].

W edycji 2009/2010 Chávez po raz drugi z rzędu doszedł z Cruz Azul do finału Ligi Mistrzów CONCACAF. Wystąpił wówczas w 9 z 14 możliwych spotkań (541 z 1260 możliwych minut – ok. 43%)[18] i strzelił gola w półfinałowym rewanżu z meksykańskim Pumas UNAM (5:0)[26]. Jego drużyna uległa w dwumeczu finałowym meksykańskiej Pachuce (2:1, 0:1) ze względu na zasadę bramek wyjazdowych. W pierwszym meczu finałowym Chávez wyszedł w wyjściowym składzie i grał do 88. minuty, a w rewanżu pojawił się na boisku w 77. minucie[18].

W październiku 2010 w meczu ligowym z Santosem Laguna (3:0) Chávez pod nieobecność Gerardo Torrado wyprowadził Cruz Azul na boisko z opaską kapitańską[27]. W sezonie 2010/2011 wystąpił w trzeciej z rzędu edycji Ligi Mistrzów CONCACAF (pięć występów)[18], a jego zespół dotarł do półfinału, gdzie odpadł z meksykańskim Monterrey (1:2, 1:1)[28].

Chávez w barwach Cruz Azul (kwiecień 2011)

W kwietniu 2011, po ligowym meczu Cruz Azul z Santosem Laguna (0:3), Chávez został oskarżony o rasistowskie zachowanie przez Darwina Quintero, piłkarza rywali. Czarnoskóry Quintero otrzymał w tym meczu czerwoną kartkę po uderzeniu głową zaczepiającego go Christiana Giméneza. Na pomeczowej konferencji tłumaczył swoje zachowanie frustracją po tym, jak w jednej z poprzednich akcji Chávez miał nazwać go „gównianą małpą” (hiszp. „simio de mierda”)[29]. Chávez przyznał, że w ferworze spotkania prowokował rywala w niecenzuralnych słowach, jak często ma to miejsce podczas meczów piłkarskich, jednak zaprzeczył, jakoby miały one zabarwienie rasistowskie[30]. Dodał również, że ma wielu kolegów o czarnym kolorze skóry, zaś narracja Quintero jest wyolbrzymiona[31]. Sprawa była szeroko komentowana w krajowych mediach oraz przez osoby z meksykańskiego środowiska piłkarskiego[32][33][34][35][36]. Klub Santos Laguna złożył skargę na zachowanie Cháveza do Komisji Dyscyplinarnej przy Meksykańskim Związku Piłki Nożnej, określaną jako precedensową w tego typu sprawach[36]. Postępowanie w sprawie wszczęła również z urzędu Państwowa Komisja ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji (Consejo Nacional para Prevenir la Discriminación, CONAPRED)[37]. Chávez został wezwany na przesłuchanie w roli świadka[37]. Z powodu braku dowodów postępowanie umorzono[37]. W późniejszych latach Chávez otwarcie popierał podejmowane przez ligę działania na rzecz przeciwdziałania rasizmowi[38].

Wiosną 2011 Chávez stracił pewne miejsce w wyjściowym składzie Cruz Azul. Trener Enrique Meza zaczął poza Chávezem wystawiać na prawej obronie Alejandro Castro oraz nominalnego stopera Julio Césara Domíngueza[39].

Pachuca (2011)

W czerwcu 2011 Chávez, wobec ograniczonego czasu gry w Cruz Azul, zdecydował się odejść na wypożyczenie do CF Pachuca, pomimo że proponowano mu pozostanie w klubie[40]. W Pachuce zadebiutował 23 lipca 2011 na Estadio Hidalgo w przegranym 1:4 meczu 1. ligowej kolejki z Santosem Laguna (rozegrał pełne spotkanie)[41]. Jedynego gola strzelił natomiast 29 października, również na stadionie Hidalgo, w wygranym 4:0 spotkaniu 16. kolejki z Monterrey, z rzutu wolnego[42].

Chávez przez pół roku spędzone w Pachuce pełnił rolę podstawowego piłkarza[18]. Zajął z drużyną szóste miejsce w tabeli, a z decydującej o mistrzostwie fazy play-off odpadł w ćwierćfinale[43].

Atlas (2012)

W styczniu 2012 Chávez na zasadzie sześciomiesięcznego wypożyczenia przeniósł się do klubu Atlas FC[44]. W odwrotną stronę (do Pachuki) w ramach transakcji wiązanej powędrował Néstor Vidrio[44]. Zespół z Guadalajary walczył wówczas o utrzymanie w lidze[45]. Chávez opuścił część okresu przygotowawczego w nowym klubie z powodu kontuzji lewego kolana[46]. W Atlasie zadebiutował 21 stycznia 2012 na Estadio Corregidora w przegranym 1:2 meczu 3. ligowej kolejki z Querétaro (wszedł na boisko w 31. minucie)[47].

Atlas z Chávezem w składzie uniknął relegacji i utrzymał się w Primera División na dwie kolejki przed końcem sezonu. Ostatecznie zajął jedenaste miejsce w tabeli[43].

Cruz Azul (2012–2016)

W czerwcu 2012 Chávez po dwóch wypożyczeniach powrócił do Cruz Azul[48]. Pod wodzą trenera Guillermo Vázqueza pełnił jednak wyłącznie rolę rezerwowego dla reprezentanta Meksyku Gerardo Floresa i przez półtora roku zanotował w lidze meksykańskiej zaledwie pięć występów w pierwszym składzie[18][49]. W wiosennym sezonie Clausura 2013 zdobył z Cruz Azul swoje czwarte wicemistrzostwo Meksyku, kiedy to jego zespół uległ w dramatycznym dwumeczu finałowym Américe (1:0, 1:2, 2:4 po rzutach karnych). Chávez rozegrał w tamtych rozgrywkach 9 z 23 spotkań (221 z 2100 minut – ok. 11%)[18]. W finałowym rewanżu wszedł na boisko w 85. minucie i w przegranej serii rzutów karnych wykorzystał swoją „jedenastkę”[50]. Media zwracały uwagę, iż tamta drużyna Cruz Azul była najbliżej przełamania niechlubnej klubowej serii kilkunastu lat bez tytułu mistrzowskiego[22].

Równolegle do rzadkich występów w lidze meksykańskiej, Chávez regularnie występował w mniej prestiżowych, reaktywowanych wówczas rozgrywkach pucharu Meksyku (Copa MX). W sezonie Clausura 2013 wystąpił w 8 z 9 możliwych meczów (623 na 810 możliwych minut – ok. 77%) i wraz z Cruz Azul zdobył krajowy puchar. W decydujących spotkaniach trener Vázquez postawił jednak na Gerardo Floresa – w półfinale z Américą (1:1, 5:4 po rzutach karnych) Chávez wszedł na boisko w 89. minucie (w serii „jedenastek” wykorzystał swój rzut karny[51]), a finał z Atlante (0:0, 4:2 po rzutach karnych) przesiedział na ławce rezerwowych[52].

W sierpniu 2013 konkurent Cháveza o miejsce w składzie, Gerardo Flores, doznał poważnej kontuzji kolana, wobec której musiał pauzować przez blisko pięć miesięcy[53]. Nie poprawiło to jednak pozycji w składzie Cháveza, gdyż trener Guillermo Vázquez wolał przesunąć wówczas na prawą obronę Israela Castro, nominalnego defensywnego pomocnika[54]. Sytuacja uległa zmianie w styczniu 2014, gdy Luis Fernando Tena zastąpił Vázqueza na stanowisku trenera[49]. Zaczął on wystawiać Cháveza w wyjściowej jedenastce, kosztem powracającego do rytmu meczowego Floresa[55][56]. Chávez odwdzięczył się świetną grą i nie oddał miejsca w składzie nawet po powrocie Floresa do stuprocentowej sprawności[57]. Cruz Azul między styczniem a marcem 2014 zanotował osiem ligowych zwycięstw z rzędu[58], zajął ostatecznie pierwsze miejsce w tabeli (z fazy play-off odpadł w ćwierćfinale)[59], a Chávez okazał się jedną z rewelacji sezonu Clausura 2014 – strzelił cztery gole i zanotował cztery asysty[60]. Dzięki temu został czwartym najlepszym strzelcem Cruz Azul, po ofensywnym pomocniku Mauro Formice (8 goli), skrzydłowym Marco Fabiánie (7 goli) i napastniku Mariano Pavone (6 goli)[60]. Dziennik sportowy „Récord” wybrał go w swoim plebiscycie na najlepszego prawego obrońcę sezonu w lidze[61].

22 lutego 2014, w meczu 8. kolejki na Estadio Corregidora z Querétaro (3:1), Chávez zdobył gola dla Cruz Azul uderzeniem z woleja z około 50 metrów. Lecąca po łuku piłka nabrała w powietrzu mocnej rotacji, przelobowała bramkarza Edgara Hernándeza i po odbiciu się od słupka wpadła do bramki[62]. Za sprawą niezwykłej urody gol Cháveza był szeroko komentowany w mediach na całym świecie[62][63][64][65][66][67][68]. Był opisywany jako „najpiękniejszy gol roku”[62], „niesamowity”[64], „zdumiewający”[65], „nieprawdopodobny”[67] czy „fantastyczny”[68]. Chávez skomentował swoją bramkę następująco:

Wiedzieliśmy, że ich bramkarz zawsze gra wysunięty od bramki. Uderzyłem na bramkę, ale w ogóle nie spodziewałem się, że piłka wpadnie[69].

Wcześniej Chávez zdobył w tym samym meczu gola z rzutu karnego[69].

W sezonie 2013/2014 wygrał z zespołem prowadzonym przez trenera Tenę kontynentalne rozgrywki Ligi Mistrzów CONCACAF. Wystąpił w tamtej edycji w 8 z 10 możliwych spotkań (658 na 900 możliwych minut – ok. 73%). Nie zagrał jedynie w ćwierćfinałowym rewanżu z amerykańskim Sportingiem Kansas City (5:1) z powodu zawieszenia za nadmiar żółtych kartek[70] oraz w pierwszym meczu półfinałowym z meksykańską Tijuaną (0:1), gdyż przebywał wówczas na zgrupowaniu reprezentacji[71]. W obydwóch spotkaniach finałowych z meksykańską Tolucą (0:0, 1:1) wystąpił w pełnym wymiarze czasowym, a Cruz Azul triumfował dzięki zasadzie goli wyjazdowych[18]. Tym samym Cruz Azul zwyciężył w północnoamerykańskiej Lidze Mistrzów po raz pierwszy od 17 lat i zakwalifikował się na klubowe mistrzostwa świata[72].

Latem 2014 Chávez przedłużył swój wygasający kontrakt z Cruz Azul[73]. W edycji 2014/2015 po raz piąty wystąpił w rozgrywkach Ligi Mistrzów CONCACAF. Zagrał wówczas w trzech meczach[18], a jego drużyna (broniąca wówczas tytułu) odpadła sensacyjnie już w fazie grupowej, plasując się za kostarykańskim Alajuelense[74]. W domowym meczu z panamskim Chorrillo (3:0) zanotował asystę przy golu Ismaela Valadéza, lecz również nie wykorzystał dwóch rzutów karnych (za pierwszym razem nie trafił w bramkę, a za drugim strzelił w słupek)[75]. Został z tego powodu wygwizdany przez kibiców Cruz Azul[75]. W jego obronie publicznie stanęli po meczu koledzy z drużyny, między innymi Gerardo Torrado[75] i Mauro Formica[76].

W grudniu 2014 Chávez znalazł się w składzie na klubowe mistrzostwa świata, rozgrywane w Maroku[77]. Nie wystąpił tam jednak w żadnym z trzech spotkań, będąc rezerwowym dla Gerardo Floresa[3]. Cruz Azul odpadł z turnieju po półfinałowej porażce z Real Madryt (0:4) i zajął ostatecznie czwarte miejsce[78].

W grudniu 2014 Chávez z powodu słabszej formy ponownie stracił miejsce na rzecz Gerardo Floresa[59], a następnie za kadencji trenerów Sergio Bueno i Tomása Boya był rezerwowym dla Omara Mendozy[79]. W czerwcu 2015 prasa donosiła, że zainteresowany jego pozyskaniem jest walczący o utrzymanie Tiburones Rojos de Veracruz[80], zaś w listopadzie 2015 zespoły Chivas Guadalajara i Atlas FC[81]. W grudniu 2015 został wystawiony przez Cruz Azul na listę transferową[82]. W tym samym miesiącu klub doszedł do porozumienia w sprawie wypożyczenia zawodnika do drugoligowego Alebrijes de Oaxaca, lecz na przenosiny nie wyraził zgody sam Chávez[83]. Został po tym odsunięty przez trenera Boya od drużyny, nie znajdując się w jego planach na wiosenny sezon i podczas okresu przygotowawczego trenował indywidualnie[83]. Ostatecznie kilka dni przed rozpoczęciem rozgrywek Boy ponownie włączył go do zespołu[83].

Chávez przez ostatni rok swojego pobytu w Cruz Azul rozegrał zaledwie jeden mecz w lidze meksykańskiej[18]. Utrata przez niego miejsca w drużynie zbiegła się z rozczarowującymi występami klubu: Cruz Azul aż przez cztery sezony z rzędu nie zakwalifikował się do ligowej fazy play-off[84]. W maju 2016 Chávez ponownie został wystawiony na listę transferową[84].

Ogółem w barwach Cruz Azul spędził jedenaście lat, wystąpił łącznie w 304 spotkaniach. Wielokrotnie podkreślał swoje przywiązanie do barw klubowych[73][85].

Melgar (2016)

„Chávezowi wystarczyło 14 spotkań, by pokazać, że jego poziom jest ponadprzeciętny jak na ligę peruwiańską. Dzięki swojej wszechstronności, jako prawy obrońca był w stanie występować na środku pomocy, gdzie wyróżniał się swoim doświadczeniem. Zawsze dobrze ustawiony na boisku, notujący prostopadłe podania w kluczowych momentach [...]. Melgar zatęsknił za Chávezem w finale: zespołowi zabrakło wówczas przebiegłości, którą zapewniał im Meksykanin w linii pomocy”.
— dziennikarz Jair Villanueva (grudzień 2016)[86]

W lipcu 2016 Chávez podpisał umowę do końca roku z ówczesnym mistrzem Peru, FBC Melgar[87][88]. Meksykańska prasa opisała kierunek obrany przez zawodnika jako niespodziewany, gdyż piłkarze z Meksyku występowali dotychczas w lidze peruwiańskiej sporadycznie[89]. Chávez został ściągnięty do Peru przez szkoleniowca Melgaru, Juana Reynoso, przez wiele lat związanego z Cruz Azul najpierw jako piłkarz, a następnie asystent trenera[87]. W Melgarze piłkarz grał z numerem „7” na koszulce[90].

Chávez zadebiutował w peruwiańskiej Primera División w 1. kolejce jesiennej fazy Liguilla, 20 sierpnia 2016 na Estadio Monumental de la UNSA w wygranym 1:0 meczu z Universidadem César Vallejo (pojawił się na boisku w przerwie)[91]. Szybko dostosował się do warunków ligi peruwiańskiej, którą opisywał jako bardziej fizyczną i dynamiczną, a zarazem mniej techniczną niż meksykańska[3]. Przez trenera Reynoso był wystawiany nie jako prawy obrońca, lecz środkowy pomocnik, tworząc duet w środku pola z Kolumbijczykiem Dahwlingiem Leudo[92]. Peruwiańskie media uznały go jako najlepszy nabytek Melgaru w tamtym sezonie, a od dziennikarzy portalu De Chalaca otrzymał najwyższą średnią not meczowych spośród wszystkich piłkarzy zespołu[86]. W peruwiańskiej prasie przylgnął do niego przydomek „Capo” (hiszp. „Szef”)[3].

W sezonie 2016 Chávez zdobył z zespołem z Arequipy tytuł wicemistrza Peru[86]. Nie był w stanie wystąpić w dwumeczu finałowym ze Sportingiem Cristal (1:1, 0:0), przegranym z powodu zasady goli wyjazdowych, gdyż wygasła ważność jego wizy na pobyt w Peru[93].

Po zakończeniu sezonu Chávez odszedł z Melgaru i powrócił do Meksyku. Jego karta zawodnicza wciąż należała do Cruz Azul, lecz nie znajdował się w planach klubu i nie został zgłoszony do rozgrywek[94]. Starając się utrzymać formę, trenował zatem indywidualnie na własną rękę[94]. Decyzja o niezgłoszeniu do sezonu Cháveza, Gerardo Floresa i Francisco Floresa, wciąż pozostających na kontrakcie w klubie, była kwestionowana przez dziennikarzy wobec słabych występów podstawowych bocznych obrońców Cruz Azul w tamtym sezonie[94]. W grudniu 2017 Chávez był łączony z walczącym u uniknięcie relegacji klubem Puebla FC, którego trenerem był wówczas Enrique Meza, zaś jego asystentem Juan Reynoso (byli przełożeni zawodnika odpowiednio z Cruz Azul i Melgaru)[95].

Arka Gdynia (2018–2019)

W marcu 2018 meksykańskie media podały informację, że Chávez jest bliski podpisania umowy z Sandecją Nowy Sącz, powołując się na słowa Alberto Pacheco, meksykańskiego biznesmena zamieszkałego w Polsce[96]. Pacheco, który wcześniej pośredniczył w transferze Meksykanina Enrique Esquedy do Arki Gdynia, przyznał, iż Chávez skontaktował się z nim za pośrednictwem mediów społecznościowych i poprosił o pomoc w znalezieniu klubu[96]. Początkowo Pacheco próbował ulokować zawodnika w Arce, lecz z powodu pełnego limitu piłkarzy spoza Unii Europejskiej postanowił polecić go do Sandecji[96]. Chávez miał przejść w klubie z Nowego Sącza testy medyczne, a następnie podpisać kontrakt na półtora roku[96]. Do transferu jednak nie doszło – jak wspominał później Chávez, działacze Sandecji po przesądzonym spadku do I ligi chcieli zmienić mu ustaloną wcześniej pensję[3]. W czerwcu 2018 Chávez był oferowany przez Pacheco beniaminkowi I ligi, Garbarni Kraków[97].

„Widać było, że Chávez ma za sobą fajną karierę, w poprzednich klubach zarabiał naprawdę grubo. Lubił się z tym obnosić. Codziennie przychodził w innych butach, z różnymi zegarkami wartymi po 10−20 tysięcy złotych, wyperfumowany, jakby wylał na siebie pół flakonu. Na treningach wyglądał dobrze, ale na początku trenerzy nie wiedzieli nawet, że jest defensywnym pomocnikiem. Nie traktowali go poważnie i czuł się oszukany, bo liczył, że będzie normalnie brany pod uwagę, a tak nie było”.
— anonimowy piłkarz Arki w wypowiedzi dla TVP Sport (luty 2020)[97]

We wrześniu 2018 Chávez oraz Urugwajczyk Agustín Barán rozpoczęli treningi z Arką Gdynia[98]. W listopadzie 2018 Arka dzięki pośrednictwu Alberto Pacheco podpisała umowę partnerską z meksykańskim miastem Chignahuapan[97][99]. Kilka dni później Chávez i Barán podpisali z Arką kontrakty do końca sezonu z opcją przedłużenia[100]. Prezes Arki, Wojciech Pertkiewicz, oznajmił, że Chávez jako rozpoznawalny w Meksyku zawodnik będzie ambasadorem regionu Chignahuapan w Polsce i promotorem współpracy z tym miastem[101]. Media sugerowały, że pozyskanie 34-letniego Meksykanina ma przede wszystkim charakter marketingowy[102].

Chávez został tym samym drugim w historii piłkarzem z Meksyku w Ekstraklasie, po Enrique Esquedzie[96]. W momencie transferu przez ostatnie blisko dwa lata pozostawał bez klubu[101]. W styczniu 2019 (w przeciwieństwie do Barána) znalazł się w kadrze Arki na obóz przygotowawczy w Turcji[103]. W sparingach był wystawiany przez trenera Zbigniewa Smółkę w środku pola, a w prasie przewidywano, że będzie stanowił alternatywę dla Michała Nalepy[104]. Według relacji piłkarzy Arki, pomimo długiej przerwy w grze, świetnie prezentował się z piłką przy nodze[101].

Ostatecznie Chávez podczas pobytu w Arce ani razu nie znalazł się w kadrze meczowej pierwszego zespołu. Wystąpił jedynie w pięciu meczach drużyny rezerw w rozgrywkach IV ligi (grupa pomorska)[105]. W czerwcu 2019 Arka Gdynia ogłosiła, że kontrakt z zawodnikiem nie zostanie przedłużony[105].

Po kilku miesiącach Pertkiewicz następująco wspominał pobyt Cháveza i Barána w klubie:

Nikt nie zakładał, że oni wejdą do pierwszej drużyny. Przynajmniej z marszu. Mogli, ale nie były to kontrakty celowane w pierwszy zespół. To był element „rozruszania” projektu w Meksyku. Chávez miał umiejętności, co podkreślali też zawodnicy, CV miał niezłe. To był dopiero początek współpracy i z tyłu głowy mieliśmy, że być może w dalszej perspektywie pojawią się ciekawsi piłkarze. Chávez u nas jest postacią anonimową, ale w Meksyku jest znany. Po transferze Esquedy ruch na naszym Twitterze z drugiej strony Oceanu był duży, więc pewnie zyskaliśmy trochę kibiców oraz zainteresowania klubem i miastem. Podobnie miało być z Chávezem[97].

Trener Arki w tamtym okresie, Zbigniew Smółka, w jednym z późniejszych wywiadów komentował natomiast:

Wolałbym odciąć się od tej historii. Dziś bym ich nie wziął. Ten Chávez umiał sporo, ale fizycznie był zapuszczony. Barán fizycznie wyglądał OK, choć nie był piłkarzem na miarę Ekstraklasy[97].

Chávez po latach tłumaczył, że podczas pobytu w Polsce dostrzegł, jak istotne jest odpowiednie odżywianie i suplementacja w profesjonalnym futbolu[3]. Polski futbol ocenił jako stojący na niższym poziomie piłkarskim niż meksykański, lecz bardziej zaawansowany w kwestii przygotowania fizycznego[3].

Po powrocie do Meksyku Chávez otrzymał kilka zapytań ze strony różnych klubów, lecz nie zdecydował się na dołączenie do żadnego z nich. Nie zakończył oficjalnie kariery i trenował na własną rękę, by pozostać w formie[3].

Kariera reprezentacyjna

„Jestem przekonany, że obydwoje [Chávez i Marco Fabián – przyp. red.] zasłużyli na powołanie. Mam nadzieję, że wykorzystają okazję, bo nie chcę dawać im nadziei, a potem ją odbierać [...]. [Na prawej obronie] przetestowaliśmy już Pizarro, ma duży potencjał, ale jest jeszcze bardzo młody. Teraz przyjrzymy się Chávezowi”.
— selekcjoner Miguel Herrera o powołaniu dla Cháveza (marzec 2014)[106][107]

W lutym 2014 udane występy Cháveza w barwach Cruz Azul zostały publicznie pochwalone przez selekcjonera reprezentacji Meksyku, Miguela Herrerę, który przyznał, że 29-latek znajduje się w orbicie jego zainteresowań[108]. Dwa tygodnie później został powołany przez Herrerę na mecz towarzyski z USA[49]. Był to ostatni sparing Meksyku przed ogłoszeniem składu na mistrzostwa świata w Brazylii[49]. Spotkanie odbyło się poza oficjalnym terminem FIFA, dlatego zarówno Meksyk, jak i USA powołały wyłącznie piłkarzy występujących w rodzimych ligach[109]. Z tego samego powodu Cruz Azul nie miał obowiązku puścić Cháveza i Marco Fabiána na zgrupowanie reprezentacji (w tym samym czasie zespół rozgrywał spotkanie w Lidze Mistrzów CONCACAF), lecz bez większego problemu zezwolił im na wyjazd, nie chcąc utrudniać im starań o powołanie na mundial[71].

W spotkaniu z USA, rozegranym 2 kwietnia 2014 na University of Phoenix Stadium w Glendale w Arizonie, Chávez wyszedł na boisko w wyjściowym składzie i jako prawy obrońca grał do 63. minuty, kiedy to został zmieniony przez Paula Aguilara[110]. Mecz zakończył się remisem 2:2[110]. W opinii mediów Chávez nie zaprezentował się z dobrej strony – portal ESPN uznał, że „nie zdał egzaminu” oraz nazwał jego występ „koszmarem”[110][111].

Był to debiut i zarazem jedyny mecz zawodnika w reprezentacji narodowej. W maju 2014 selekcjoner Herrera ogłosił listę graczy powołanych na mistrzostwa świata w Brazylii, na której nie znalazł się Chávez[112].

Statystyki kariery

Klubowe

KlubSezonKrajRozgrywkiLigaPuchar krajuMiędzynarodoweOgółem
MeczeGoleMeczeGoleRozgrywkiMeczeGoleMeczeGole
Cruz Azul2004–2005MeksykLiga MX10——10
2005–2006Meksyk27020—290
2006–2007Meksyk30030—330
2007–2008Meksyk37030—400
2008–2009Meksyk200—LMC90290
2009–2010Meksyk373—LMC91463
2010–2011Meksyk240—LMC50290
Pachuca2011–2012Meksyk171——281
AtlasMeksyk110——
Cruz Azul2012–2013Meksyk160140—300
2013–2014Meksyk215—LMC80295
2014–2015Meksyk241—LMC30271
2015–2016Meksyk10101—111
Melgar2016PeruPrimera División140——140
Arka Gdynia2018–2019PolskaEkstraklasa00——00
Ogółem
Meksyk26610321LMC34133212
Peru140——140
Polska00——00
Ogółem28010321LMC34134612
Legenda:

Źródło:[18][113][114]

Reprezentacyjne

ReprezentacjaKrajRokTowarzyskoEliminacjeTurniejeOgółem
MeczeGoleMeczeGoleRozgrywkiMeczeGoleMeczeGole
MeksykMeksyk201410——10
Ogółem10——10

Źródło:[115]

Osiągnięcia

Cruz Azul

FBC Melgar

Indywidualne

Styl gry

Naturalną pozycją Cháveza była prawa obrona, na której występował przez większość kariery. Był jednak uznawany za zawodnika uniwersalnego – na różnych etapach kariery grywał również jako lewy obrońca, prawy pomocnik, defensywny pomocnik i środkowy pomocnik[12][13][14][15][86][104][116]. W środku pola występował zwłaszcza pod koniec swojej gry w piłkę, w Peru i w Polsce[86][104].

Obserwatorzy charakteryzowali Cháveza jako zdolnego, prawonożnego, ofensywnie grającego bocznego obrońcę, dysponującego świetnym i precyzyjnym dośrodkowaniem oraz podaniem wertykalnym[15][21][86][117]. Dobrze ustawiał się na boisku[86]. Do swoich największych zalet zaliczał waleczność i zaangażowanie na placu gry[118].

Chávez był opisywany jako zawodnik bardzo dobrze wykonujący stałe fragmenty gry[3]. W każdym ze swoich klubów regularnie wykonywał rzuty rożne i wolne, a czasem również rzuty karne[3]. Według statystyk portalu Mediotiempo zaliczył w lidze meksykańskiej co najmniej 26 asyst[18].

Jego idolem piłkarskim był Marcelo[108].

Życie prywatne

Chávez jest żonaty z dwa lata od siebie młodszą Dulce Torres, którą poznał w wieku 17 lat[2]. Mają dwójkę dzieci: córkę Brithany (ur. 2001) oraz syna Rogelia (ur. 2007)[2]. Jest wierzącym chrześcijaninem[3]. Po zakończeniu kariery osiadł w rodzinnym stanie Hidalgo[3].

Koledzy z drużyny zwracali się do niego „Roy”[3]. Obserwatorzy zwracali uwagę na jego małomówność na placu gry; on sam opisywał siebie jako osobę spokojną i cichą, zarówno na boisku, jak i poza nim[3]. Trener Juan Reynoso charakteryzował go jako prostolinijnego i szlachetnego[88].

Chávez ma kilkadziesiąt tatuaży. Pierwszy z nich zrobił, gdy miał 14 lat, a w październiku 2016 w wywiadzie zadeklarował, że miał ich wówczas około 27[2]. Każdy z nich ma dla niego szczególne znaczenie; ma wytatuowane między innymi imiona dzieci, rodziców i rodzeństwa[3]. Po zdobytych golach całował tatuaże na rękach z imionami swoich dzieci[3].

Przypisy

  1. ↑ Para Rogelio Chávez, Cruz Azul es favorito ante León (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 28 kwietnia 2014. [dostęp 2020-12-29].
  2. ↑ a b c d e Melgar: Rogelio Chávez celebró cumpleaños bien engreído por su esposa [FOTOS] (hiszp.). W: Trome [on-line]. trome.pe, 29 października 2016. [dostęp 2020-12-30].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Rogelio Chávez | En Unión Celeste Deportes (hiszp.). W: En Unión Celeste Deportes [on-line]. YouTube, 1 sierpnia 2020. [dostęp 2020-12-29].
  4. ↑ Guadalajara es el campeón... (hiszp.); El Informador, str. 8-C; 22 kwietnia 2001.
  5. ↑ a b c Juvenil Rogelio Chávez agradecido con nuevo reglamento (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 sierpnia 2005. [dostęp 2020-12-30].
  6. ↑ Cesan a Tena, llega José Luis Saldivar...a mejorar el porcentaje (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 19 października 2004. [dostęp 2020-12-30].
  7. ↑ a b ¿Qué fue de Rogelio Chávez?, canterano de Cruz Azul (hiszp.). W: Futbol Total [on-line]. futboltotal.com.mx, 28 października 2019. [dostęp 2020-12-30].
  8. ↑ Diferente técnico, mismo resultado (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.co.cr, 20 października 2014. [dostęp 2020-12-30].
  9. ↑ Cruz Azul continúa pretemporada con incorporación de refuerzos (hiszp.); El Informador, str. 3-C; 19 lipca 2005.
  10. ↑ Carlos Hernández: El Tri resentirá la ausencia de Blanco en el Mundial, recalcó Chelito Delgado (hiszp.). W: La Jornada [on-line]. jornada.com.mx, 7 kwietnia 2006. [dostęp 2021-01-05].
  11. ↑ a b Omar Cordero: ¿Quien se acuerda de... Rogelio Chávez? (hiszp.). W: Azulcampeon [on-line]. omartakerwwe.wixsite.com, 24 marca 2017. [dostęp 2020-12-30].
  12. ↑ a b El cruzazulino Chávez comenta que cada cotejo es un reto para él (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 31 października 2005. [dostęp 2020-12-30].
  13. ↑ a b Busca Rogelio Chávez, ser titular en la Liguilla (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 11 listopada 2005. [dostęp 2020-12-30].
  14. ↑ a b Para Rogelio Chávez, La Máquina cumplió con su objetivo: calificar (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 27 kwietnia 2006. [dostęp 2020-12-30].
  15. ↑ a b c d Karina Xicotencatl: Chávez en la lucha por la titularidad con Lozano (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 30 lipca 2008. [dostęp 2020-12-30].
  16. ↑ Karina Xicotencatl: No seremos privilegiados por el entrenador: Carlos Bonet (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 31 lipca 2007. [dostęp 2020-12-30].
  17. ↑ Cruz Azul 3-1 Boca Juniors... La Máquina se lleva la Copa Panamericana (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 23 lipca 2007. [dostęp 2020-12-31].
  18. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Rogelio Chávez (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. Wayback Machine. [dostęp 2021-01-04].
  19. ↑ El campeón es rojo (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.com.mx, 13 grudnia 2008. [dostęp 2020-12-30].
  20. ↑ Para Rogelio Chávez, Atlas fue más complicado con diez hombres (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 13 września 2009. [dostęp 2020-12-31].
  21. ↑ a b c Rogelio Chávez reconoce pasar por su mejor momento pero evita perder el piso (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 26 października 2009. [dostęp 2020-12-31].
  22. ↑ a b Top 10 plantillas de Cruz Azul que no han sido campeonas (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espndeportes.espn.com, 8 listopada 2013. [dostęp 2021-01-07].
  23. ↑ Sylvestre Adame: America Keeps Their Dominance Over Cruz Azul (ang.). W: Goal [on-line]. goal.com, 22 sierpnia 2009. [dostęp 2021-01-04].
  24. ↑ Sylvestre Adame: Monterrey Take First Leg in Apertura Championship Over Cruz Azul (ang.). W: Goal [on-line]. goal.com, 11 grudnia 2009. [dostęp 2021-01-04].
  25. ↑ Rogelio Chávez se llevó el galardón de mejor defensa lateral (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 18 stycznia 2010. [dostęp 2021-01-04].
  26. ↑ Cruz Azul 5-0 Pumas: La Maquina Destroy Pumas To Reach CCL Final (ang.). W: Goal [on-line]. goal.com, 7 kwietnia 2010. [dostęp 2021-01-05].
  27. ↑ Rogelio Chávez, Capitán inédito en Cruz Azul (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 16 października 2010. [dostęp 2021-01-04].
  28. ↑ Monterrey quedó 1-1 con Cruz Azul y jugará final de Concacaf (hiszp.). W: Futbolred [on-line]. futbolred.com, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-11].
  29. ↑ Chávez me dijo 'simio de mierda': Darwin (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 3 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-04].
  30. ↑ Niega Rogelio Chávez comentarios racistas (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 3 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  31. ↑ Jorge Sepúlveda Marín: Niega Chávez insultos racistas contra Quintero (hiszp.). W: La Jornada [on-line]. jornada.com.mx, 4 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  32. ↑ A mí me decían guapo, precioso y me aguanté: ‘Tuca’ (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 4 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  33. ↑ Quintero buscó justificar su expulsión: Javier Orozco (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 4 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  34. ↑ Los laguneros piden se investigue a Rogelio Chávez (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 4 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  35. ↑ Al 'Gatillero' Palencia no le ofende que le digan 'Indio Azteca' (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  36. ↑ a b El Darwin affaire (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  37. ↑ a b c Rogelio Chávez compareció en la CONAPRED (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 12 kwietnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  38. ↑ Recuerda Rogelio Chávez incidente de racismo (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 25 lutego 2014. [dostęp 2021-01-05].
  39. ↑ Luis Salazar: 'CATA' DOMÍNGUEZ BUSCA ACOPLARSE A LA LATERAL (hiszp.). W: Récord [on-line]. record.com.mx. [dostęp 2021-01-05].
  40. ↑ Chávez y su salida (hiszp.). W: Vamos Cruz Azul [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 9 czerwca 2011. [dostęp 2021-01-05].
  41. ↑ Santos gana a Pachuca 4-1 (hiszp.). W: Pitlane [on-line]. pitlane.mx, 23 lipca 2011. [dostęp 2021-01-05].
  42. ↑ Pachuca vence 4-0 a Monterrey y está ya en liguilla (hiszp.). W: ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 29 października 2011. [dostęp 2021-01-05].
  43. ↑ a b Erik Francisco Lugo, Juan Pablo Andrés: Mexico 2011/12 (ang.). W: RSSSF [on-line]. rsssf.com, 12 lutego 2020. [dostęp 2021-01-05].
  44. ↑ a b Pachuca y Atlas acuerdan intercambio; Vidrio va a Tuzos y Chávez a Zorros (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 7 grudnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  45. ↑ Atlas debe pensar en Liguilla, no en descenso: Rogelio Chávez (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 9 grudnia 2011. [dostęp 2021-01-05].
  46. ↑ Rogelio Chávez, listo para jugar con Atlas (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 11 stycznia 2012. [dostęp 2021-01-05].
  47. ↑ Querétaro 2-1 Atlas… Respiran los Gallos; alarma rojinegra (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 22 stycznia 2012. [dostęp 2021-01-05].
  48. ↑ León Lecanda: Cruz Azul busca a Diego Buonanotte (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.cl, 6 czerwca 2012. [dostęp 2021-01-05].
  49. ↑ a b c d Rogelio Chávez, de tocar fondo a debutar con el Tri (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 20 marca 2013. [dostęp 2021-01-05].
  50. ↑ Salvador Rodríguez: América es campeón del Clausura 2013 (hiszp.). W: ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 27 maja 2013. [dostęp 2021-01-05].
  51. ↑ El Cruz Azul elimina a América en penaltis y disputará el título con el Atlante (hiszp.). W: Mundo Deportivo [on-line]. mundodeportivo.com, 4 kwietnia 2013. [dostęp 2021-01-07].
  52. ↑ En penales, Cruz Azul rompe maleficio de 15 años sin títulos (hiszp.). W: ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 11 kwietnia 2013. [dostęp 2021-01-07].
  53. ↑ Gerardo Flores, feliz por su regreso al futbol después de una lesión (hiszp.). W: Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 7 stycznia 2014. [dostęp 2021-01-07].
  54. ↑ Señala que hay ecuanimidad en el equipo (hiszp.). W: Multimedios [on-line]. multimedios.com, 21 sierpnia 2013. [dostęp 2021-01-07].
  55. ↑ Flores se aferra a esperanza para ir al Mundial (hiszp.). W: Plano Informativo [on-line]. planoinformativo.com, 28 kwietnia 2014. [dostęp 2021-01-07].
  56. ↑ Iván Cañada: Gerardo Flores revela sufrimiento que pasó para regresar al Tri (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.com.pa, 9 kwietnia 2015. [dostęp 2021-01-07].
  57. ↑ La competencia es conmigo mismo: Gerardo Flores (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 7 marca 2014. [dostęp 2021-01-07].
  58. ↑ Cruz Azul tiene ocho victorias seguidas (hiszp.). W: El Universo [on-line]. eluniverso.com, 3 marca 2014. [dostęp 2021-01-07].
  59. ↑ a b Marco Clara: ¿Una Máquina sin lateral derecho? (hiszp.). W: Vavel [on-line]. vavel.com, 26 grudnia 2015. [dostęp 2021-01-07].
  60. ↑ a b Chávez agradece a Tena por la continuidad (hiszp.). W: Récord [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 28 kwietnia 2014. [dostęp 2021-01-07].
  61. ↑ Checa la cuarta entrega de la Estrella RÉCORD (hiszp.). W: Récord [on-line]. record.com.mx, 21 maja 2014. [dostęp 2021-01-07].
  62. ↑ a b c Victor Summers: Rogelio Chavez of Cruz Azul With the Most Wonderful Goal of the Year (ang.). W: Sportige [on-line]. sportige.com, 25 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  63. ↑ Tony Manfred: Fan Captures Perfect Video Of A Swerving Goal From 50 Yards Away (ang.). W: Business Insider [on-line]. businessinsider.com, 24 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  64. ↑ a b GIF: Rogelio Chavez Scores Amazing 50-Yard Volleyed Golazo in Mexico (ang.). W: Bleacher Report [on-line]. businessinsider.com, 24 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  65. ↑ a b Cruz Azul’s Rogelio Chavez scores astounding 50-yard rainbow volley (ang.). W: Yahoo! [on-line]. yahoo.com, 24 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  66. ↑ Golaço! Mexicano pega de primeira do meio de campo e acerta o ângulo (port.). W: O Globo [on-line]. globoesporte.globo.com, 26 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  67. ↑ a b Une reprise de volée improbable de plus de 50 mètres ! (fr.). W: Foot Mercato [on-line]. footmercato.net, 24 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  68. ↑ a b Fantastyczna bramka z 50 metrów (pol.). W: Onet.pl [on-line]. 25 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  69. ↑ a b Chávez acostumbrado a golazos contra Gallos (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 22 lutego 2014. [dostęp 2021-01-09].
  70. ↑ Kurt Austin: Recap: Sporting KC secures 1-0 victory over Cruz Azul in CONCACAF Champions League quarterfinal (ang.). W: Sporting Kansas City [on-line]. sportingkc.com, 12 marca 2014. [dostęp 2021-01-17].
  71. ↑ a b Tienen Fabián y Chávez apoyo celeste para ir al Tri (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 21 marca 2014. [dostęp 2021-01-10].
  72. ↑ Cruz Azul es campeón de la Concachampions 2014 (hiszp.). W: Expansión [on-line]. expansion.mx, 23 kwietnia 2014. [dostęp 2021-01-17].
  73. ↑ a b "Espero seguir en Cruz Azul": Chávez (hiszp.). W: Vamos Cruz Azul [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 4 czerwca 2014. [dostęp 2021-01-09].
  74. ↑ Cruz Azul es eliminado por Alajuelense en Concachampions (hiszp.). W: Milenio [on-line]. milenio.com, 21 października 2014. [dostęp 2021-01-09].
  75. ↑ a b c Gerardo Torrado, en desacuerdo por abucheos a Chávez (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 17 września 2014. [dostęp 2021-01-09].
  76. ↑ Maradona y Messi también erraron penales: Mauro Formica (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 17 września 2014. [dostęp 2021-01-09].
  77. ↑ Cruz Azul Anuncia A Convocados Al Mundial De Clubes Con Joao Rojas A La Cabeza (hiszp.). W: Futbolizados [on-line]. futbolizados.com, 5 grudnia 2014. [dostęp 2021-01-09].
  78. ↑ Auckland City saca los colores a Cruz Azul (hiszp.). W: Marca [on-line]. marca.com, 20 grudnia 2014. [dostęp 2021-01-09].
  79. ↑ José Ma. Miranda: Renace la cantera cementera (hiszp.). W: Vavel [on-line]. vavel.com, 12 lutego 2016. [dostęp 2021-01-09].
  80. ↑ ¿Rogelio Chávez deja La Máquina? (hiszp.). W: Vamos Cruz Azul [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 2 czerwca 2015. [dostęp 2021-01-09].
  81. ↑ A Chávez lo buscan los Tapatíos (hiszp.). W: Vamos Cruz Azul [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 16 listopada 2015. [dostęp 2021-01-09].
  82. ↑ Gerardo Flores nuevo transferible de Cruz Azul (hiszp.). W: La Reta [on-line]. laretacom.wordpress.com, 16 grudnia 2015. [dostęp 2021-01-09].
  83. ↑ a b c Mac Reséndiz: Rogelio Chávez se quedó con Cruz Azul, Tomás Boy lo retuvo en el equipo (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.com.do, 29 grudnia 2015. [dostęp 2021-01-09].
  84. ↑ a b Más nombres a la Lista de Transferibles (hiszp.). W: Vamos Cruz Azul [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 12 maja 2016. [dostęp 2021-01-09].
  85. ↑ “Me sentía muy identificado”: Chávez (hiszp.). W: Vamos Cruz Azul [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 28 czerwca 2011. [dostęp 2021-01-09].
  86. ↑ a b c d e f g Jair Villanueva: Melgar: Dominó al león (hiszp.). W: De Chalaca [on-line]. dechalaca.com, 21 grudnia 2016. [dostęp 2021-01-09].
  87. ↑ a b Rogelio Chávez dice adiós a la Máquina; se va a Perú (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 25 lipca 2016. [dostęp 2021-01-09].
  88. ↑ a b Rogelio Chavéz firma contrato por una temporada en Perú (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.cl, 25 lipca 2016. [dostęp 2021-01-09].
  89. ↑ Reynoso quiere llevar al 'Maza' a Perú (hiszp.). W: Vamos Cruz Azul [on-line]. vamoscruzazul.bolavip.com, 3 stycznia 2017. [dostęp 2021-01-09].
  90. ↑ Rogelio Chávez fue presentado con el Melgar (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 25 lipca 2016. [dostęp 2021-01-09].
  91. ↑ Rogelio Chávez debutó en Perú; jugó por primera vez en más de seis meses (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.com.mx, 22 sierpnia 2016. [dostęp 2021-01-09].
  92. ↑ Pedro Posada: Rogelio Chávez: Construcción de primera (hiszp.). W: De Chalaca [on-line]. dechalaca.com, 8 października 2016. [dostęp 2021-01-09].
  93. ↑ Sporting Cristal campeón del Torneo Descentralizado 2016 (hiszp.). W: El Comercio [on-line]. elcomercio.pe, 19 grudnia 2016. [dostęp 2021-01-09].
  94. ↑ a b c Iván Cañada: Cruz Azul prescindió de tres laterales naturales (hiszp.). W: ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 5 maja 2017. [dostęp 2021-01-09].
  95. ↑ Alejandro Martínez: Rogelio Chávez posible refuerzo de la Franja del Puebla (hiszp.). W: Tiempo Extra MX [on-line]. tiempoextramx.com. [dostęp 2021-01-09].
  96. ↑ a b c d e Mexicanos buscan en Polonia su último tren europeo (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 9 marca 2018. [dostęp 2021-01-10].
  97. ↑ a b c d e Mateusz Miga: "Hello my friend, do you know if there is a club for sale?". Niezły Meksyk w Polsce (pol.). W: TVP Sport [on-line]. sport.tvp.pl, 3 lutego 2020. [dostęp 2021-01-10].
  98. ↑ Rogelio Chávez i Agustín Barán trenują z Arką (pol.). W: 90minut.pl [on-line]. 5 września 2018. [dostęp 2021-01-10].
  99. ↑ Chignahuapan nowym Partnerem Arki! (pol.). W: Arka Gdynia [on-line]. sport.tvp.pl, 23 listopada 2018. [dostęp 2021-01-10].
  100. ↑ Agustín Barán i Rogelio Chávez piłkarzami Arki (pol.). W: 90minut.pl [on-line]. 28 listopada 2018. [dostęp 2021-01-10].
  101. ↑ a b c Daniel Kowalski: Rogelio Chávez i Agustin Barán Arce Gdynia, czyli pierwsze owoce polsko-meksykańskiej współpracy (pol.). W: Gazeta Wyborcza [on-line]. trojmiasto.wyborcza.pl, 28 listopada 2018. [dostęp 2021-01-10].
  102. ↑ Rogelio Chavez i Agustin Baran w Arce Gdynia to tylko ruch marketingowy? "To fajni ludzie" (pol.). W: Dziennik Bałtycki [on-line]. dziennikbaltycki.pl, 3 grudnia 2018. [dostęp 2021-01-10].
  103. ↑ Kadra Arki na zgrupowanie w Turcji (pol.). W: 90minut.pl [on-line]. 18 stycznia 2019. [dostęp 2021-01-10].
  104. ↑ a b c Szymon Szadurski: Arka Gdynia - FK Ołeksandrija. Żółto-niebieskich czeka kolejny test w Turcji (pol.). W: Gdynia Nasze Miasto [on-line]. gdynia.naszemiasto.pl, 28 stycznia 2019. [dostęp 2021-01-10].
  105. ↑ a b Odchodzą z Arki (pol.). W: Arka Gdynia [on-line]. arka.gdynia.pl, 3 czerwca 2019. [dostęp 2021-01-10].
  106. ↑ Herrera piensa en celeste... llamará a Fabián y Chávez ante Estados Unidos (hiszp.). W: ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 18 marca 2014. [dostęp 2021-01-10].
  107. ↑ Marco Fabián y Rogelio Chávez, al Tricolor (hiszp.). W: Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 19 marca 2014. [dostęp 2021-01-10].
  108. ↑ a b Rogelio Chávez está entusiasmado por la opinión de Miguel Herrera (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.com.pa, 28 lutego 2014. [dostęp 2021-01-10].
  109. ↑ Miguel Herrera llamará a Marco Fabián y Rogelio Chávez para amistoso con EEUU (hiszp.). W: TUDN [on-line]. tudn.com, 18 marca 2014. [dostęp 2021-01-10].
  110. ↑ a b c México rescata un empate y sólo coquetea con la victoria (hiszp.). W: ESPN [on-line]. espn.com.do, 3 kwietnia 2014. [dostęp 2021-01-10].
  111. ↑ Tom Marshall: El Tri Hot List: Chance to impress is over for most (ang.). W: ESPN [on-line]. espn.co.uk, 29 kwietnia 2014. [dostęp 2021-01-11].
  112. ↑ Ryan Rosenblatt: Mexico announces 23-man World Cup team (ang.). W: SB Nation [on-line]. sbnation.com, 9 maja 2014. [dostęp 2021-01-10].
  113. ↑ Rogelio Alfredo Chávez Martínez (hiszp.). W: Liga MX [on-line]. ligamx.net. [dostęp 2020-12-14].
  114. ↑ R. Chávez, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-14].
  115. ↑ Chávez, Rogelio (ang.). W: National Football Teams [on-line]. nationalfootballteams.com. [dostęp 2021-12-14].
  116. ↑ A Teo se le extrañará en Cruz Azul: Rogelio Chávez (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 22 lipca 2013. [dostęp 2021-01-11].
  117. ↑ 'Chava' Reyes, el 'cerebro' de táctica fija cementera (hiszp.). W: Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 marca 2014. [dostęp 2021-01-11].
  118. ↑ Rogelio Alfredo Chávez Martinez (Mexicano) - Volante FBC MELGAR (hiszp.). W: El Equipo de Primera [on-line]. YouTube, 30 sierpnia 2016. [dostęp 2021-01-11].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Rogelio Chavez.jpg
Autor: User:DamoneMX, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mexican football player Rogelio Chávez from Cruz Azul, portrayed in 2011 match against Chivas
Rojeliochavez.JPG
Autor: 1st.CouGar, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Rogelio Alfredo Chávez Martínez jugador del Club Cruz Azul